Linia prądu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
WP:SK techn |
|||
Linia 20: | Linia 20: | ||
[[Kategoria:Mechanika płynów]] |
[[Kategoria:Mechanika płynów]] |
||
[[ar:خط جريان]] |
|||
[[ca:Línia de corrent]] |
|||
[[de:Stromlinie]] |
|||
[[en:Streamlines, streaklines, and pathlines]] |
|||
[[es:Línea de corriente]] |
|||
[[fr:Ligne de courant]] |
|||
[[it:Linea di flusso]] |
|||
[[hu:Áramvonal]] |
|||
[[nl:Stroomlijn]] |
|||
[[ja:流線]] |
|||
[[nn:Straumlinje]] |
|||
[[pt:Linha de corrente]] |
|||
[[ru:Векторная трубка]] |
|||
[[sl:Tokovnica]] |
|||
[[sv:Strömlinje]] |
|||
[[ta:சீர்வரிகள், கீற்றுவரிகள், மற்றும் பாதைவரிகள்]] |
|||
[[vi:Đường dòng]] |
|||
[[zh:流线型]] |
Wersja z 00:31, 15 mar 2013
Linia prądu – w mechanice płynów linia styczna w każdym punkcie do kierunku prędkości cząstki płynu. Linie prądu są liniami wektorowego pola prędkości płynu. W przepływie stacjonarnym linie prądu pokrywają się z trajektoriami cząstek płynu.
Wektory prędkości płynu są zawsze styczne linii prądu. Wyraża to tzw. równanie linii prądu:
gdzie:
- – składowe wektora prędkości płynu w kartezjańskim układzie współrzędnych .
Linie prądu stanowią zazwyczaj spójną wiązkę nieprzecinających się linii otwartych. W przepływach wirowych linie prądu mogą być liniami zamkniętymi. Wyjątkiem od tego mogą być punkty źródłowe (źródła i upusty), a także linie i powierzchnie osobliwe (np. powierzchnia oderwania, powierzchnia nieciągłości).
Linie prądu służą najczęściej do przedstawiania obrazu przepływu w postaci graficznej, przedstawienie takie jest szczególnie przydatne w przypadku przepływu dwuwymiarowego. Każdej linii prądu odpowiada wówczas tzw. funkcja prądu, oznaczana tradycyjnie literą .
Przepływ płynu odbywa się zawsze wzdłuż linii prądu lub stycznie do nich, a nigdy w poprzek nich. W przepływie płaskim funkcja prądu posiada wyraźną interpretację fizykalną: natężenie przepływu między dwiema liniami prądu (oznaczonymi poniżej indeksami 2 oraz 1) równe jest różnicy wartości odpowiadających im funkcji prądu:
Spójny pęk sąsiadujących ze sobą linii prądu nosi nazwę strugi.