Kościół Świętej Elżbiety w Bratysławie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne merytoryczne |
kat. |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
[[Kategoria:Bratysława]] |
[[Kategoria:Bratysława]] |
||
[[Kategoria:Architektura Słowacji]] |
Wersja z 17:53, 4 lip 2007
Kościół św. Elżbiety (słow. Kostol svätej Alžbety, węg. Szent Erzsébet-templom) - zwany jest też Niebieskim kościółkiem (Modrý kostolík); to secesyjna, jednonawowa świątynia znajdująca się w Bratysławie, w dzielnicy Stare Miasto.
Swoją nazwę zawdzięcza niebieskiemu kolorowi ściań zewnętrznych świątyni. Nietypowy kształt i eliptyczna wieża to zasługa projektanta - Ödöna Lechnera, węgierskiego architekta, współtwórcę wielu budynków secesyjnych w Budapeszcie. Kościół powstał w latach 1907 - 1913, a za patronkę przyjęto św. Elżbietę Węgierską, żyjącą w XIII wieku, urodzoną na bratysławskim zamku.
Fundatorem był cesarz Franciszek Józef I i w powszechnej opinii druga w mieście świątynia poświęcona św. Elżbiecie miała uczcić pamięć jego tragicznie zmarłej żony, cesarzowej Elżbiety.
W świątyni charakterystyczne są formy ceramiczne z manafuktury Zsolnay'ego z Peczu, kolor niebieski dominuje zarówno w wystroju wnętrza jak i z zewnątrz.
W pobliżu kościoła znajdują się secesyjne budynki gimnazjum, również zaprojektowane przez Lechnera, które razem ze świątynią tworzą zwarty i dopasowany obszar architektoniczny.