Eystein II: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m kat. |
m robot dodaje: fi:Östen II Haraldsson, fr:Eystein II de Norvège |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
[[en:Eystein II of Norway]] |
[[en:Eystein II of Norway]] |
||
[[es:Øystein II]] |
[[es:Øystein II]] |
||
[[fr:Eystein II de Norvège]] |
|||
[[nl:Øystein II van Noorwegen]] |
[[nl:Øystein II van Noorwegen]] |
||
[[no:Øystein Haraldsson]] |
[[no:Øystein Haraldsson]] |
||
[[nn:Øystein II av Noreg]] |
[[nn:Øystein II av Noreg]] |
||
[[fi:Östen II Haraldsson]] |
Wersja z 21:22, 13 kwi 2008
Eystein II - (norw. Øystein II Haraldsson) — król Norwegii z dynastii Yngling w latach 1142-1157, współpanujący razem z przyrodnimi braćmi Inge I Garbatym i Sigurdem II Gębą.
Data jego urodzenia nie jest znana. Był nieślubnym synem króla Norwegii Haralda IV Gille (zm. 1136), kroniki i sagi z tamtych czasów nie przekazały imienia jego matki. Zanim przybył do Norwegii przebywał w Szkocji (jego ojciec zaś dzieciństwo i młodość spędził w Irlandii).
W roku 1142 przybył do Norwegii, gdzie rządziło jego dwóch przyrodnich braci, Inge I Garbaty i Sigurd II Gęba. Przybywszy zażądał od braci udziału we władzy i wydzielenia własnej dzielnicy. Za zgodą braci Eystein II został obwołany królem i otrzymał we władanie dzielnicę Trondelag. Działał razem z braćmi przy założeniu pierwszego norweskiego arcybiskupstwa w Nidaros (ówczesna nazwa dzisiejszego Trondheim), dzięki czemu norweski kościół uniezależnił się od duńskiej archidiecezji w Lundzie. Eystein II objął przywództwo nad tymi spośród możnych i rycerstwa, którym nie podobała się ingerencja Kościoła we władzę królewską (tzw. partia Birkebeiner), w przeciwieństwie do najstarszego z braci, Inge I Garbatego, który stanął na czele partii prokościelnej (tzw. partia Baglar).
W roku 1155 Inge I Garbaty doprowadził do śmierci Sigurda II i stało się jasne, że pomiędzy pozostałymi braćmi musi dojść do konfrontacji. Miało to miejsce dwa lata później, kiedy to Eystein II ufny w swoją siłę postanowił zaatakować starszego brata. W pierwszym spotkaniu flota Eysteina rozproszyła się na widok floty przeciwników, a podczas kolejnego starcia na morzu Inge pokonał flotę Eysteina II, potem pojmał go uciekającego na statku i kazał zamordować. Miało to miejsce 21 sierpnia 1157 roku.
Żoną Eysteina II była Ragna Nikolasdatter, córka Nikolasa. Para nie miała dzieci. Synem Eysteina II i nieznanej z imienia nałożnicy był Eystein III Meyla, który w 1174 roku pojawił się w Norwegii, obwołał się królem i licząc na poparcie partii Birkebeiner podjął walkę z królem Magnusem V, ale już w 1177 został pokonany i zabity.