Bitwa o Fort Duquesne: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m robot usuwa: pt:Batalha do Fort Duquesne; zmiany kosmetyczne
Alexbot (dyskusja | edycje)
Linia 39: Linia 39:
[[es:Batalla de Fort Duquesne]]
[[es:Batalla de Fort Duquesne]]
[[fr:Bataille de Fort Duquesne]]
[[fr:Bataille de Fort Duquesne]]
[[nn:Slaget ved Fort Duquesne]]
[[ru:Битва за форт Дюкен]]
[[ru:Битва за форт Дюкен]]

Wersja z 00:30, 13 lis 2010

Bitwa o Fort Duquesne
Wojna z Francuzami i Indianami
Ilustracja
{{{opis grafiki}}}
Czas

{{{czas}}}

Miejsce

Pittsburgh

Terytorium

Prowincja Pensylwania

Wynik

zwycięstwo francuskie

Strony konfliktu
Wielka Brytania Francja
Dowódcy
James Grant François-Marie Le Marchand de Lignery
Siły
800 żołnierzy i milicji 500 milicji kanadyjskiej oraz Indian
Straty
300 zabitych, 100 wziętych do niewoli 16 zabitych lub rannych
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

Szablon:Wojna z Indianami i Francuzami Bitwa o Fort Duquesne była nieudaną próbą zajęcia francuskiego Fortu Duquesne przez elementy brytyjsko-amerykańskiej armii generała Johna Forbesa, podczas Wojny z Francuzami i Indianami, stanowiącej północnoamerykański front wojny siedmioletniej.

John Forbes miał łącznie około 6000 ludzi skoncentrowanych w Fort Cumberland w stanie Maryland, wliczając w to 2-tysięczny kontyngent wirgińskiej milicji stanowej przyprowadzony przez Jerzego Waszyngtona.

14 września 1758 roku major James Grant z 77 regimentu pieszego ruszył z 800 ludźmi na Fort Duquesne, jako część brytyjskiej inwazji na dolinę Ohio. Jego przeciwnik - De Lignery - zdający sobie sprawę z tych ruchów, wysyłał około 500 ludzi do utworzenia zasadzki. Otoczeni Szkoci walczyli zajadle, ale nieprzyzwyczajeni do taktyki stosowanej na północnoamerykańskim teatrze działań, zadawali niewielkie straty Francuzom. Grant wraz z 18 oficerami został wzięty do niewoli. Zabici żołnierze szkockiego regimentu zostali umieszczeni na palach, a ich kilty poniżej nich.

Pomimo, że Francuzi odnieśli wielkie zwycięstwo, prawie zupełnie niszcząc 77 Highlander Regiment, de Lignery zrozumiał, iż jego słabe siły, stworzone w oparciu o kruche sojusze z miejscowymi plemionami, nie będą w stanie utrzymać Fort Duquesne wobec przeważających sił generała Forbesa. Francuzi utrzymywali Duquesne do 26 listopada, kiedy to wycofujący się garnizon spalił go. Wkraczający do ruin Brytyjczycy z przerażeniem natknęli się na makabryczne pale. W późniejszym czasie armia Anglo-Amerykańska odbudowała Fort Duquesne, nazywając go Fort Pitt na cześć ówczesnego premiera Williama Pitta.