Spółgłoska wargowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
BartekChom (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
BartekChom (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Termin '''spółgłoska wargowa''' odnosi się do sposobu artykulacji [[spółgłoska|spółgłosek]] polegającego na zbliżeniu warg do siebie. W ten sposób wymawia się np. /p/, /b/, /f/, /v/ (= polskie w), /w/ (= polskie ł)i /m/. |
Termin '''spółgłoska wargowa''' odnosi się do sposobu artykulacji [[spółgłoska|spółgłosek]] polegającego na zbliżeniu warg do siebie. W ten sposób wymawia się np. /p/, /b/, /f/, /v/ (= polskie w), /w/ (= polskie ł)i /m/. |
||
Bywają "zmiękczone" ([[spółgłoska palatalna|palatalne]]), jak początkowe spółgłoski w polskich wyrazach ''pies'', ''bić'', ''fistaszek'' i ''wiać'', o artykulacji ze środkową częścią języka zbliżoną do podniebienie (łac. ''palatum''). |
|||
[[kategoria:fonetyka i fonologia]] |
[[kategoria:fonetyka i fonologia]] |
||
Wersja z 18:54, 20 maj 2005
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie. W ten sposób wymawia się np. /p/, /b/, /f/, /v/ (= polskie w), /w/ (= polskie ł)i /m/.
Bywają "zmiękczone" (palatalne), jak początkowe spółgłoski w polskich wyrazach pies, bić, fistaszek i wiać, o artykulacji ze środkową częścią języka zbliżoną do podniebienie (łac. palatum).