Nowa Kancelaria Rzeszy

Nowa Kancelaria Rzeszy

Fasada Nowej Kancelarii Rzeszy, zdjęcie z 1939
Państwo	Niemcy
Miejscowość	Berlin
Ukończenie budowy	1939
Zniszczono	1945
Położenie na mapie Berlina Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Niemiec Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

{{Budynek infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt zdjęcia = | nazwa oryginalna = | współrzędne = Nieznane pola: "sekundN", "sekundE", "minutE", "stopniN", "minutN", "stopniE" oraz "pozycja".

Nowa Kancelaria Rzeszy (niem. Die Neue Reichskanzlei) – siedziba Kanclerza III Rzeszy, Adolfa Hitlera, w okresie od 1939 do 1945, w Berlinie.

Okoliczności powstania

Położenie i plan Nowej Kancelarii Rzeszy; opis:
1. Budynek środkowy z Galerią Marmurową
2. Wejście do Kancelarii Rzeszy
3. Wejście do Kancelarii Prezydenta
4. Koszary
5. Podwyższenie nad katakumbami
6. Wyjście na ogrody przy gabinecie Hitlera
7. Dojazd do Bunkru Wodza (Führerbunker)
8. Dojazd do garaży podziemnych i Bunkru Wodza
9. Wjazd do garaży podziemnych i Bunkru Wodza
10. Dojazd do Bunkru Wodza
11. Tzw. Dom Kempki (Haus Kempka)
12. Szklarnia
13. Dziedziniec honorowy
14. Sala audiencyjna z Ogrodem Zimowym
15. Stara Kancelaria Rzeszy
16. Jadalnia
17. Ministerstwo Propagandy
18. Przedłużenie Kancelarii Rzeszy
19. Wejście do stacji metra na Wilhelmplatz
20. Dom Towarowy Wertheim
21. Leipziger Platz
22. Ogród ministerialny
23. Tiergarten
24. Hermann Göring Strasse
25. Voss Strasse
26. Wilhelmstrasse

W 1935, wkrótce po objęciu władzy, mimo kolejnego remontu siedziby kanclerzy – Pałacu Radziwiłłowskiego – Hitler uznał, że obiekt ten jest godzien być siedzibą co najwyżej „mydlarni”, a nie oficjalnej rezydencji głowy wielkiej Rzeszy jaką zamyślał stworzyć. Na lokalizację nowego obiektu Hitler wybrał północną pierzeję Voßstraße od Wilhelm Platz do Königgrëtzerstraße, zajmowaną do tej pory przez placówki dyplomatyczne i kamienice, a przylegającą ogrodami do Starej Kancelarii Rzeszy, w której miał nadal swoje prywatne mieszkanie.

Budowa

Wstępne studia architektoniczne Hitler powierzył Albertowi Speerowi, zastrzegając jednak, że obiekt ma być monumentalny i wzbudzać u odwiedzających odpowiedni respekt. Prace wg ostatecznego projektu rozpoczęły się w styczniu 1938 wyburzeniem starej zabudowy Voßstraße. Kompleks budynków nowej kancelarii powstał w czasie 9 miesięcy i został oddany do użytku na dwie doby przed planowanym terminem, otrzymując oficjalny adres Voßstraße 6.

Opis kompleksu Nowej Kancelarii Rzeszy

W skład kompleksu Kancelarii wchodziły: dziedziniec honorowy i otaczający go gmach, w którym znajdowała się sala mozaikowa, wielki hall (ok. 145 metrów długości), sala posiedzeń rządu i gabinet Hitlera (ok. 400 m² powierzchni). Wszystkie były przesadnie rozległe. Pod kompleksem wybudowano duży, dwukondygnacyjny bunkier szpitalny nazwany później (niem. Voßbunker), którego doskonale zamaskowane wyjścia i wyjazdy prowadziły bezpośrednio na Voßstrasse. Lewe skrzydło obiektu zamykały dwa bloki mieszkalne zamieszkane przez funkcjonariuszy RSD i żołnierzy LSSAH, a potem FBB, a także ordynansów, adiutantów i sekretarki Hitlera. Pod blokami umieszczono garaże. Na zapleczu całości znajdował się ogród Kancelarii graniczący z ogrodem Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeszy.

Wykorzystanie

Chociaż wybudowany przez Speera kompleks spełniał postawione mu warunki, to jednak jego wykorzystanie było incydentalne. W monumentalnej sali posiedzeń rządu nie odbyło się żadne posiedzenie. Wybudowana z czerwonego marmuru sala mozaikowa była jedynie miejscem oficjalnej ceremonii pogrzebowej dra Fritza Todta. Przez większą część czasu, kancelaria świeciła pustkami. Stopień jej wykorzystania wzrósł dopiero w styczniu 1945, gdy Hitler powrócił na stałe do Berlina i skrył się ostatecznie w swoim bunkrze. W wyniku działań bojowych w kwietniu 1945, będąc pod bezpośrednim ostrzałem, kompleks został poważnie zniszczony.

Pomnik wdzięczności Armii Radzieckiej w Parku Treptow

Powojenne losy

Z czerwonego marmuru Sali Mozaikowej Nowej Kancelarii Rzeszy powstała elewacja stacji metra Mohrenstraße, ten sam marmur i kremowy piaskowiec elewacji zewnętrznej został wykorzystany do budowy berlińskiego kompleksu „pomników wdzięczności Armii Radzieckiej” w Parku Treptow (niem. Ehrenmal am Treptower Park). W ten sposób do 1949 roku Kancelaria została zrównana z ziemią. Od końca lat 80. XX wieku sektor ulic, w którym znajdowały się obie kancelarie (stara i nowa) wraz z ogrodami, został zabudowany blokowiskiem.

Wnętrza – galeria

• 
  Dziedziniec honorowy
• 
  Wielki hall
• 
  Sala posiedzeń rządu
• 
  Sala recepcyjna
• 
  Gabinet Hitlera
• 
  Kancelaria widoczna od strony ogrodu

Zobacz też

• Rezydencja Hitlera Berghof
• Kancelaria Rzeszy
• Stara Kancelaria Rzeszy
• Urząd Kanclerza Federalnego

Linki zewnętrzne

• (de) Zdjęcia okolic 1989-1999
• (de/en) 3d animacje obiektu