Oniryzm: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
test |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Oniryzm''' ([[język grecki|grec.]] ''oneiros'' - marzenie senne) – [[konwencja literacka]], polegająca na ukazaniu rzeczywistości na kształt snu, marzenia sennego, czasem koszmaru. Zwykle dzieło ma wtedy charakter [[irracjonalizm|irracjonalny]], [[Absurd (pojęcie)|absurdalny]], sprzeczny z zasadami prawdopodobieństwa. Zacierają się związki przyczynowo-skutkowe i logiczne następstwa wydarzeń. |
'''Oniryzm''' ([[język grecki|grec.]] ''oneiros'' - marzenie senne) – [[konwencja literacka]], polegająca na ukazaniu rzeczywistości na kształt snu, marzenia sennego, czasem koszmaru. Zwykle dzieło ma wtedy charakter [[irracjonalizm|irracjonalny]], [[Absurd (pojęcie)|absurdalny]], sprzeczny z zasadami prawdopodobieństwa. Zacierają się związki przyczynowo-skutkowe i logiczne następstwa wydarzeń. |
||
'''KOCHAM KASIE!!!:D''' |
|||
Technika onirystyczna była stosowana już w [[literatura starożytna|starożytności]] (w sposób bardzo prymitywny). Wprowadzano ją poprzez opowiadanie [[bohater literacki|bohatera]] (bohaterów) o własnych marzeniach sennych, które zwykle miały znaczenie symboliczne. Jej rozwój przypada na wiek XX. W całkowicie nowy sposób konwencję tę wykorzystał [[Franz Kafka]]. Na polu [[literatura polska|literatury polskiej]] jej prekursorem był [[Bruno Schulz]]. W konwencji onirycznej tworzyli także poeci związani z [[katastrofizm (kultura)|katastrofizmem]] ([[Krzysztof Kamil Baczyński|Baczyński]], [[Tadeusz Gajcy|Gajcy]]). |
Technika onirystyczna była stosowana już w [[literatura starożytna|starożytności]] (w sposób bardzo prymitywny). Wprowadzano ją poprzez opowiadanie [[bohater literacki|bohatera]] (bohaterów) o własnych marzeniach sennych, które zwykle miały znaczenie symboliczne. Jej rozwój przypada na wiek XX. W całkowicie nowy sposób konwencję tę wykorzystał [[Franz Kafka]]. Na polu [[literatura polska|literatury polskiej]] jej prekursorem był [[Bruno Schulz]]. W konwencji onirycznej tworzyli także poeci związani z [[katastrofizm (kultura)|katastrofizmem]] ([[Krzysztof Kamil Baczyński|Baczyński]], [[Tadeusz Gajcy|Gajcy]]). |
Wersja z 15:50, 6 kwi 2008
Oniryzm (grec. oneiros - marzenie senne) – konwencja literacka, polegająca na ukazaniu rzeczywistości na kształt snu, marzenia sennego, czasem koszmaru. Zwykle dzieło ma wtedy charakter irracjonalny, absurdalny, sprzeczny z zasadami prawdopodobieństwa. Zacierają się związki przyczynowo-skutkowe i logiczne następstwa wydarzeń.
KOCHAM KASIE!!!:D
Technika onirystyczna była stosowana już w starożytności (w sposób bardzo prymitywny). Wprowadzano ją poprzez opowiadanie bohatera (bohaterów) o własnych marzeniach sennych, które zwykle miały znaczenie symboliczne. Jej rozwój przypada na wiek XX. W całkowicie nowy sposób konwencję tę wykorzystał Franz Kafka. Na polu literatury polskiej jej prekursorem był Bruno Schulz. W konwencji onirycznej tworzyli także poeci związani z katastrofizmem (Baczyński, Gajcy).