Zamek w Czortkowie: Różnice pomiędzy wersjami
pierwszy |
(Brak różnic)
|
Wersja z 13:05, 3 sie 2011
Zamek w Czortkowie zbudowano na początku XVII wieku lewym brzegu rzeki Seret w Wygnance. Inicjatorem budowy byli bracia Stanisław i Jan Golski. Po Golskich warownię odziedziczył ród Potockich.
Zamek zbudowany został z kamienia i cegły na planie nieregularnym z trzema basztami, z których jedna już dzisiaj nie istnieje. Wewnątrz obwodu stał pałac właścicieli. Od zamku w kierunku zachodnim biegły wały obronne, u ich końca, w okolicy stacji kolejowej, wzmiankowane były ruiny innej budowli. Wg legend podziemne lochy miały ciągnąć się z zamku pod rzeką aż do Bilcza Złotego w pow. borszczowskim.
W roku 1655 po obronie Piotra Potockiego został zdobyty przez idące na Lwów wojska kozacko-moskiewskie. W 1670 roku był oblegany przez Turków. Po zdobyciu go w 1672 roku do roku 1683 był rezydencją tureckiego baszy, po czym odbity został przez wojska polskie pod dowództwem Andrzeja Potockiego. Wkrótce na zamek przybył Jan III Sobieski. W końcu XVIII wieku przeszedł z rąk Potockich do rodziny Sadowskich, która na pocz. XIX wieku wynajęła zamek władzom austriackim na skład tytoniu, a po 1815 roku urządzono w nim areszt miejski, w którym w 1863 roku Austriacy więzili internowanych w Galicji powstańców styczniowych.
Ostatni właściciel, zmarły w 1895 roku Hieronim Sadowski, przeznaczył cały swój majątek, a wraz z nim zamek, na cele dobroczynne, które spełniał klasztor Sióstr Miłosierdzia (Szarytek) w Starym Czortkowie. Po 1920 roku w czasach II RP z inicjatywy PTTK przeprowadzono częściową renowację zamku i urządzono w nim schronisko turystyczne oraz muzeum regionalne. Po 1945 roku w czasach ZSRR w pobliżu zbudowano bazę transportową a ruiny zamku uległy szybkiej destrukcji.
