Pamięć sensoryczna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m interpunkcja |
Rozwiniecie skrotu |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Pamięć sensoryczna''', '''pamięć ultrakrótka''', '''USTM''', '''rejestr sensoryczny''', ''pamięć zmysłów'' - jeden z trzech podstawowych systemów [[pamięć|pamięci]] człowieka obok [[pamięć krótkotrwała|pamięci krótkotrwałej]] i [[pamięć długotrwała|pamięci długotrwałej]]. Charakteryzuje się tym, że: |
'''Pamięć sensoryczna''', '''pamięć ultrakrótka''', '''USTM (Ultra-Short Term Memory)''', '''rejestr sensoryczny''', ''pamięć zmysłów'' - jeden z trzech podstawowych systemów [[pamięć|pamięci]] człowieka obok [[pamięć krótkotrwała|pamięci krótkotrwałej]] i [[pamięć długotrwała|pamięci długotrwałej]]. Charakteryzuje się tym, że: |
||
*ma krótki czas trwania (do ok. 0,5 sek.) |
*ma krótki czas trwania (do ok. 0,5 sek.) |
||
*dużą pojemność (niektórzy badacze podają, że magazynuje ona ok 99% nadchodzących informacji) |
*dużą pojemność (niektórzy badacze podają, że magazynuje ona ok 99% nadchodzących informacji) |
||
Wersja z 20:07, 1 wrz 2008
Pamięć sensoryczna, pamięć ultrakrótka, USTM (Ultra-Short Term Memory), rejestr sensoryczny, pamięć zmysłów - jeden z trzech podstawowych systemów pamięci człowieka obok pamięci krótkotrwałej i pamięci długotrwałej. Charakteryzuje się tym, że:
- ma krótki czas trwania (do ok. 0,5 sek.)
- dużą pojemność (niektórzy badacze podają, że magazynuje ona ok 99% nadchodzących informacji)
- służy do tego, aby procesy percepcji mogły wydobyć maksimum potrzebnej informacji z nadchodzących bodźców
- zlokalizowany jest w każdym zmyśle (każdym oku, uchu ...)
- przechowuje nadchodzące informacje bez zniekształceń i przetworzenia.
Objawami pamięci sensorycznej jest to, że gdy ktoś macha kijem rozżarzonym na końcu, to nie widzimy przesuwającego się punktu, ale kreskę (pamięć ikoniczna). Podobnie po dotknięciu czujemy przez pewien czas dotyk, mimo że nie jesteśmy już w kontakcie z przedmiotem, który nas dotknął. Także dźwięki brzmią nam w uszach przez pewien czas, choć funkcjonowanie pamięci echoicznej różni się od pamięci ikonicznej.
Informacje z pamięci ultraktótkiej przedostają się następnie do pamięci krótkotrwałej.
Ten typ pamięci opisał w 1960 roku George Sperling[1].