François-Édouard Colbert de Maulévrier: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa literówek, replaced: o sie → o się przy użyciu AWB |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m →Bibliografia: Poprawa linkowań po przenosinach artykułów oraz drobne redakcyjne przy użyciu AWB |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* [http://a.decarne.free.fr/gencar/dat723.htm#26 Rodzina de Maulévriera] |
* [http://a.decarne.free.fr/gencar/dat723.htm#26 Rodzina de Maulévriera] |
||
* [[Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon]], ''Pamiętniki'', PIW Warszawa 1984, t. II, s. 16-20. |
* [[Louis de Rouvroy|Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon]], ''Pamiętniki'', PIW Warszawa 1984, t. II, s. 16-20. |
||
[[Kategoria:Francuska szlachta|Maulévrier]] |
[[Kategoria:Francuska szlachta|Maulévrier]] |
||
Wersja z 14:02, 31 paź 2015
François-Édouard Colbert, markiz de Maulévrier (ur. 1674, zm. 1706) - francuski arystokrata z potężnej wpływowej rodziny. Wojskowy.
Jego ojcem był Edouard Colbert, markiz de Maulévrier (1633-1693).
Dziś François-Édouard Colbert de Maulévrier znany jest przede wszystkim jako nieszczęśliwy adorator lekkomyślnej i kochliwej księżny burgundzkiej Marii Adelajdy wnuczki Ludwika XIV i matki późniejszego króla Francji Ludwika XV, która z kolei darzyła sympatią Louisa Armanda de Brichanteau, markiza de Nangis.
Nangis znalazł się (w 1703 roku) w bardzo niezręcznej sytuacji, zwłaszcza, że de Maulévrier, który choć sam żonaty (jego zięciem był marszałek René de Froulay de Tessé) był tak zazdrosny o towarzystwo księcia, że chciał zgubić Nangisa ujawniając słabość księżnej i szantażując ją. Zarówno dla niego, jak i dla księżnej mogło się to źle skończyć. Na prośbę marszałka Tessé, królewski lekarz Guy-Crescent Fagon wmówił wszystkim, że Maulévrier potrzebuje kuracji klimatycznej we Włoszech. Teść wziął go w końcu do Hiszpanii ratując Nangisa i przerażoną księżnę.
Po powrocie do Francji de Maulévrier popełnił samobójstwo z miłości do księżnej.
Bibliografia
- Rodzina de Maulévriera
- Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon, Pamiętniki, PIW Warszawa 1984, t. II, s. 16-20.