José María Heredia: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m HotCat: Usunięto kategorię "Pisarze"; Szybkie dodanie kategorii "Poeci" |
m robot dodaje: sv:José María Heredia y Campuzano |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
Podobnie jak niemal wszyscy wielcy romantycy europejscy, tak też Heredia początkowo wywodził się z kręgu [[Oświecenie (okres)|oświeceniowych]] [[klasycyzm|klasyków]]; tłumaczył wówczas wiersze z francuskiego, włoskiego i angielskiego, które jednocześnie stały się dla niego warsztatem formy. W dojrzałych już latach twórczości poeta zwróci się jednak w stronę romantyzmu. Jego lirykę z tego okresu cechuje głęboki patriotyzm, fascynacja historią i ruinami. Jego najważniejszy utwór to ''Oda do Niagary''. |
Podobnie jak niemal wszyscy wielcy romantycy europejscy, tak też Heredia początkowo wywodził się z kręgu [[Oświecenie (okres)|oświeceniowych]] [[klasycyzm|klasyków]]; tłumaczył wówczas wiersze z francuskiego, włoskiego i angielskiego, które jednocześnie stały się dla niego warsztatem formy. W dojrzałych już latach twórczości poeta zwróci się jednak w stronę romantyzmu. Jego lirykę z tego okresu cechuje głęboki patriotyzm, fascynacja historią i ruinami. Jego najważniejszy utwór to ''Oda do Niagary''. |
||
| ⚫ | |||
[[en:José María Heredia y Heredia]] |
[[en:José María Heredia y Heredia]] |
||
| Linia 24: | Linia 26: | ||
[[hu:José María Heredia]] |
[[hu:José María Heredia]] |
||
[[ru:Эредиа, Хосе Мариа]] |
[[ru:Эредиа, Хосе Мариа]] |
||
[[sv:José María Heredia y Campuzano]] |
|||
| ⚫ | |||
Wersja z 21:01, 1 wrz 2010
|
José María Heredia y Heredia (31 grudnia 1803 w Santiago de Cuba – 21 maja 1839 w Toluca) – poeta, czołowy przedstawiciel romantyzmu w literaturze kubańskiej.
Podobnie jak niemal wszyscy wielcy romantycy europejscy, tak też Heredia początkowo wywodził się z kręgu oświeceniowych klasyków; tłumaczył wówczas wiersze z francuskiego, włoskiego i angielskiego, które jednocześnie stały się dla niego warsztatem formy. W dojrzałych już latach twórczości poeta zwróci się jednak w stronę romantyzmu. Jego lirykę z tego okresu cechuje głęboki patriotyzm, fascynacja historią i ruinami. Jego najważniejszy utwór to Oda do Niagary.