Śliwowica łącka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Fraximus (dyskusja | edycje)
Przywrócenie wersji autora Jot z dnia 2007-06-22 20:14:07 przy pomocy Popups
zmiana słowa 'trunek' na polskie słowo 'napój'
Linia 1: Linia 1:
[[Image:Łacka Śliwowica.jpg|thumb|90 px|Butelka Śliwowicy]]
[[Image:Łacka Śliwowica.jpg|thumb|90 px|Butelka Śliwowicy]]
'''Śliwowica łącka''' - rodzaj [[Śliwowica|śliwowicy]], mocny [[Alkohol etylowy|alkohol]] (do 80%) produkowany w sposób tradycyjny ze śliwek. Posiada charakterystyczny żółtawy kolor oraz zapach śliwek. Trunek ten jest produkowany w [[Gmina Łącko|gminie Łącko]], znajdującej się na krawędzi [[Beskid Sądecki|Beskidu Sądeckiego]] i [[Beskid Wyspowy|Wyspowego]].
'''Śliwowica łącka''' - rodzaj [[Śliwowica|śliwowicy]], mocny [[Alkohol etylowy|alkohol]] (do 80%) produkowany w sposób tradycyjny ze śliwek. Posiada charakterystyczny żółtawy kolor oraz zapach śliwek. Napój ten jest produkowany w [[Gmina Łącko|gminie Łącko]], znajdującej się na krawędzi [[Beskid Sądecki|Beskidu Sądeckiego]] i [[Beskid Wyspowy|Wyspowego]].
Na butelkach Śliwowicy widnieje hasło: ''Daje krzepę, krasi lica nasza łącka Śliwowica''.
Na butelkach Śliwowicy widnieje hasło: ''Daje krzepę, krasi lica nasza łącka Śliwowica''.
====Znak towarowy====
====Znak towarowy====
Znak towarowy ''Łącka śliwowica'' jest zastrzeżony przez spółkę o tej samej nazwie, należącą do Gminy Łącko. Żeby trunek mógł być sprzedawany pod tą nazwą musi zostać zaakceptowany przez specjalną komisję kontrolującą jego moc, smak i zapach. Trunek ten nie posiada krajowego znaku akcyzy. Główne ośrodki produkcji łąckiej śliwowicy znajdują się w miejscowościach: [[Wola Piskulina]], [[Maszkowice (województwo małopolskie)|Maszkowice]], [[Łącko (województwo małopolskie)|Łącko]], [[Czarny Potok (województwo małopolskie)|Czarny Potok]], [[Kicznia]], [[Czerniec (województwo małopolskie)|Czerniec]].
Znak towarowy ''Łącka śliwowica'' jest zastrzeżony przez spółkę o tej samej nazwie, należącą do Gminy Łącko. Żeby napój mógł być sprzedawany pod tą nazwą musi zostać zaakceptowany przez specjalną komisję kontrolującą jego moc, smak i zapach. Napój ten nie posiada krajowego znaku akcyzy. Główne ośrodki produkcji łąckiej śliwowicy znajdują się w miejscowościach: [[Wola Piskulina]], [[Maszkowice (województwo małopolskie)|Maszkowice]], [[Łącko (województwo małopolskie)|Łącko]], [[Czarny Potok (województwo małopolskie)|Czarny Potok]], [[Kicznia]], [[Czerniec (województwo małopolskie)|Czerniec]].
Śliwowica łącka została uznana w 1989 r. przez urząd konserwatora zabytków w Nowym Sączu za niematerialne dobro kultury narodowej. W dniu 10 października 2005 roku na Listę Produktów Tradycyjnych została wpisana w kategorii Napoje (alkoholowe i bezalkoholowe): "Śliwowica Łącka".
Śliwowica łącka została uznana w 1989 r. przez urząd konserwatora zabytków w Nowym Sączu za niematerialne dobro kultury narodowej. W dniu 10 października 2005 roku na Listę Produktów Tradycyjnych została wpisana w kategorii Napoje (alkoholowe i bezalkoholowe): "Śliwowica Łącka".


====Destylacja====
====Destylacja====
Trunek ten jako alkohol destylowany w warunkach domowych jest [[bimber|bimbrem]] i produkcja oraz obrót jest w Polsce nielegalne. Faktycznie wobec znacznej renomy i wysokiej jakości śliwowicy lokalne władze nie ścigają tego procederu.
Napój ten jako alkohol destylowany w warunkach domowych jest [[bimber|bimbrem]] i produkcja oraz obrót jest w Polsce nielegalne. Faktycznie wobec znacznej renomy i wysokiej jakości śliwowicy lokalne władze nie ścigają tego procederu.


====Jakość====
====Jakość====

Wersja z 11:16, 16 sie 2007

Butelka Śliwowicy

Śliwowica łącka - rodzaj śliwowicy, mocny alkohol (do 80%) produkowany w sposób tradycyjny ze śliwek. Posiada charakterystyczny żółtawy kolor oraz zapach śliwek. Napój ten jest produkowany w gminie Łącko, znajdującej się na krawędzi Beskidu Sądeckiego i Wyspowego. Na butelkach Śliwowicy widnieje hasło: Daje krzepę, krasi lica nasza łącka Śliwowica.

Znak towarowy

Znak towarowy Łącka śliwowica jest zastrzeżony przez spółkę o tej samej nazwie, należącą do Gminy Łącko. Żeby napój mógł być sprzedawany pod tą nazwą musi zostać zaakceptowany przez specjalną komisję kontrolującą jego moc, smak i zapach. Napój ten nie posiada krajowego znaku akcyzy. Główne ośrodki produkcji łąckiej śliwowicy znajdują się w miejscowościach: Wola Piskulina, Maszkowice, Łącko, Czarny Potok, Kicznia, Czerniec. Śliwowica łącka została uznana w 1989 r. przez urząd konserwatora zabytków w Nowym Sączu za niematerialne dobro kultury narodowej. W dniu 10 października 2005 roku na Listę Produktów Tradycyjnych została wpisana w kategorii Napoje (alkoholowe i bezalkoholowe): "Śliwowica Łącka".

Destylacja

Napój ten jako alkohol destylowany w warunkach domowych jest bimbrem i produkcja oraz obrót jest w Polsce nielegalne. Faktycznie wobec znacznej renomy i wysokiej jakości śliwowicy lokalne władze nie ścigają tego procederu.

Jakość

Łącka śliwowica uważana jest przez niektórych najlepszy produkt w swojej klasie. Nieco gorzej bywa oceniana Passover slivovitz ("Śliwowica paschalna") - według krytyków zbyt długo leżakowana w dębowych beczkach, przez co podobno zatraca śliwkowy smak - oraz Blended - mieszanka destylatu śliwowicowego z maceratem ze śliwek, lub rozcieńczenie wodą do 50%.

Ciekawostki

Producenci śliwowicy łąckiej wyrabiają również wiśniówkę, jabłkówkę i gruszkówkę, także wysokiej jakości.

Zobacz też

Szablon:Unistub