Piotr Miatła: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Warschauer (dyskusja | edycje) kat. |
kat., drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Piotr Miatła''', [[język białoruski|biał.]] Пётр Мятла (ur. w [[1890]] |
'''Piotr Miatła''', [[język białoruski|biał.]] Пётр Мятла (ur. w [[1890]] w wiosce Kuchnicze w pow. dziśnieńskim w [[Rosja|Rosji]], zm. w [[12 sierpnia]] [[1936]] w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]) – białoruski publicysta i działacz narodowy, poseł na [[Sejm I kadencji (1922-1927)|Sejm I kadencji]] w [[II Rzeczpospolita|II RP]]. |
||
== Życiorys == |
|||
W latach |
W latach 1906–1910 uczył się w szkole miejskiej w [[Dzisna|Dziśnie]]. W latach 1911–1912 był słuchaczem kursów pedagogicznych w [[Kowno|Kownie]], po zakończeniu których rozpoczął pracę nauczyciela. Brał udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] w szeregach armii rosyjskiej. Został skierowany do aleksiejewskiej szkoły wojskowej, której kadeci w czasie [[rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]] 1917 wystąpili przeciw bolszewikom. Został aresztowany, ale pod koniec 1917 wypuszczony na wolność. Powrócił w rodzinne strony, gdzie ponownie został nauczycielem. W 1921 przyjechał do [[Wilno|Wilna]]. W 1922 wybrano go posłem na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] I kadencji. Wszedł w skład Białoruskiego Klubu Poselskiego. W połowie 1925 wraz z [[Szymon Rak-Michajłowski|Symonem Rakiem-Michajłouskim]], [[Pawał Wałoszyn|Pawłam Wałoszynem]] i [[Bronisław Taraszkiewicz|Bronisławem Taraszkiewiczem]] utworzył klub poselski [[Białoruska Włościańsko-Robotnicza Hromada|Białoruskiej Włościańsko-Robotniczej Hromady]]. Wszedł w skład Komitetu Centralnego Hromady. Redagował partyjne gazety. W 1926 wstąpił do [[Komunistyczna Partia Zachodniej Białorusi|Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi]]. Działał w [[Towarzystwo Szkoły Białoruskiej|Towarzystwie Szkoły Białoruskiej]]. 16 stycznia 1927 został aresztowany przez polskie władze w związku z rozprawą z Hromadą. W 1928 skazano go na karę 12 lat więzienia. W 1930 został wypuszczony na wolność w wyniku wymiany więźniów politycznych z [[Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka|Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką]]. Pracował w komisji prezydium Białoruskiej Akademii Naukowej, stojąc na jej czele od 1932. 1 września 1933 został aresztowany przez Sowietów, zaś 9 stycznia 1934 skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie, zamienioną na 10 lat [[gułag|łagru]]. Karę odbywał przy budowie Kanału Białomorskiego, podczas której zmarł. W 1956 został zrehabilitowany. |
||
==Linki zewnętrzne== |
== Linki zewnętrzne == |
||
[http://pakutniki.narod.ru/page37.html Biografia Piotra Miatły (jęz. białoruski)] |
* [http://pakutniki.narod.ru/page37.html Biografia Piotra Miatły (jęz. białoruski)] |
||
{{DEFAULTSORT:Miatła, Piotr}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[be:Пятро Мятла]] |
[[be:Пятро Мятла]] |
Wersja z 20:22, 10 paź 2009
Piotr Miatła, biał. Пётр Мятла (ur. w 1890 w wiosce Kuchnicze w pow. dziśnieńskim w Rosji, zm. w 12 sierpnia 1936 w ZSRR) – białoruski publicysta i działacz narodowy, poseł na Sejm I kadencji w II RP.
Życiorys
W latach 1906–1910 uczył się w szkole miejskiej w Dziśnie. W latach 1911–1912 był słuchaczem kursów pedagogicznych w Kownie, po zakończeniu których rozpoczął pracę nauczyciela. Brał udział w I wojnie światowej w szeregach armii rosyjskiej. Został skierowany do aleksiejewskiej szkoły wojskowej, której kadeci w czasie rewolucji październikowej 1917 wystąpili przeciw bolszewikom. Został aresztowany, ale pod koniec 1917 wypuszczony na wolność. Powrócił w rodzinne strony, gdzie ponownie został nauczycielem. W 1921 przyjechał do Wilna. W 1922 wybrano go posłem na Sejm I kadencji. Wszedł w skład Białoruskiego Klubu Poselskiego. W połowie 1925 wraz z Symonem Rakiem-Michajłouskim, Pawłam Wałoszynem i Bronisławem Taraszkiewiczem utworzył klub poselski Białoruskiej Włościańsko-Robotniczej Hromady. Wszedł w skład Komitetu Centralnego Hromady. Redagował partyjne gazety. W 1926 wstąpił do Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi. Działał w Towarzystwie Szkoły Białoruskiej. 16 stycznia 1927 został aresztowany przez polskie władze w związku z rozprawą z Hromadą. W 1928 skazano go na karę 12 lat więzienia. W 1930 został wypuszczony na wolność w wyniku wymiany więźniów politycznych z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką. Pracował w komisji prezydium Białoruskiej Akademii Naukowej, stojąc na jej czele od 1932. 1 września 1933 został aresztowany przez Sowietów, zaś 9 stycznia 1934 skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie, zamienioną na 10 lat łagru. Karę odbywał przy budowie Kanału Białomorskiego, podczas której zmarł. W 1956 został zrehabilitowany.