Wigand z Marburga

Wigand z Marburga (ok. 1365-1409) (niemiecki: Wigand von Marburg) był średniowiecznym kronikarzem niemieckim opisującym walki Krzyżaków z Prusami i Litwinami.

Kronika Wiganda pt. Chronica nova Prutenica, kontynuująca działalność kronikarską którą rozpoczął Nikolaus von Jerotschin jest jednym z podstawowych źródeł informacji o historii ziem pruskich, najazdów na Wielkie Księstwo Litewskie i walk z Królestwem Polskim, obejmującej lata 1293-1394. Początkowo napisana w Języku wysokoniemieckim rymowana prozą łączyła opis aktualnych wydarzeń z legendami, podaniami ludowymi i mitami. Szacuje się, że Wigand napisał 17 tys. wersów, z których przetrwało do dzisiaj w oryginale jedynie 500. Jednakże polski kronikarz Jan Długosz w latach 60-tych XV zlecił tłumaczenie dzieła Wiganda na łacinę, które wykonał Konrad Gesselen. Tłumaczenie to przetrwało do dzisiaj prawie w całości, niestety podczas tłumaczenia wiele dat i innych szczegółów zostało przetłumaczonych błędnie.

W Polsce kronika została wydana w Poznaniu w 1842 roku w tłumaczeniu Edwarda hr. Raczyńskiego i wydana przez Jana Voigta i Edwarda hr. Raczyńskiego.

Źródło

• "Puścizna po Janie Długoszu dziejopisie polskim, to jest: Kronika Wiganda z Marburga rycerza i kapłana Zakonu Krzyżackiego na wezwanie Długosza z rymowanej kroniki niemieckiej na język łaciński przetłomaczona. Chronicon seu Annales Wigandi Marburgensis, equitis et fratris Ordinis Teutonici" Poznań 1842 - Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa