Piotr Miatła: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kat.
kat., drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
'''Piotr Miatła''', [[język białoruski|biał.]] Пётр Мятла (ur. w [[1890]] r. w wiosce Kuchnicze w pow. dziśnieńskim w [[Rosja|Rosji]], zm. w [[12 sierpnia]] [[1936]] w [[ZSRR]]) – białoruski publicysta i działacz narodowy
'''Piotr Miatła''', [[język białoruski|biał.]] Пётр Мятла (ur. w [[1890]] w wiosce Kuchnicze w pow. dziśnieńskim w [[Rosja|Rosji]], zm. w [[12 sierpnia]] [[1936]] w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]) – białoruski publicysta i działacz narodowy, poseł na [[Sejm I kadencji (1922-1927)|Sejm I kadencji]] w [[II Rzeczpospolita|II RP]].


== Życiorys ==
W latach [[1906]]-[[1910]] uczył się w szkole miejskiej w [[Dzisna|Dziśnie]]. W latach [[1911]]-[[1912]] był słuchaczem kursów pedagogicznych w [[Kowno|Kownie]], po zakończeniu których rozpoczął pracę nauczyciela. Brał udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] w szeregach armii rosyjskiej. Został skierowany do aleksiejewskiej szkoły wojskowej, której kadeci w czasie [[rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]] [[1917]] r. wystąpili przeciw bolszewikom. Został aresztowany, ale pod koniec 1917 r. wypuszczony na wolność. Powrócił w rodzinne strony, gdzie ponownie został nauczycielem. W [[1921]] r. przyjechał do [[Wilno|Wilna]]. W [[1922]] r. wybrano go posłem na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] I kadencji. Wszedł w skład Białoruskiego Klubu Poselskiego. W poł. [[1925]] r. wraz z [[Szymon Rak-Michajłowski|Symonem Rakiem-Michajłouskim]], [[Paweł Wołoszyn|Pawłam Wałoszynem]] i [[Bronisław Taraszkiewicz|Bronisławem Taraszkiewiczem]] utworzył klub poselski [[Białoruska Włościańsko-Robotnicza Hromada|Białoruskiej Włościańsko-Robotniczej Hromady]]. Wszedł w skład Komitetu Centralnego Hromady. Redagował partyjne gazety. W [[1926]] r. wstąpił do [[Komunistyczna Partia Zachodniej Białorusi|Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi]]. Działał w [[Towarzystwo Szkoły Białoruskiej|Towarzystwie Szkoły Białoruskiej]]. 16 stycznia [[1927]] r. został aresztowany przez polskie władze w związku z rozprawą z Hromadą. W [[1928]] r. skazano go na karę 12 lat więzienia. W [[1930]] r. został wypuszczony na wolność w wyniku wymiany więźniów politycznych z [[Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka|Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką]]. Pracował w komisji prezydium Białoruskiej Akademii Naukowej, stojąc na jej czele od [[1932]] r. 1 września [[1933]] r. został aresztowany przez Sowietów, zaś 9 stycznia [[1934]] r. skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie, zamienioną na 10 lat [[łagier|łagru]]. Karę odbywał przy budowie Kanału Białomorskiego, podczas której zmarł. W [[1956]] r. został zrehabilitowany.
W latach 1906–1910 uczył się w szkole miejskiej w [[Dzisna|Dziśnie]]. W latach 1911–1912 był słuchaczem kursów pedagogicznych w [[Kowno|Kownie]], po zakończeniu których rozpoczął pracę nauczyciela. Brał udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] w szeregach armii rosyjskiej. Został skierowany do aleksiejewskiej szkoły wojskowej, której kadeci w czasie [[rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]] 1917 wystąpili przeciw bolszewikom. Został aresztowany, ale pod koniec 1917 wypuszczony na wolność. Powrócił w rodzinne strony, gdzie ponownie został nauczycielem. W 1921 przyjechał do [[Wilno|Wilna]]. W 1922 wybrano go posłem na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] I kadencji. Wszedł w skład Białoruskiego Klubu Poselskiego. W połowie 1925 wraz z [[Szymon Rak-Michajłowski|Symonem Rakiem-Michajłouskim]], [[Pawał Wałoszyn|Pawłam Wałoszynem]] i [[Bronisław Taraszkiewicz|Bronisławem Taraszkiewiczem]] utworzył klub poselski [[Białoruska Włościańsko-Robotnicza Hromada|Białoruskiej Włościańsko-Robotniczej Hromady]]. Wszedł w skład Komitetu Centralnego Hromady. Redagował partyjne gazety. W 1926 wstąpił do [[Komunistyczna Partia Zachodniej Białorusi|Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi]]. Działał w [[Towarzystwo Szkoły Białoruskiej|Towarzystwie Szkoły Białoruskiej]]. 16 stycznia 1927 został aresztowany przez polskie władze w związku z rozprawą z Hromadą. W 1928 skazano go na karę 12 lat więzienia. W 1930 został wypuszczony na wolność w wyniku wymiany więźniów politycznych z [[Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka|Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką]]. Pracował w komisji prezydium Białoruskiej Akademii Naukowej, stojąc na jej czele od 1932. 1 września 1933 został aresztowany przez Sowietów, zaś 9 stycznia 1934 skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie, zamienioną na 10 lat [[gułag|łagru]]. Karę odbywał przy budowie Kanału Białomorskiego, podczas której zmarł. W 1956 został zrehabilitowany.


==Linki zewnętrzne==
== Linki zewnętrzne ==
[http://pakutniki.narod.ru/page37.html Biografia Piotra Miatły (jęz. białoruski)]
* [http://pakutniki.narod.ru/page37.html Biografia Piotra Miatły (jęz. białoruski)]

{{DEFAULTSORT:Miatła, Piotr}}
[[Kategoria:Białoruscy parlamentarzyści II RP]]
[[Kategoria:Białoruskie ofiary prześladowań komunistycznych 1917-1991]]
[[Kategoria:Działacze białoruskiego odrodzenia narodowego]]
[[Kategoria:Działacze Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi]]
[[Kategoria:Posłowie na Sejm I kadencji (1922-1927)]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1890]]
[[Kategoria:Zmarli w 1936]]


[[Kategoria:Białoruscy politycy|Miatła, Piotr]]
[[Kategoria:Działacze białoruskiego odrodzenia narodowego|Miatła, Piotr]]
[[Kategoria:Działacze Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi|Miatła Piotr]]
[[Kategoria:Posłowie na Sejm I kadencji (1922-1927)|Miatła, Piotr]]
[[Kategoria:Białoruskie ofiary prześladowań komunistycznych 1917-1991|Miatła, Piotr]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1890|Miatła, Piotr]]
[[Kategoria:Zmarli w 1936|Miatła, Piotr]]
[[be:Пятро Мятла]]
[[be:Пятро Мятла]]

Wersja z 20:22, 10 paź 2009

Piotr Miatła, biał. Пётр Мятла (ur. w 1890 w wiosce Kuchnicze w pow. dziśnieńskim w Rosji, zm. w 12 sierpnia 1936 w ZSRR) – białoruski publicysta i działacz narodowy, poseł na Sejm I kadencji w II RP.

Życiorys

W latach 1906–1910 uczył się w szkole miejskiej w Dziśnie. W latach 1911–1912 był słuchaczem kursów pedagogicznych w Kownie, po zakończeniu których rozpoczął pracę nauczyciela. Brał udział w I wojnie światowej w szeregach armii rosyjskiej. Został skierowany do aleksiejewskiej szkoły wojskowej, której kadeci w czasie rewolucji październikowej 1917 wystąpili przeciw bolszewikom. Został aresztowany, ale pod koniec 1917 wypuszczony na wolność. Powrócił w rodzinne strony, gdzie ponownie został nauczycielem. W 1921 przyjechał do Wilna. W 1922 wybrano go posłem na Sejm I kadencji. Wszedł w skład Białoruskiego Klubu Poselskiego. W połowie 1925 wraz z Symonem Rakiem-Michajłouskim, Pawłam Wałoszynem i Bronisławem Taraszkiewiczem utworzył klub poselski Białoruskiej Włościańsko-Robotniczej Hromady. Wszedł w skład Komitetu Centralnego Hromady. Redagował partyjne gazety. W 1926 wstąpił do Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi. Działał w Towarzystwie Szkoły Białoruskiej. 16 stycznia 1927 został aresztowany przez polskie władze w związku z rozprawą z Hromadą. W 1928 skazano go na karę 12 lat więzienia. W 1930 został wypuszczony na wolność w wyniku wymiany więźniów politycznych z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką. Pracował w komisji prezydium Białoruskiej Akademii Naukowej, stojąc na jej czele od 1932. 1 września 1933 został aresztowany przez Sowietów, zaś 9 stycznia 1934 skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie, zamienioną na 10 lat łagru. Karę odbywał przy budowie Kanału Białomorskiego, podczas której zmarł. W 1956 został zrehabilitowany.

Linki zewnętrzne