Yarrow (kocioł): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
mNie podano opisu zmian |
m drobn. |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
Najpopularniejszy typ kotła parowego na [[okręt]]ach od końca XIX wieku. |
Najpopularniejszy typ kotła parowego na [[okręt]]ach od końca XIX wieku. |
||
Posiadał mniejsze wymiary i ciężar od wcześniej stosowanych [[kocioł płomienicowo-płomieniówkowy|kotłów płomienicowo-płomieniówkowy]] i [[kocioł skośnorurowy|skośnorurowych]]. Występowało także mniejsze niebezpieczeństwo wybuchu. Były bardzo trudne do czyszczenia z [[kamień kotłowy|kamienia kotłowego]], dlatego wymagały [[woda uzdatniona|wody uzdatnionej]]. Prawie zawsze były zasilane [[skropliny|skroplinami]]. Z tego też powodu nie przyjęły się w [[parowóz|parowozach]]. Jedynie górskie parowozy |
Posiadał mniejsze wymiary i ciężar od wcześniej stosowanych [[kocioł płomienicowo-płomieniówkowy|kotłów płomienicowo-płomieniówkowy]] i [[kocioł skośnorurowy|skośnorurowych]]. Występowało także mniejsze niebezpieczeństwo wybuchu. Były bardzo trudne do czyszczenia z [[kamień kotłowy|kamienia kotłowego]], dlatego wymagały [[woda uzdatniona|wody uzdatnionej]]. Prawie zawsze były zasilane [[skropliny|skroplinami]]. Z tego też powodu nie przyjęły się w [[parowóz|parowozach]]. Jedynie górskie parowozy austriackie opalane ropą posiadały [[skrzynia ogniowa|skrzynie ogniową]] wzorowaną na kotłach Yarrow. |
||
Jest to [[kocioł opłomkowy]], [[kocioł stromorurowy|stromorurowy]], z naturalnym obiegiem wody, o trzech [[walczak]]ach, dwóch dolnych po bokach [[palenisko|paleniska]] i górnym z odbieralnikiem pary. Walczaki dolne z górnym są połączone ogrzewanymi wiązkami rur zwanych [[opłomka]]mi. W późniejszych konstrukcjach stosowano od 2 do 5 walczaków. |
Jest to [[kocioł opłomkowy]], [[kocioł stromorurowy|stromorurowy]], z naturalnym obiegiem wody, o trzech [[walczak]]ach, dwóch dolnych po bokach [[palenisko|paleniska]] i górnym z odbieralnikiem pary. Walczaki dolne z górnym są połączone ogrzewanymi wiązkami rur zwanych [[opłomka]]mi. W późniejszych konstrukcjach stosowano od 2 do 5 walczaków. |
Wersja z 23:40, 12 wrz 2005
Kocioł parowy opracowany pod koniec XIX wieku przez Alfreda Yarrow. Najpopularniejszy typ kotła parowego na okrętach od końca XIX wieku.
Posiadał mniejsze wymiary i ciężar od wcześniej stosowanych kotłów płomienicowo-płomieniówkowy i skośnorurowych. Występowało także mniejsze niebezpieczeństwo wybuchu. Były bardzo trudne do czyszczenia z kamienia kotłowego, dlatego wymagały wody uzdatnionej. Prawie zawsze były zasilane skroplinami. Z tego też powodu nie przyjęły się w parowozach. Jedynie górskie parowozy austriackie opalane ropą posiadały skrzynie ogniową wzorowaną na kotłach Yarrow.
Jest to kocioł opłomkowy, stromorurowy, z naturalnym obiegiem wody, o trzech walczakach, dwóch dolnych po bokach paleniska i górnym z odbieralnikiem pary. Walczaki dolne z górnym są połączone ogrzewanymi wiązkami rur zwanych opłomkami. W późniejszych konstrukcjach stosowano od 2 do 5 walczaków.
Występuje w wielu modyfikacjach, czasem pod nazwą konstruktora lub producenta.