Manuskrypt paryski F

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manuskrypt paryski F

Manuskrypt paryski F – zbiór notatek Leonarda da Vinci datowany na lata 1508–1513[1]. Jego wymiary wynoszą 145 × 100 mm. Liczy 96 kart[2]. Znajduje się w Institut de France[1].

Głównym tematem Manuskryptu paryskiego F jest woda, nauka o optyce, geologii i astronomii. Leonardo da Vinci zapisał w nim również swoje rozważania na temat kosmologii, świetle na Księżycu oraz zadaje pytania, jak wygląda Ziemia z powierzchni Księżyca[1]. W manuskrypcie znajdują się również prywatne zapiski Leonarda, np. rachunki[3].

Spójność notatek i jednostajny zapis wskazuje, iż rękopis powstał w dość krótkim okresie. Manuskrypt obejmuje 96 stron[1]. Ze względu na to, że manuskrypt w większości jest poświęcony hydrologii, był on znany pod tytułem Di mondo ed acque (O świecie i jego wodach)[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Paris Manuscript F 1508-13. universalleonardo.org. [dostęp 2024-03-07]. (ang.).
  2. Nicholl 2006 ↓, s. 593.
  3. Nicholl 2006 ↓, s. 457.
  4. Nicholl 2006 ↓, s. 450.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.