William Wegman: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
pierwsza do przejścia.. |
taktak |
||
| Linia 50: | Linia 50: | ||
* [http://www.wegmanstore.com/ WegmanStore.com- oficjalny sklep internetowy] |
* [http://www.wegmanstore.com/ WegmanStore.com- oficjalny sklep internetowy] |
||
*[http://www.vdb.org/smackn.acgi$artistdetail?WEGMANW William Wegman][http://www.vdb.org/ Video Data Bank] |
*[http://www.vdb.org/smackn.acgi$artistdetail?WEGMANW William Wegman][http://www.vdb.org/ Video Data Bank] |
||
[[en:William Wegman]] |
|||
[[de:William Wegman]] |
|||
[[fr:William Wegman]] |
|||
[[hu:William Wegman]] |
|||
Wersja z 23:30, 26 lis 2009
William Wegman (ur. 1943 w Holyoke, Massachusetts) to artysta działający w dziedzinach performance'u, sztuki konceptualnej, fotografii, rysunku, malarstwa i sztuki wideo. Znany z cyklów niepozbawionych ironii kompozycji z użyciem jego psów (wyżłów weimarskich) jako modeli.
W 1969, dwa lata po uzyskaniu tytułu M.F.A. z malarstwa na Uniwersytecie Illinois w Champagne-Urbana, Wegman wziął udział w czterech grupowych wystawach międzyinnymi w Kunsthalle Bern w Szwajcarii i Museum of Contemporary Art Chicago. W 1983 rozpoczęto retrospektywę jego prac w Kunstmuseum w Lucernie, wystawa trafiała następnie do muzeów w Europie i Stanach Zjednoczonych, w tym Centrum Pompidou i Whitney Museum of American Art.
Wegman uzyskał wiele nagród i grantów m.in.National Endowment for the Arts Honor w 1976 i 1985, he New York Foundation for the Arts Honor in 1999, and the Guggenheim Fellowship in 1975 and 1986. w roku 1972 William Wegman uczestniczył jako artysta w Documenta 5 w Kassel, w 1977 zaś w Documenta 6.
W 1970 pojawił się pierwszy z jego psów, wyżeł weimarski Man Ray'a, z którym nawiązał długą i owocną kolaborację. Man Ray stał się centralną postacią fotografii i sztuki wideo Wegmana. W 1981 Man Ray zmarł. Dopiero w 1986 Wegman zdecydował się na nowego psa, Fay, i tak też zaczęła sie nowa współpraca, podczas której Wegman tworzył głównie z użyciem wielkoformatowego aparatu Polaroid 20x24. Obsada modeli w pracach Wegmana powiększyła się gwałtownie w 1989 wraz z pojawieniem sie potomstwa Fay (Battina, Crooky i Chundo) oraz później ich potomstwa, kolejno: Chip, Bobbin, Candy, Penny.
Fragmentaryczna filmografia
- Dog Duet (1974)
- Dog Baseball (1986)
- Blue Monday '88 (1989)
- Alphabet Soup (1995)
- Fay's 12 Days of Christmas (1995)
- The Hardly Boys in Hardly Gold (1996, pokazane na festiwalu Sundance)
- Front Porch (1999)
- Farm Days
- Fay
- How Do You Get to MoMaQns?
- Milk/Floor ("Selected Video Works 1970-78")
- Stomach Song ("Selected Video Works 1970-78")
- Talking Fish ("Selected Video Works 1970-78")
- Out and In ("Selected Video Works 1970-78")
- Rage and Depression ("Selected Video Works 1970-78")
- Growl ("Selected Video Works 1970-78")
- Spelling Lesson ("Selected Video Works 1970-78")
- Drinking Milk ("Selected Video Works 1970-78")
- Starter ("Selected Video Works 1970-78")
- House for Sale ("Selected Video Works 1970-78")