Układ podwójny kontaktowy

Przykładem takiego układu jest Beta Lyae. Jest to układ dwojga gwiazd, które krążą tak blisko, że praktycznie się stykają. Grawitacja powoduuje niekształcenie powierzchni obu gwiazd. Co pewien czas nastempuje wyrwanie materi z towarzysza lub jej stały przepływ. Takie układy są niezwykle niestabilne i mogą skończyć się eksplozją.

Gdy jednym z elementów takiego układu jest biały karzeł, ów układ jest praktycznie skazany na destrukcje. Masa karła rośnie aż przekroczy ona granice Chandrasekhara pojawia sią (eksplodyje) supernowa typu Ia.

Przepływy materi mogą powodować różne anomalie np. układ podwójny PSR 1937+21 w Lisku posada najszypszy pulsar (powodem zwiększonej rotacji pulara jest przepływ materi z toważysza).

Zobacz też: gwiazda podwójna .