Kościół św. Jana Chrzciciela w Budzistowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
meryt Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
→Historia: meryt Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 75: | Linia 75: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Została założona w 1222 roku przez księżną pomorską Mirosławę, matkę [[Barnim I|Barnima I]]. Kościół podarowano [[Klasztor benedyktynów w Mogilnie|klasztorowi w Mogilnie]]. Według źródła z 1333 r. świątynia podlegała [[biskupi kamieńscy|biskupowi kamieńskiemu]]. W czasie [[reformacja|reformacji]] świątynia została uszkodzono i odrestaurowana dopiero w 1670 roku. Oknom części nawowej nadano wtedy kształt prostokątny, a na mury nałożono cienką warstwę różowego tynku. Podczas rosyjskiego oblężenia Kołobrzegu w 1758 roku, świątynia została zniszczona, jednak odbudowano go w 1776 roku z funduszy mieszkańców okolicznych wiosek. Podczas [[oblężenie Kołobrzegu|oblężenia Kołobrzegu]] w 1807 roku kościół został uszkodzony. Kościół został ponownie odbudowany w 1824 roku, dzięki czemu zyskał nowy wygląd<ref name="Czerner">{{cytuj książkę|nazwisko=Czerner|imię=Marian|tytuł=Wybrzeże Pomorza Zachodniego|wydawca=Wydawnictwo Poznańskie|miejsce=Poznań|data=1967|strony=135}}</ref>. W elewacji zachodniej wybito portal, a w górnej części wzniesiono ryglową wieżyczkę krytą gontem. Portale boczne zamurowano, a całą świątynię pokryto kolejną warstwą tynku. Kapitalny remont kościoła przeprowadzono w 1890 roku. Wykonano nowy dach, w części nawowej wypruto po dwa neogotyckie okna, naprawiono sklepienie absydy oraz wieżę, a także uzupełniono braki otynkowania zaprawą cementową. Kolejny raz kościół uszkodzono w czasie [[Bitwa o Kołobrzeg|walk w 1945 roku]]. |
Została założona w 1222 roku przez księżną pomorską Mirosławę, matkę [[Barnim I|Barnima I]]. Kościół wzmiankowany w 1281 roku. Kościół podarowano [[Klasztor benedyktynów w Mogilnie|klasztorowi w Mogilnie]]. Według źródła z 1333 r. świątynia podlegała [[biskupi kamieńscy|biskupowi kamieńskiemu]]. W czasie [[reformacja|reformacji]] świątynia została uszkodzono i odrestaurowana dopiero w 1670 roku. Oknom części nawowej nadano wtedy kształt prostokątny, a na mury nałożono cienką warstwę różowego tynku. Podczas rosyjskiego oblężenia Kołobrzegu w 1758 roku, świątynia została zniszczona, jednak odbudowano go w 1776 roku z funduszy mieszkańców okolicznych wiosek. Podczas [[oblężenie Kołobrzegu|oblężenia Kołobrzegu]] w 1807 roku kościół został uszkodzony. Kościół został ponownie odbudowany w 1824 roku, dzięki czemu zyskał nowy wygląd<ref name="Czerner">{{cytuj książkę|nazwisko=Czerner|imię=Marian|tytuł=Wybrzeże Pomorza Zachodniego|wydawca=Wydawnictwo Poznańskie|miejsce=Poznań|data=1967|strony=135}}</ref>. W elewacji zachodniej wybito portal, a w górnej części wzniesiono ryglową wieżyczkę krytą gontem. Portale boczne zamurowano, a całą świątynię pokryto kolejną warstwą tynku. Kapitalny remont kościoła przeprowadzono w 1890 roku. Wykonano nowy dach, w części nawowej wypruto po dwa neogotyckie okna, naprawiono sklepienie absydy oraz wieżę, a także uzupełniono braki otynkowania zaprawą cementową. Kolejny raz kościół uszkodzono w czasie [[Bitwa o Kołobrzeg|walk w 1945 roku]]. |
||
Nawa kościoła posiadała sklepienia. W prezbiterium znajduje się sklepienie krzyżowo-żebrowe. |
Nawa kościoła posiadała sklepienia. W prezbiterium znajduje się sklepienie krzyżowo-żebrowe. |
Wersja z 22:37, 19 lip 2019
207 z dnia 22 września 1959 | |||||||||
kościół filialny | |||||||||
kościół od strony południowej | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Parafia | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kołobrzeg | |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |||||||||
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego | |||||||||
54°09′35,0″N 15°34′47,5″E/54,159722 15,579861 |
Kościół św. Jana Chrzciciela w Budzistowie – świątynia gotycka z 1222 roku lub około 1281, jednonawowa o wymiarach 8×5 m[1].
Kościół został ponownie poświęcony w 1980 roku[2].
Historia
Została założona w 1222 roku przez księżną pomorską Mirosławę, matkę Barnima I. Kościół wzmiankowany w 1281 roku. Kościół podarowano klasztorowi w Mogilnie. Według źródła z 1333 r. świątynia podlegała biskupowi kamieńskiemu. W czasie reformacji świątynia została uszkodzono i odrestaurowana dopiero w 1670 roku. Oknom części nawowej nadano wtedy kształt prostokątny, a na mury nałożono cienką warstwę różowego tynku. Podczas rosyjskiego oblężenia Kołobrzegu w 1758 roku, świątynia została zniszczona, jednak odbudowano go w 1776 roku z funduszy mieszkańców okolicznych wiosek. Podczas oblężenia Kołobrzegu w 1807 roku kościół został uszkodzony. Kościół został ponownie odbudowany w 1824 roku, dzięki czemu zyskał nowy wygląd[1]. W elewacji zachodniej wybito portal, a w górnej części wzniesiono ryglową wieżyczkę krytą gontem. Portale boczne zamurowano, a całą świątynię pokryto kolejną warstwą tynku. Kapitalny remont kościoła przeprowadzono w 1890 roku. Wykonano nowy dach, w części nawowej wypruto po dwa neogotyckie okna, naprawiono sklepienie absydy oraz wieżę, a także uzupełniono braki otynkowania zaprawą cementową. Kolejny raz kościół uszkodzono w czasie walk w 1945 roku.
Nawa kościoła posiadała sklepienia. W prezbiterium znajduje się sklepienie krzyżowo-żebrowe.
Przypisy
- ↑ a b Marian Czerner: Wybrzeże Pomorza Zachodniego. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1967, s. 135.
- ↑ Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kołobrzegu. Kuria Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej. [dostęp 2010-06-19].