Pałac Prymasowski w Bratysławie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
m robot dodaje: fi:Priimaksen palatsi |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
[[Kategoria:Zabytki Bratysławy]] |
[[Kategoria:Zabytki Bratysławy]] |
||
[[Kategoria:Pałace Słowacji|Bratysława]] |
[[Kategoria:Pałace Słowacji|Bratysława]] |
||
[[cs:Primaciální palác]] |
[[cs:Primaciální palác]] |
||
[[de:Primatialpalais]] |
[[de:Primatialpalais]] |
||
Linia 24: | Linia 25: | ||
[[hu:Prímási palota (Pozsony)]] |
[[hu:Prímási palota (Pozsony)]] |
||
[[sk:Primaciálny palác]] |
[[sk:Primaciálny palác]] |
||
[[fi:Priimaksen palatsi]] |
Wersja z 15:27, 9 lut 2009
Pałac Prymasowski w Bratysławie (słow. Primaciálny palác, węg. prímási palota) - neoklasycystyczny pałac w stolicy Słowacji, położony na Starym Mieście.
Historia
Pałać wybudowano w latach 1778-1781 dla arcybiskupa i kardynała Józsefa Batthyány'ego według projektu architekta Melchiora Hefele. W tym miejscu już od XIV wieku znajdowała siedziba biskupia, a od XVI wieku w Bratysławie rezydowali węgierscy prymasi, zagrożeni w Esztergomie przez Turków. József Batthyány uznał, że poprzednia siedziba jest za mała dla jego potrzeb.
Różową fasadę potężnej czteroskrzydłowej i trójkondygnacyjnej budowli wieńczy trójkątny tympanon z okazałym złoconym herbem arcybiskupa na szczycie, przykrytym kapeluszem kardynalskim olbrzymich rozmiarów.
Pałac stał się znany w 1805, kiedy w Sali Lustrzanej Francuzi i Austriacy podpisali pokój w Preszburgu. Odbywały się tutaj czasem także sesje węgierskiego sejmu, który w I połowie XIX wieku miał siedzibę w niedalekim budynku Uniwersytetu. W 1848 cesarz Ferdynand I Habsburg podpisał tutaj dokument sankcjonujący powstanie pierwszego samodzielnego węgierskiego rządu.
W 1903 kupiło go miasto i podczas prac remontowych znaleziono w skrytce w ścianie sześć nieznanych gobelinów z XVII wieku, opisujących legendę Hero i Leander. Wykonano je w angielskiej manufakturze Mortlake, a projektantem był Francis Clyna (prawdopodobnie z udziałem Rubensa i van Dycka). Wykonała je grupa tkaczy flamandzkich Philipa de Maechta.
Obecnie w pałacu jest muzeum - oprócz gobelinów można oglądać bogato zdobione sale, dzieła sztuki, meble i przedmioty z XVIII i XIX wieku.
Bibliografia
- W. Rusin, B. Zygmańska, Słowacja, Bielsko-Białą 2006, ISBN 83-7304-679-8