Internalizacja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
połączenie treści Internalizacja (psychologia) i Internalizacja (socjologia) w jeden artykuł |
{{integruj|Interioryzacja}} |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{integruj|Interioryzacja}} |
|||
'''Internalizacja''' ([[język angielski|ang.]] ''internalization'', z [[łacina|łac.]] ''internus'' - wewnętrzny) – [[Mechanizmy obronne (psychologia)|mechanizm obronny]], polegający na przyjmowaniu za własne narzucanych z zewnątrz [[postawa|postaw]], poglądów, norm i wartości. W socjologii fenomenologicznej [[Peter Berger|Petera Bergera]] i [[Thomas Luckmann|Thomasa Luckmanna]] jest składową triady, na którą składają się także [[obiektywizacja]] i [[eksternalizacja]]. |
'''Internalizacja''' ([[język angielski|ang.]] ''internalization'', z [[łacina|łac.]] ''internus'' - wewnętrzny) – [[Mechanizmy obronne (psychologia)|mechanizm obronny]], polegający na przyjmowaniu za własne narzucanych z zewnątrz [[postawa|postaw]], poglądów, norm i wartości. W socjologii fenomenologicznej [[Peter Berger|Petera Bergera]] i [[Thomas Luckmann|Thomasa Luckmanna]] jest składową triady, na którą składają się także [[obiektywizacja]] i [[eksternalizacja]]. |
||
Wersja z 17:39, 9 cze 2009
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Interioryzacja. Nie opisano powodu propozycji integracji. |
Internalizacja (ang. internalization, z łac. internus - wewnętrzny) – mechanizm obronny, polegający na przyjmowaniu za własne narzucanych z zewnątrz postaw, poglądów, norm i wartości. W socjologii fenomenologicznej Petera Bergera i Thomasa Luckmanna jest składową triady, na którą składają się także obiektywizacja i eksternalizacja.
Na początku główną rolę w tym procesie pełnią rodzice dziecka (szczególnie gdy jest ono w wieku przedszkolnym i w pierwszych latach uczęszczania przez nie do szkoły), później wychowawcy oraz grupy rówieśnicze, a po osiągnięciu przez daną osobę wieku dorosłego grupy społeczne i jednostki, z którymi się ona identyfikuje i które są dla niej autorytetem.
W wyniku internalizacji normy heteronomiczne (ustanowione nie przez tych, których mają obowiązywać) przekształcają się w normy autonomiczne (ich przestrzeganie nie wymaga już kontroli z zewnątrz). Internalizacja jest więc jednym z najważniejszych mechanizmów socjalizacji i społecznego rozwoju człowieka.