Protokół bogumiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Amk2 (dyskusja | edycje)
Amk2 (dyskusja | edycje)
Linia 4: Linia 4:


Akt wodnoprawny o charakterze państwowym systematyjący sprawy kompleksowej regulacji
Akt wodnoprawny o charakterze państwowym systematyjący sprawy kompleksowej regulacji
rzeki [[Odra|Odry.]] Podpisanie w Boguminie tego dokumentu, uznawane jest za początek procesu programowej rozbudowy Nadodrza. Działania te systematycznie prowadzone, trwały etapami do chwili rozpoczęcia [[II wojna światowa|drugiej wojny światowej]]. Aktywność związana z transportem wodnym i ochroną przeciwpowodziową prezentowały nowe podejście władz do problemów regulacji rzeki.
rzeki [[Odra|Odry.]] Podpisanie w [[Bogumin|Boguminie]] tego dokumentu, uznawane jest za początek procesu programowej rozbudowy Nadodrza. Działania te systematycznie prowadzone, trwały etapami do chwili rozpoczęcia [[II wojna światowa|drugiej wojny światowej]]. Aktywność związana z transportem wodnym i ochroną przeciwpowodziową prezentowały nowe podejście władz do problemów regulacji rzeki.


'''Data powstania:''' 7 lipca 1819 r.
'''Data powstania:''' 7 lipca 1819 r.
Linia 11: Linia 11:
odrzańskiego nurtu. ''niem. Protokoll über die beim Ausbaue des Oderstroms zu befolgenden Grundsätze''
odrzańskiego nurtu. ''niem. Protokoll über die beim Ausbaue des Oderstroms zu befolgenden Grundsätze''


'''Geneza:''' Przez niecałe pięćdziesiąt lat [[Cesarstwo Niemieckie|II Rzeszy (1871 – 1918)]] dokonano przeskoku cywilizacyjnego zagospodarowując i rozbudowując infrastrukturę wodną i hydrotechniczną. Rzeka wykorzystywana w średniowieczu głównie do spławiania drewna w najlepszym razie była w XVII wieku drogą do transportu zboża na statkach 50-tonowych. Po przebudowie na początku XX wieku stała się arterią komunikacyjną, która stawiała ją na czwartym miejscu w [[Cesarstwie Niemieckim]] pod względem transportowanych ładunków, a port w Koźlu był jednym z najnowocześniejszych w Europie.
'''Geneza:''' Przez niecałe pięćdziesiąt lat [[Cesarstwo Niemieckie|II Rzeszy (1871 – 1918)]] dokonano przeskoku cywilizacyjnego zagospodarowując i rozbudowując infrastrukturę wodną i hydrotechniczną. Rzeka wykorzystywana w średniowieczu głównie do spławiania drewna w najlepszym razie była w XVII wieku drogą do transportu zboża na statkach 50-tonowych. Po przebudowie na początku XX wieku stała się arterią komunikacyjną, która stawiała ją na czwartym miejscu w [[Cesarstwo Niemieckie|Cesarstwie Niemieckim]] pod względem transportowanych ładunków, a port w [[Kędzierzyn-Koźle|Koźlu]] był jednym z najnowocześniejszych w Europie.
Do podpisania protokołu w 1819 r. kilkakrotnie dokonywano objazdów Odry,
Do podpisania protokołu w 1819 r. kilkakrotnie dokonywano objazdów Odry,
m. in. w 1751 i 1802 r., jednak mimo wielu zauważonych wówczas uchybień inne były cele i dokładność prowadzonych kontroli. Objazdy, które miały miejsce 6 stycznia 1818 i 3 stycznia 1819 r. przeprowadzone zostały z inicjatywy Ministerstwa Handlu, Przemysłu i Robót Publicznych, a ich zamierzeniem było np. sprawdzenie koryta rzeki pod względem długości i szerokości. Zapoznano się ze stanem rzeki i skalą koniecznych inwestycji. Stwierdzono, że Odra poprzez dokonywane przekopy jest rzeką mocno skróconą. Jej szerokość jest nierówna, a brzegi zaniedbane.
m. in. w 1751 i 1802 r., jednak mimo wielu zauważonych wówczas uchybień inne były cele i dokładność prowadzonych kontroli. Objazdy, które miały miejsce 6 stycznia 1818
i 3 stycznia 1819 r. przeprowadzone zostały z inicjatywy Ministerstwa Handlu, Przemysłu i Robót Publicznych, a ich zamierzeniem było np. sprawdzenie koryta rzeki pod względem długości i szerokości. Zapoznano się ze stanem rzeki i skalą koniecznych inwestycji. Stwierdzono, że Odra poprzez dokonywane przekopy jest rzeką mocno skróconą. Jej szerokość jest nierówna, a brzegi zaniedbane.
Problemem na rzece były częste, gwałtowne zmiany poziomu wody, od powodzi, po susze. Jedynym sposobem zmiany tego stanu rzeczy było poddanie Odry kompleksowej regulacji. W wyniku przekopów z pierwotnej długości 1020 km  skrócono rzekę do obecnych 860 km. Na przykład, od Krapkowic do ujścia Nysy Kłodzkiej skrócono bieg rzeki o 14,7 %, poniżej ujścia Warty skrócono o 24 % itd. Już w roku 1880 zauważono, że przekopy przeciwpowodziowe skracające bieg rzeki mają w perspektywie bardzo niekorzystny wpływ, gdyż m. in. powodują szybszy spływ wód w dół rzeki, gdzie następuje jej nagromadzenie i wylewy na tereny przyległe, ale na początku XIX wieku prezentowano stanowisko, iż ujarzmienie sił natury jest korzystne i możliwe.
Problemem na rzece były częste, gwałtowne zmiany poziomu wody, od powodzi, po susze. Jedynym sposobem zmiany tego stanu rzeczy było poddanie Odry kompleksowej regulacji. W wyniku przekopów z pierwotnej długości 1020 km  skrócono rzekę do obecnych 860 km. Na przykład, od Krapkowic do ujścia Nysy Kłodzkiej skrócono bieg rzeki o 14,7 %, poniżej ujścia Warty skrócono o 24 % itd. Już w roku 1880 zauważono, że przekopy przeciwpowodziowe skracające bieg rzeki mają w perspektywie bardzo niekorzystny wpływ, gdyż m. in. powodują szybszy spływ wód w dół rzeki, gdzie następuje jej nagromadzenie i wylewy na tereny przyległe, ale na początku XIX wieku prezentowano stanowisko, iż ujarzmienie sił natury jest korzystne i możliwe.

Wersja z 23:33, 13 lis 2006

Szablon:Linki

Protokół bogumiński

Akt wodnoprawny o charakterze państwowym systematyjący sprawy kompleksowej regulacji rzeki Odry. Podpisanie w Boguminie tego dokumentu, uznawane jest za początek procesu programowej rozbudowy Nadodrza. Działania te systematycznie prowadzone, trwały etapami do chwili rozpoczęcia drugiej wojny światowej. Aktywność związana z transportem wodnym i ochroną przeciwpowodziową prezentowały nowe podejście władz do problemów regulacji rzeki.

Data powstania: 7 lipca 1819 r.

Pełna nazwa: Protokół w sprawie przestrzegania zasad przy zabudowie odrzańskiego nurtu. niem. Protokoll über die beim Ausbaue des Oderstroms zu befolgenden Grundsätze

Geneza: Przez niecałe pięćdziesiąt lat II Rzeszy (1871 – 1918) dokonano przeskoku cywilizacyjnego zagospodarowując i rozbudowując infrastrukturę wodną i hydrotechniczną. Rzeka wykorzystywana w średniowieczu głównie do spławiania drewna w najlepszym razie była w XVII wieku drogą do transportu zboża na statkach 50-tonowych. Po przebudowie na początku XX wieku stała się arterią komunikacyjną, która stawiała ją na czwartym miejscu w Cesarstwie Niemieckim pod względem transportowanych ładunków, a port w Koźlu był jednym z najnowocześniejszych w Europie.

Do podpisania protokołu w 1819 r. kilkakrotnie dokonywano objazdów Odry, m. in. w 1751 i 1802 r., jednak mimo wielu zauważonych wówczas uchybień inne były cele i dokładność prowadzonych kontroli. Objazdy, które miały miejsce 6 stycznia 1818 i 3 stycznia 1819 r. przeprowadzone zostały z inicjatywy Ministerstwa Handlu, Przemysłu i Robót Publicznych, a ich zamierzeniem było np. sprawdzenie koryta rzeki pod względem długości i szerokości. Zapoznano się ze stanem rzeki i skalą koniecznych inwestycji. Stwierdzono, że Odra poprzez dokonywane przekopy jest rzeką mocno skróconą. Jej szerokość jest nierówna, a brzegi zaniedbane.

Problemem na rzece były częste, gwałtowne zmiany poziomu wody, od powodzi, po susze. Jedynym sposobem zmiany tego stanu rzeczy było poddanie Odry kompleksowej regulacji. W wyniku przekopów z pierwotnej długości 1020 km  skrócono rzekę do obecnych 860 km. Na przykład, od Krapkowic do ujścia Nysy Kłodzkiej skrócono bieg rzeki o 14,7 %, poniżej ujścia Warty skrócono o 24 % itd. Już w roku 1880 zauważono, że przekopy przeciwpowodziowe skracające bieg rzeki mają w perspektywie bardzo niekorzystny wpływ, gdyż m. in. powodują szybszy spływ wód w dół rzeki, gdzie następuje jej nagromadzenie i wylewy na tereny przyległe, ale na początku XIX wieku prezentowano stanowisko, iż ujarzmienie sił natury jest korzystne i możliwe.

Innym z takich działań przewidywanym w Protokole bogumińskim było budowanie ostróg Ostrogi na spławnym odcinku Odry budowano już w XVIII wieku. Poprzez budowę ostróg, umacnianie brzegów i umocnienie naniesionych sedymentów (również poprzez ich obsadzanie)osiągnięto tzw. regulację wód średnich. W roku 1885 przejściowo zakończono te prace. Zbudowano około 10 000 ostróg. Celem ich było osiągnięcie głębokości 1,0 m przy średniej wodzie niskiej, które miały przystosowywać rzekę do warunków przewozowych i zwiększyć ruch żeglugowy.

Wartość historyczna: czyli wyjątkowość, która wyróżnia ten akt spośród innych dokumentów wodnoprawnych tego okresu;

- po pierwsze Odra widziana była jako źródło potencjalnego dochodu w postaci podatków, opłat rzecznych, portowych i transportowych oraz w zjednoczonych już Prusach jako dobra arteria komunikacyjna o znaczeniu militarnym,

- po drugie państwo zapewniało o gotowości przejęcia kosztownych obowiązków regulacji i zarządu rzeki w swoim imieniu (po raz pierwszy na tak dużą skalę).

- szczególne znaczenie w protokole z 1819 r. miało postanowienie, że wszelkie budowle regulacyjne, zatem również wykonane jako zabezpieczenie brzegów prywatnych, obciążać powinny jedynie państwo; zapewniono przez to jednolitość w sposobie zabudowy rzeki, a nade wszystko środki finansowe dla przeprowadzenia robót koniecznych.

Bibliografia

  • J. Pyś, Ustrojowoprawne uwarunkowania żeglugi na Odrze od XVIII do XXI w., Wrocław 2005, s. 70-71.
  • M. Adamczyk, Organizacja ochrony przeciwpowodziowej Nadodrza[[1], grudzień 2005.]