Carl Samuel Freund: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Kleib (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
13 455 edycji
m WP:SK, dr.red
m drobne redakcyjne
Linia 2: Linia 2:


== Biografia ==
== Biografia ==
Studiował medycynę na [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytecie we Wrocławiu]]. Tytuł doktora medycyny otrzymał po przedstawieniu dysertacji ''Ueber Knochenentzündungen in der Reconvalescenz von Typhus abdominalis'' w 1885 roku. Następnie był asystentem w klinice psychiatrycznej u [[Carl Wernicke|Carla Wernickego]]<ref>Wernicke. Die psychiatrische Klinik und Poliklinik für Nervenkrankheiten. Chronik der königlichen Universität zu Breslau für das Rechnungsjahr 1889/90. Breslau, 1890 s. 42.</ref>. Był przewodniczącym Breslauer psychiatrisch-neurologische Vereinigung<ref>Berliner klinische Wochenschrift 49, 1912.</ref>. Należał do [[Deutsche Gesellschaft für Neurologie|Gesellschaft Deutscher Nervenärzte]].
Studiował medycynę na [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytecie we Wrocławiu]]. Tytuł doktora medycyny otrzymał po przedstawieniu dysertacji ''Ueber Knochenentzündungen in der Reconvalescenz von Typhus abdominalis'' w 1885 roku. Następnie był asystentem w klinice psychiatrycznej u [[Carl Wernicke|Carla Wernickego]]<ref>{{cytuj pismo|autor=Wernicke|tytuł=Die psychiatrische Klinik und Poliklinik für Nervenkrankheiten|czasopismo=Chronik der königlichen Universität zu Breslau für das Rechnungsjahr 1889/90|rok=1890 |strony=42}}</ref>. Był przewodniczącym Breslauer psychiatrisch-neurologische Vereinigung<ref>Berliner klinische Wochenschrift 49, 1912.</ref>. Należał do [[Deutsche Gesellschaft für Neurologie|Gesellschaft Deutscher Nervenärzte]].


W 1889 przedstawił opis pacjenta z prawostronnym jednoimiennym niedowidzeniem połowiczym, który nie potrafił nazwać widzianych przedmiotów. Nazwał zaburzenie [[afazja|afazją wzrokową]] i zaproponował model, w którym przyczyną byłoby uszkodzenie kory ciemieniowo-potylicznej powodujące prawostronne niedowidzenie połowicze oraz przerwanie szlaku łączącego ośrodek wzrokowy prawej półkuli z ośrodkiem mowy półkuli lewej<ref>{{cytuj książkę|autor=Marco Iacoboni|tytuł=The parallel brain: the cognitive neuroscience of the corpus callosum|wydawca=MIT Press|rok=2003|strony=479|język=en}}</ref>.
W 1889 przedstawił opis pacjenta z prawostronnym jednoimiennym niedowidzeniem połowiczym, który nie potrafił nazwać widzianych przedmiotów. Nazwał zaburzenie [[afazja|afazją wzrokową]] i zaproponował model, w którym przyczyną byłoby uszkodzenie kory ciemieniowo-potylicznej powodujące prawostronne niedowidzenie połowicze oraz przerwanie szlaku łączącego ośrodek wzrokowy prawej półkuli z ośrodkiem mowy półkuli lewej<ref>{{cytuj książkę|autor=Marco Iacoboni|tytuł=The parallel brain: the cognitive neuroscience of the corpus callosum|wydawca=MIT Press|rok=2003|strony=479|język=en}}</ref>.
Linia 8: Linia 8:
Żonaty z Paulą Haber, siostrą [[Fritz Haber|Fritza Habera]]. Ich córką była Elisabeth Freund (1898–1982), autorka wspomnień z okresu [[II wojna światowa|II wojny światowej]]<ref>{{cytuj książkę|tytuł=Als Zwangsarbeiterin 1941 in Berlin: die Aufzeichnungen der Volkswirtin Elisabeth Freund|wydawca=Akademie|rok=1996|strony=13|język=de}}</ref>. Mieszkał przy Gartenstraße 49<ref>{{cytuj pismo|tytuł=Mitglieder|czasopismo=Verhandlung der Gesellschaft Deutscher Nervenärzte|wolumin=3/4|strony=IV|rok=1909/1910}}</ref>.
Żonaty z Paulą Haber, siostrą [[Fritz Haber|Fritza Habera]]. Ich córką była Elisabeth Freund (1898–1982), autorka wspomnień z okresu [[II wojna światowa|II wojny światowej]]<ref>{{cytuj książkę|tytuł=Als Zwangsarbeiterin 1941 in Berlin: die Aufzeichnungen der Volkswirtin Elisabeth Freund|wydawca=Akademie|rok=1996|strony=13|język=de}}</ref>. Mieszkał przy Gartenstraße 49<ref>{{cytuj pismo|tytuł=Mitglieder|czasopismo=Verhandlung der Gesellschaft Deutscher Nervenärzte|wolumin=3/4|strony=IV|rok=1909/1910}}</ref>.


Ze względu na podobieństwo nazwiska był często mylony z [[Zygmunt Freud|Sigmundem Freudem]]<ref>{{cytuj książkę|autor=Francis George Gosling|tytuł=Before Freud: neurasthenia and the American medical community, 1870-1910|wydawca=University of Illinois Press|rok=1987|strony=128|język=en}}</ref>. Podobnie jak Freud, zajmował się w latach 80. i 90. XIX wieku tematyką afazji i [[histeria|histerii]]. W swojej korespondencji Freud zarzucał Sachsowi i Freundowi [[plagiat]], odnosząc się do ich pracy na temat histerii i swojego artykułu z „Archives de Neurologie”<ref>Freud, S. (1895). [http://www.pep-web.org/document.php?id=zbk.042.0152a Letter from Freud to Fliess, November 29, 1895]. The Complete Letters of Sigmund Freud to Wilhelm Fliess, 1887–1904, 152.</ref>. Zarzut ten został powtórzony w biografii Freuda autorstwa [[Ernest Jones|Ernesta Jonesa]]<ref>Jones E: ''The life and work of Sigmund Freud''. New York: Basic Books, 1953 s. 234.</ref>.
Ze względu na podobieństwo nazwiska był często mylony z [[Zygmunt Freud|Sigmundem Freudem]]<ref>{{cytuj książkę|autor=Francis George Gosling|tytuł=Before Freud: neurasthenia and the American medical community, 1870-1910|wydawca=University of Illinois Press|rok=1987|strony=128|język=en}}</ref>. Podobnie jak Freud, zajmował się w latach 80. i 90. XIX wieku tematyką afazji i [[histeria|histerii]]. W swojej korespondencji Freud zarzucał Sachsowi i Freundowi [[plagiat]], odnosząc się do ich pracy na temat histerii i swojego artykułu z „Archives de Neurologie”<ref>Freud S. (1895). [http://www.pep-web.org/document.php?id=zbk.042.0152a Letter from Freud to Fliess, November 29, 1895]. The Complete Letters of Sigmund Freud to Wilhelm Fliess, 1887–1904, 152.</ref>. Zarzut ten został powtórzony w biografii Freuda autorstwa [[Ernest Jones|Ernesta Jonesa]]<ref>{{cytuj książkę|autor=Jones E|tytuł=The life and work of Sigmund Freud|miejsce= New York|wydawca=Basic Books|rok=1953|strony=234}}</ref>.


== Wybrane prace ==
== Wybrane prace ==

Wersja z 12:03, 14 maj 2011

Carl Samuel Freund (ur. 1862, zm. 1932[1]) – niemiecki lekarz neurolog i psychiatra.

Biografia

Studiował medycynę na Uniwersytecie we Wrocławiu. Tytuł doktora medycyny otrzymał po przedstawieniu dysertacji Ueber Knochenentzündungen in der Reconvalescenz von Typhus abdominalis w 1885 roku. Następnie był asystentem w klinice psychiatrycznej u Carla Wernickego[2]. Był przewodniczącym Breslauer psychiatrisch-neurologische Vereinigung[3]. Należał do Gesellschaft Deutscher Nervenärzte.

W 1889 przedstawił opis pacjenta z prawostronnym jednoimiennym niedowidzeniem połowiczym, który nie potrafił nazwać widzianych przedmiotów. Nazwał zaburzenie afazją wzrokową i zaproponował model, w którym przyczyną byłoby uszkodzenie kory ciemieniowo-potylicznej powodujące prawostronne niedowidzenie połowicze oraz przerwanie szlaku łączącego ośrodek wzrokowy prawej półkuli z ośrodkiem mowy półkuli lewej[4].

Żonaty z Paulą Haber, siostrą Fritza Habera. Ich córką była Elisabeth Freund (1898–1982), autorka wspomnień z okresu II wojny światowej[5]. Mieszkał przy Gartenstraße 49[6].

Ze względu na podobieństwo nazwiska był często mylony z Sigmundem Freudem[7]. Podobnie jak Freud, zajmował się w latach 80. i 90. XIX wieku tematyką afazji i histerii. W swojej korespondencji Freud zarzucał Sachsowi i Freundowi plagiat, odnosząc się do ich pracy na temat histerii i swojego artykułu z „Archives de Neurologie”[8]. Zarzut ten został powtórzony w biografii Freuda autorstwa Ernesta Jonesa[9].

Wybrane prace

  • Ueber Knochenentzündungen in der Reconvalescenz von Typhus abdominalis. Breslau: Breslauer Genossenschafts-Buchdr., 1885
  • Grenzfälle zwischen Aphasie und Seelenblindheit. Allg. Z. Psychiat. 44, ss. 660–662, 1888
  • Schemata zur Eintragung von Sensibilitätsbefunden. Berlin: A. Hirschwald, 1892
  • Ein Überblick über den gegenwärtigen Stand der Frage von den sogenannten traumatischen Neurosen. Leipzig: Breitkopf & Härtel, 1892
  • Labyrinthtaubheit und Sprachtaubheit, klinische Beiträge zur Kenntniss der sogenannten subcorticalen sensorischen Aphasie sowie des Sprachverständnisses der mit Hörresten begabten Taubstummen. Wiesbaden: J. F. Bergmann, 1895
  • Heinrich Sachs, Carl Samuel Freund: Die Erkrankungen des Nervensystems nach Unfällen: mit besonderer Berücksichtigung der Untersuchung und Begutachtung. Fischer, 1899
  1. ↑ Molnar M. Mysteries of Nature. „Psychoanalysis and History”. 13, s. 39-67, 2011. DOI: 10.3366/pah.2011.0004. 
  2. ↑ Wernicke. Die psychiatrische Klinik und Poliklinik für Nervenkrankheiten. „Chronik der königlichen Universität zu Breslau für das Rechnungsjahr 1889/90”, s. 42, 1890. 
  3. ↑ Berliner klinische Wochenschrift 49, 1912.
  4. ↑ Marco Iacoboni: The parallel brain: the cognitive neuroscience of the corpus callosum. MIT Press, 2003, s. 479. (ang.).
  5. ↑ Als Zwangsarbeiterin 1941 in Berlin: die Aufzeichnungen der Volkswirtin Elisabeth Freund. Akademie, 1996, s. 13. (niem.).
  6. ↑ Mitglieder. „Verhandlung der Gesellschaft Deutscher Nervenärzte”. 3/4, s. IV, 1909/1910. 
  7. ↑ Francis George Gosling: Before Freud: neurasthenia and the American medical community, 1870-1910. University of Illinois Press, 1987, s. 128. (ang.).
  8. ↑ Freud S. (1895). Letter from Freud to Fliess, November 29, 1895. The Complete Letters of Sigmund Freud to Wilhelm Fliess, 1887–1904, 152.
  9. ↑ Jones E: The life and work of Sigmund Freud. New York: Basic Books, 1953, s. 234.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carl_Samuel_Freund&oldid=26463426”