Johann Wilhelm Hittorf: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MystBot (dyskusja | edycje)
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
→‎Bibliografia: standaryzacja tytułów sekcji bibliografii
Linia 3: Linia 3:
W latach ([[1847]]-[[1889]]) profesor chemii i fizyki na uniwersytecie w [[Münster]]. Kontynuował prace [[Michael Faraday|Michaela Faradaya]] dotyczące [[elektroliza|elektrolizy]], [[przewodnictwo elektryczne|przewodnictwa elektrycznego]], [[elektrolity|elektrolitów]], wędrówki jonów i zjawisk elektrycznych w gazach. Badał wyładowania elektryczne w gazach rozrzedzonych i jako jeden z pierwszych podał właściwości promieni katodowych. W roku [[1853]] wprowadził pojęcie liczby przenoszenia jonów - tzw. [[Liczba Hittorfa|Liczby Hittorfa]]. W [[1869]] stwierdził, że promienie katodowe odchylają się w polu magnetycznym.
W latach ([[1847]]-[[1889]]) profesor chemii i fizyki na uniwersytecie w [[Münster]]. Kontynuował prace [[Michael Faraday|Michaela Faradaya]] dotyczące [[elektroliza|elektrolizy]], [[przewodnictwo elektryczne|przewodnictwa elektrycznego]], [[elektrolity|elektrolitów]], wędrówki jonów i zjawisk elektrycznych w gazach. Badał wyładowania elektryczne w gazach rozrzedzonych i jako jeden z pierwszych podał właściwości promieni katodowych. W roku [[1853]] wprowadził pojęcie liczby przenoszenia jonów - tzw. [[Liczba Hittorfa|Liczby Hittorfa]]. W [[1869]] stwierdził, że promienie katodowe odchylają się w polu magnetycznym.


==Źródła==
== Bibliografia ==
* Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1928-1934)
* Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1928-1934)
* Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego, Tom 3
* Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego, Tom 3

Wersja z 02:52, 2 maj 2012

Plik:Johann Wilhelm Hittorf.jpg
Johann Wilhelm Hittorf

Johann Wilhelm Hittorf (ur. 27 marca 1824 w Bonn, zm. 28 listopada 1914 w Münster), niemiecki fizyk i chemik. W latach (1847-1889) profesor chemii i fizyki na uniwersytecie w Münster. Kontynuował prace Michaela Faradaya dotyczące elektrolizy, przewodnictwa elektrycznego, elektrolitów, wędrówki jonów i zjawisk elektrycznych w gazach. Badał wyładowania elektryczne w gazach rozrzedzonych i jako jeden z pierwszych podał właściwości promieni katodowych. W roku 1853 wprowadził pojęcie liczby przenoszenia jonów - tzw. Liczby Hittorfa. W 1869 stwierdził, że promienie katodowe odchylają się w polu magnetycznym.

Bibliografia

  • Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1928-1934)
  • Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego, Tom 3