Hassling-Ketling of Elgin: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot: Przenoszę linki interwiki (2) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q4683832 |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
Swą przyszłą żonę, [[Krystyna Drohojowska|Krzysię Drohojowską]], poznał w 1668 roku, kiedy gościła w jego domu. Gdy okazało się, że jest ona zaręczona z [[Michał Wołodyjowski|Wołodyjowskim]] chciał uciec do [[Szkocja|Szkocji]], jednak dogonił go Wołodyjowski, który początkowo chcąc się zemścić, pogodził się z nim i oddał mu Krzysię. |
Swą przyszłą żonę, [[Krystyna Drohojowska|Krzysię Drohojowską]], poznał w 1668 roku, kiedy gościła w jego domu. Gdy okazało się, że jest ona zaręczona z [[Michał Wołodyjowski|Wołodyjowskim]] chciał uciec do [[Szkocja|Szkocji]], jednak dogonił go Wołodyjowski, który początkowo chcąc się zemścić, pogodził się z nim i oddał mu Krzysię. |
||
Ketling zginął podczas oblężenia [[Kamieniec Podolski|Kamieńca Podolskiego]] (gdzie |
Ketling zginął podczas oblężenia [[Kamieniec Podolski|Kamieńca Podolskiego]] (gdzie był dowódcą [[artyleria|artylerii]]), kiedy dowiedziawszy się o kapitulacji twierdzy, wysadził ją, wierny swojej wcześniejszej przysiędze niepoddawania Kamieńca. |
||
[[Kategoria:Trylogia Sienkiewicza]] |
[[Kategoria:Trylogia Sienkiewicza]] |
Wersja z 00:36, 27 kwi 2013
Szablon:Postać filmowa infobox Ketling, Hassling-Ketling of Elgin – fikcyjny bohater książek Potop i Pan Wołodyjowski Henryka Sienkiewicza. Z pochodzenia Szkot.
Pierwowzorem owej postaci był major Hejking, Kurlandczyk pochodzenia niemieckiego w służbie króla Polski. Pełnił rolę dowódcy artylerii w Kamieńcu Podolskim w trakcie II wojny tureckiej.
Życiorys
Swą przyszłą żonę, Krzysię Drohojowską, poznał w 1668 roku, kiedy gościła w jego domu. Gdy okazało się, że jest ona zaręczona z Wołodyjowskim chciał uciec do Szkocji, jednak dogonił go Wołodyjowski, który początkowo chcąc się zemścić, pogodził się z nim i oddał mu Krzysię.
Ketling zginął podczas oblężenia Kamieńca Podolskiego (gdzie był dowódcą artylerii), kiedy dowiedziawszy się o kapitulacji twierdzy, wysadził ją, wierny swojej wcześniejszej przysiędze niepoddawania Kamieńca.