Kościół Świętej Elżbiety w Bratysławie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: fr:Église Sainte-Élizabeth de Bratislava |
dop.poj.:majolika,drob.zm treściowe |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Swoją nazwę zawdzięcza niebieskiemu kolorowi ścian zewnętrznych świątyni. Nietypowy kształt i eliptyczna wieża o wysokości prawie 37 metrów to zasługa projektanta - Ödöna Lechnera, węgierskiego architekta, współtwórcę wielu budynków secesyjnych w [[Budapeszt|Budapeszcie]]. Kościół powstał w latach [[1909]] - [[1913]], a za patronkę przyjęto [[święta Elżbieta|św. Elżbietę Węgierską]], żyjącą w XIII wieku, urodzoną na [[Zamek w Bratysławie|bratysławskim zamku]]. Początkowo świątynię miała wieńczyć [[kopuła]], ostatecznie zdecydowano się na [[dach czterospadowy]]. Znacznie pomniejszona kopuła, w kształcie w jakim planowano wybudować nad kościołem, znajduje się nad kazalnicą. |
Swoją nazwę zawdzięcza niebieskiemu kolorowi ścian zewnętrznych świątyni. Nietypowy kształt i eliptyczna wieża o wysokości prawie 37 metrów to zasługa projektanta - Ödöna Lechnera, węgierskiego architekta, współtwórcę wielu budynków secesyjnych w [[Budapeszt|Budapeszcie]]. Kościół powstał w latach [[1909]] - [[1913]], a za patronkę przyjęto [[święta Elżbieta|św. Elżbietę Węgierską]], żyjącą w XIII wieku, urodzoną na [[Zamek w Bratysławie|bratysławskim zamku]]. Początkowo świątynię miała wieńczyć [[kopuła]], ostatecznie zdecydowano się na [[dach czterospadowy]]. Znacznie pomniejszona kopuła, w kształcie w jakim planowano wybudować nad kościołem, znajduje się nad kazalnicą. |
||
W świątyni charakterystyczne są formy ceramiczne z manufaktury Zsolnay'ego z Peczu, kolor niebieski dominuje zarówno w wystroju wnętrza jak i z zewnątrz. Wejścia do świątyni obudowane są neoromańskimi filarami z elementami orientalnymi. |
W świątyni charakterystyczne są formy ceramiczne, tzw. [[majolika]] z manufaktury Zsolnay'ego z Peczu, kolor niebieski dominuje zarówno w wystroju wnętrza jak i z zewnątrz. Wejścia do świątyni obudowane są neoromańskimi filarami z elementami orientalnymi. |
||
Nad głównym wejściem znajduje się [[mozaika]] przedstawiającą patronkę kościoła z różami. Obraz z podobną sceną jest również umieszczony wewnątrz, nad głównym ołtarzem, natomiast w ołtarzu bocznym płaskorzeźba pokazuję św. Teresę. Autorami elementów wyposażenia byli artyści węgierscy. Wewnątrz znajdowało się kiedyś marmurowe [[epitafium]] poświęcone cesarzowej Elżbiecie, w miejscu płaskorzeźby św. Teresy - obecnie jest ono w budynku plebanii. |
Nad głównym wejściem znajduje się [[mozaika]] przedstawiającą patronkę kościoła z różami. Obraz z podobną sceną jest również umieszczony wewnątrz, nad głównym ołtarzem, natomiast w ołtarzu bocznym płaskorzeźba pokazuję św. Teresę. Autorami elementów wyposażenia byli artyści węgierscy. Wewnątrz znajdowało się kiedyś marmurowe [[epitafium]] poświęcone cesarzowej Elżbiecie, w miejscu płaskorzeźby św. Teresy - obecnie jest ono w budynku plebanii. |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
Dzwony w świątyni zainstalowano w [[1911]]. Podczas konsekracji w głównym ołtarzu umieszczono relikwie św. Elżbiety, [[Klemens I|św. Klemensa]] i [[Teodora (żona Justyniana I)|św. Teodory]]. |
Dzwony w świątyni zainstalowano w [[1911]]. Podczas konsekracji w głównym ołtarzu umieszczono relikwie św. Elżbiety, [[Klemens I|św. Klemensa]] i [[Teodora (żona Justyniana I)|św. Teodory]]. |
||
W pobliżu kościoła znajdują się secesyjne budynki gimnazjum |
W pobliżu kościoła znajdują się secesyjne budynki gimnazjum na ulicy Grösslingovej, tzw. ''Gymnázium Gamča'', również zaprojektowane przez Lechnera, które razem ze świątynią oraz plebanią tworzą zwarty i dopasowany obszar architektoniczny. W ostatnim okresie kościół jak i plebanię gruntownie odremontowano; na renowację czekają jeszcze budynki gimnazjum. |
||
==Zobacz też== |
==Zobacz też== |
Wersja z 07:14, 4 cze 2009
Kościół św. Elżbiety (słow. Kostol svätej Alžbety, węg. Szent Erzsébet-templom, niem. Sankt-Elisabeth-Kirche) - zwany jest też Niebieskim kościółkiem (Modrý kostolík); to secesyjna, jednonawowa świątynia znajdująca się w Bratysławie, w dzielnicy Stare Miasto. Fundatorem był cesarz Franciszek Józef I i w powszechnej opinii druga w mieście świątynia poświęcona św. Elżbiecie miała uczcić pamięć jego tragicznie zmarłej żony, cesarzowej Elżbiety.
Swoją nazwę zawdzięcza niebieskiemu kolorowi ścian zewnętrznych świątyni. Nietypowy kształt i eliptyczna wieża o wysokości prawie 37 metrów to zasługa projektanta - Ödöna Lechnera, węgierskiego architekta, współtwórcę wielu budynków secesyjnych w Budapeszcie. Kościół powstał w latach 1909 - 1913, a za patronkę przyjęto św. Elżbietę Węgierską, żyjącą w XIII wieku, urodzoną na bratysławskim zamku. Początkowo świątynię miała wieńczyć kopuła, ostatecznie zdecydowano się na dach czterospadowy. Znacznie pomniejszona kopuła, w kształcie w jakim planowano wybudować nad kościołem, znajduje się nad kazalnicą.
W świątyni charakterystyczne są formy ceramiczne, tzw. majolika z manufaktury Zsolnay'ego z Peczu, kolor niebieski dominuje zarówno w wystroju wnętrza jak i z zewnątrz. Wejścia do świątyni obudowane są neoromańskimi filarami z elementami orientalnymi.
Nad głównym wejściem znajduje się mozaika przedstawiającą patronkę kościoła z różami. Obraz z podobną sceną jest również umieszczony wewnątrz, nad głównym ołtarzem, natomiast w ołtarzu bocznym płaskorzeźba pokazuję św. Teresę. Autorami elementów wyposażenia byli artyści węgierscy. Wewnątrz znajdowało się kiedyś marmurowe epitafium poświęcone cesarzowej Elżbiecie, w miejscu płaskorzeźby św. Teresy - obecnie jest ono w budynku plebanii.
Dzwony w świątyni zainstalowano w 1911. Podczas konsekracji w głównym ołtarzu umieszczono relikwie św. Elżbiety, św. Klemensa i św. Teodory.
W pobliżu kościoła znajdują się secesyjne budynki gimnazjum na ulicy Grösslingovej, tzw. Gymnázium Gamča, również zaprojektowane przez Lechnera, które razem ze świątynią oraz plebanią tworzą zwarty i dopasowany obszar architektoniczny. W ostatnim okresie kościół jak i plebanię gruntownie odremontowano; na renowację czekają jeszcze budynki gimnazjum.
Zobacz też
Galeria
-
Mozaika nad głównym wejściem i wieża
-
Tablica fundatorów kościoła
-
Druga tablica fundatorów
-
Wnętrze świątyni
-
Gimnazjum obok kościoła - ta część budynku została kilka lat temu odnowiona
-
Gimnazjum - strona nieodnowiona