Miesierka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot dodaje: fr:Megachile |
rozbudowa |
||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
}} |
}} |
||
'''Miesierka''' (''Megachile sp''. Latr.) [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] owadów z rodziny pszczołowatych albo z rodziny miesierkowatych (Megachilidae) z rzędu błonkoskrzydłych. W Polsce reprezentowany przez ok. 20 gatunków. Największe osiągają prawie 2 cm ale większość ma około 1 cm. Samice zbierają pyłek kwiatowy na szczoteczkę brzuszną na spodzie [[odwłok]]a przy okazji zapylając wiele roślin w tym wiele motylkowych, zwłaszcza [[komonica|komonicę]]. |
|||
'''Miesiarka''' (''Megachile'') - [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] pszczół z rodziny [[megachilidae|miesierkowatych]] (''Megachilidae''), zaliczany do [[pszczoły samotnice|pszczół samotnic]]. |
|||
U tego rodzaju, na przednich skrzydłach występują dwie komórki kubitalne, mniej więcej jednakowej wielkości. Golenie i pierwszy człon tylnych stóp są pokryte krótkimi włoskami. Między pazurkami brak poduszeczek. Część twarzowa płaska (bez wyrostka). Żuwaczki mocne, zwykle czterozębne. Odwłok spłaszczony grzbieto-brzusznie. Całe ciało zwykle gęsto pokryte włoskami w kolorze czarnym z partiami w kolorze żółtym lub białym. |
|||
Samice zbierają pyłek kwiatowy na szczoteczkę brzuszną na spodzie [[odwłok]]a. Gniazda zakładają w ziemi, w drewnie (w korytarzach wygryzionych przez szkodniki), albo w pustych łodygach roślin. Wiele gatunków zapyla dobrze rośliny motylkowe, zwłaszcza [[komonica|komonicę]]. |
|||
[[Grafika: Megachile_sp1pl.jpg |thumb|280px|left|Miesierka]] |
|||
[[Grafika: Megachile_sp2pl.jpg |thumb|250px|right|Opuszczone kokony miesierki]] |
|||
Samice z przyciętych liści (np. brzozy) przygotowują misterne tutki do których składają jaja i materiały zapasowe (pyłek). Całość przymykają okrągłym zamknięciem z liścia. W momencie przygotowywania tutek najłatwiej je zauważyć (czerwiec) – wyglądają jakby frunęły na latawcu z liścia. Tutki budują i ukrywają w szczelinach, w ziemi, w drewnie - w korytarzach wygryzionych przez szkodniki, między zmurszałym drewnem a ziemią, w inspektach i skrzynkach balkonowych na kwiaty oraz w pustych łodygach roślin. Larwy jesienią budują brunatne kokony w których przepoczwarczają się i zimują. W maju wygryzają się z nich i zaczynają dorosłe życie. |
|||
===Niektóre gatunki:=== |
===Niektóre gatunki:=== |
||
| Linia 35: | Linia 39: | ||
*[[Miesiarka komonicówka]] (''Megachile willoughbiella'' K.) |
*[[Miesiarka komonicówka]] (''Megachile willoughbiella'' K.) |
||
===Bibliografia=== |
|||
{{zoologia stub}} |
|||
*Pławilszczikow N. Klucz do oznaczania owadów, PWRiL, Warszawa 1972 |
|||
*Świat zwierząt , MULTICO i PWRiL, Warszawa 1991, ISBN 83-09-01551-8 |
|||
[[Kategoria:Pszczoły]] |
[[Kategoria:Pszczoły]] |
||
Wersja z 16:08, 26 kwi 2008
| {{{nazwa łacińska}}}[1] | |
| {{{zoolog}}} | |
| [[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|]] | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
Miesierka (Megachile sp. Latr.) rodzaj owadów z rodziny pszczołowatych albo z rodziny miesierkowatych (Megachilidae) z rzędu błonkoskrzydłych. W Polsce reprezentowany przez ok. 20 gatunków. Największe osiągają prawie 2 cm ale większość ma około 1 cm. Samice zbierają pyłek kwiatowy na szczoteczkę brzuszną na spodzie odwłoka przy okazji zapylając wiele roślin w tym wiele motylkowych, zwłaszcza komonicę.
U tego rodzaju, na przednich skrzydłach występują dwie komórki kubitalne, mniej więcej jednakowej wielkości. Golenie i pierwszy człon tylnych stóp są pokryte krótkimi włoskami. Między pazurkami brak poduszeczek. Część twarzowa płaska (bez wyrostka). Żuwaczki mocne, zwykle czterozębne. Odwłok spłaszczony grzbieto-brzusznie. Całe ciało zwykle gęsto pokryte włoskami w kolorze czarnym z partiami w kolorze żółtym lub białym.
Samice z przyciętych liści (np. brzozy) przygotowują misterne tutki do których składają jaja i materiały zapasowe (pyłek). Całość przymykają okrągłym zamknięciem z liścia. W momencie przygotowywania tutek najłatwiej je zauważyć (czerwiec) – wyglądają jakby frunęły na latawcu z liścia. Tutki budują i ukrywają w szczelinach, w ziemi, w drewnie - w korytarzach wygryzionych przez szkodniki, między zmurszałym drewnem a ziemią, w inspektach i skrzynkach balkonowych na kwiaty oraz w pustych łodygach roślin. Larwy jesienią budują brunatne kokony w których przepoczwarczają się i zimują. W maju wygryzają się z nich i zaczynają dorosłe życie.
Niektóre gatunki:
- Miesiarka rdzawostopka (Megachile alpicola Alfk.)
- Miesiarka różówka (Megachile centuncularis L.)
- Miesiarka lucernówka (Megachile rotundata F.)
- Miesiarka komonicówka (Megachile willoughbiella K.)
Bibliografia
- Pławilszczikow N. Klucz do oznaczania owadów, PWRiL, Warszawa 1972
- Świat zwierząt , MULTICO i PWRiL, Warszawa 1991, ISBN 83-09-01551-8
- ↑ {{{nazwa łacińska}}}, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).