Miguel Miramón: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 23:34, 2 paź 2009

Miguel Miramón (ur. 29 września 1832, zm. 17 czerwca 1867), meksykański prezydent, a później wielki marszałek tego kraju. Przyczynił się do osadzenia na tronie cesarza Maksymiliana.

Biografia

Urodził się w mieście Meksyk w 1832 roku. W wieku piętnastu lat rozpoczął naukę w Akademii Wojskowej. W końcu roku 1847 roku służył pod rozkazami generała Santa Anny biorąc udział w wojnie przeciwko Stanom Zjednoczonym. Po wojnie został instruktorem w Akademii Wojskowej, a w 1855 roku został pułkownikiem. W czasie rewolucji ayutlańskiej w 1856 roku, która doprowadziła do obalenia Santa Anny i przejęcia władzy przez Igniacio Comanforta, a potem przez Benito Juareza, Miramón walczył po stronie konserwatystów przeciwko liberałom.

W 1857 roku konserwatyści wystąpili przeciwko rządom liberałów, rozpoczynając tzw. wojnę o reformę. Po obaleniu liberała Comanforta konserwatyści ogłosili prezydentem generała Féliksa Zuolagę. Po jego śmierci urząd prezydenta przejął Miramór. Benito Juárez uważany przez liberałów za jedynego prawowitego prezydenta, postanowił kontynuować walkę z rządem konserwatystów.

Sprawując dowództwo nad siłami zbrojnymi konserwatystów, Miramón dwukrotnie, bez powodzenia próbował zająć bronione przez liberałów Veracruz. Wkrótce sytuacja na froncie przybrała niekorzystny dla konserwatystów obrót. W grudniu 1860 roku Juárez zajął m. Meksyk, Miramón musiał uchodzić za granicę. Schronienie znalazł na Kubie, następnie przeniósł się do Europy. Podczas pobytu w Europie nawiązał kontakty z cesarzem Francji Napoleonem III, który przygotowywał interwencje zbrojną w Meksyku w celu wyegzekwowania od meksykańskiego rządu zaległości finansowych i osadzeniu na tronie austriackiego arcyksięcia Maksymiliana. Po opanowaniu Meksyku przez Maksymiliana, Miramón został mianowany wielkim marszałkiem. W 1864 roku objął funkcję ambasadora Meksyku w Prusach. W 1866 roku powrócił do Meksyku i wziął udział w walkach z siłami republikańskimi. W czerwcu 1867 roku w bitwie pod Querétaro został ranny i trafił do niewoli. 17 czerwca 1867 roku zginął rozstrzelany wraz z cesarzem Maksymilianem.

Źródła

Alex Axelrod, Charles Phillips Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon, wyd. Politeja, Warszawa 2000.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 [[Plik:Miguel_Miramon.jpg|thumb|Miguel Miramón ]]
-'''Miguel Miramón''' (ur. [[29 września]] [[1832]] - zm. [[17 czerwca]] [[1867]]) - [[Meksyk|meksykański]] prezydent, a później Wielki Marszałek tego kraju. Przyczynił się do osadzenia na tronie cesarza [[Maksymilian I (cesarz Meksyku)|Maksymiliana]].
+'''Miguel Miramón''' (ur. [[29 września]] [[1832]], zm. [[17 czerwca]] [[1867]]), [[Meksyk|meksykański]] prezydent, a później wielki marszałek tego kraju. Przyczynił się do osadzenia na tronie cesarza [[Maksymilian I (cesarz Meksyku)|Maksymiliana]].
 ===Biografia===
-Urodził się w [[Mexico City]] w 1832 roku. W wieku piętnastu lat rozpoczął naukę w Akademii Wojskowej. W końcu roku 1847 roku służył pod rozkazami generała [[Antonio López de Santa Anna|Santa Anny]] biorąc udział w wojnie przeciwko [[USA|Stanom Zjednoczonym]]. Po wojnie został intruktorem w Akademii Wojskowej, a w 1855 roku został pułkownikiem. W czasie rewolucji ayutlańskiej w 1856 roku, która doprowadziła do obalenia Santa Anny i przejęcia władzy przez [[Ignacio Comanfort|Igniacio Comanforta]], a potem przez [[Benito Juárez|Benito Juareza]], Miramón walczył po stronie konserwatystów przeciwko liberałom.
+Urodził się w mieście [[Meksyk (miasto)|Meksyk]] w 1832 roku. W wieku piętnastu lat rozpoczął naukę w Akademii Wojskowej. W końcu roku 1847 roku służył pod rozkazami generała [[Antonio López de Santa Anna|Santa Anny]] biorąc udział w wojnie przeciwko [[USA|Stanom Zjednoczonym]]. Po wojnie został instruktorem w Akademii Wojskowej, a w 1855 roku został pułkownikiem. W czasie rewolucji ayutlańskiej w 1856 roku, która doprowadziła do obalenia Santa Anny i przejęcia władzy przez [[Ignacio Comanfort|Igniacio Comanforta]], a potem przez [[Benito Juárez|Benito Juareza]], Miramón walczył po stronie konserwatystów przeciwko liberałom.
-W 1857 roku konserwatyści wystapili przeciwko rządom liberałów, rozpoczynając tzw. wojnę o reformę. Po obaleniu liberała Comanforta konserwatyści ogłosili prezydentem generała [[Féliks Zuloaga|Féliksa Zuolagę]]. Po jego śmierci urząd prezydenta przejął Miramór. [[Benito Juárez]] uważany przez liberałow za jedynego prawowitego prezydenta, postanowił kontynuować walkę z rządem konserwatystów.
+W 1857 roku konserwatyści wystąpili przeciwko rządom liberałów, rozpoczynając tzw. wojnę o reformę. Po obaleniu liberała Comanforta konserwatyści ogłosili prezydentem generała [[Féliks Zuloaga|Féliksa Zuolagę]]. Po jego śmierci urząd prezydenta przejął Miramór. [[Benito Juárez]] uważany przez liberałów za jedynego prawowitego prezydenta, postanowił kontynuować walkę z rządem konserwatystów.
-Sprawując dowództwo nad siłami zbrojnymi konserwatystów, Miramón dwukrotnie, bez powodzenia próbował zająć bronione przez liberałow [[Veracruz]]. Wkrótce sytuacja na froncie przybrała niekorzystny dla konserwatystów obrót. W grudniu 1860 roku Juárez zajął Mexico City, Miramón musiał uchodzić za granicę. Schronienie znalazł na [[Kuba|Kubie]], nastepnie przeniósł się do Europy. Podczas pobytu w Europie nawiązał kontanty z cesarzem [[Francja|Francji]] [[Napoleon III|Napoleonem III]], który przygotowywał interwencje zbrojną w Meksyku w celu wyegzekwowania od meksykańskiego rządu zaległości finansowych i osadzeniu na tronie austriackiego arcyksięcia Maksymiliana. Po opanowaniu Meksyku przez Maksymiliana, Miramón został mianowany Wielkim Marszałkiem. W 1864 roku objął funkcję ambasadora Meksyku w [[Prusy|Prusach]]. W 1866 roku powrócił do Meksyku i wziął udział w walkach z siłami republikańskimi. W czerwcu 1867 roku w bitwie pod [[Querétaro]] został ranny i trafił do niewoli. 17 czerwca 1867 roku zginął rozstrzelany wraz z cesarzem Maksymilianem.
+Sprawując dowództwo nad siłami zbrojnymi konserwatystów, Miramón dwukrotnie, bez powodzenia próbował zająć bronione przez liberałów [[Veracruz]]. Wkrótce sytuacja na froncie przybrała niekorzystny dla konserwatystów obrót. W grudniu 1860 roku Juárez zajął m. Meksyk, Miramón musiał uchodzić za granicę. Schronienie znalazł na [[Kuba|Kubie]], następnie przeniósł się do Europy. Podczas pobytu w Europie nawiązał kontakty z cesarzem [[Francja|Francji]] [[Napoleon III|Napoleonem III]], który przygotowywał interwencje zbrojną w Meksyku w celu wyegzekwowania od meksykańskiego rządu zaległości finansowych i osadzeniu na tronie austriackiego arcyksięcia Maksymiliana. Po opanowaniu Meksyku przez Maksymiliana, Miramón został mianowany wielkim marszałkiem. W 1864 roku objął funkcję ambasadora Meksyku w [[Prusy|Prusach]]. W 1866 roku powrócił do Meksyku i wziął udział w walkach z siłami republikańskimi. W czerwcu 1867 roku w bitwie pod [[Querétaro]] został ranny i trafił do niewoli. 17 czerwca 1867 roku zginął rozstrzelany wraz z cesarzem Maksymilianem.
 === Źródła ===
 * Alex Axelrod, Charles Phillips ''Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon'', wyd. Politeja, Warszawa 2000.
+{{DEFAULTSORT:Miramón, Miguel}}
 [[Kategoria:Prezydenci Meksyku]]
 [[Kategoria:Urodzeni w 1832]]