Alokacja pamięci

Po uruchomieniu, program otrzymuje od systemu operacyjnego jedną lub więcej pulę dostępnej pamięci możliwej do wykorzystania przez program. W zależności od przyjętej konstrukcji i zastosowania obszar nazywany jest stertą (ang. heap) lub stosem. Niskopoziomowe języki programowania dostarczają interfejs do zarządzania stertą, pozostałe gospodarują pamięcią automatycznie, bez udziału programisty. Interfejs oferuje wyłącznie możliwość zarezerwowania pewnego obszaru sterty (alokacja pamięci) i późniejszego zwalnianiu tego obszaru (dealokacja).

W jęzku C służą temu funkcje biblioteki libc: malloc (alokacja) i free (dealokacja). W języku C++ służą do tego specjalne słowa kluczowe (operatory): new oraz delete.

Zobacz też

• Garbage collection,
• heap overflow,
• wyciek pamięci.