Prawo umieralności Weibulla: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
m Robot zmienia szablon: matematyka stub |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
# Skałba M.: ''Ubezpieczenia na życie'', Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1999. ISBN 83-204-2460-7. |
# Skałba M.: ''Ubezpieczenia na życie'', Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1999. ISBN 83-204-2460-7. |
||
{{ |
{{stub}} |
||
[[Kategoria:Matematyka ubezpieczeniowa]] |
[[Kategoria:Matematyka ubezpieczeniowa]] |
Wersja z 22:05, 22 sie 2008
Prawo umieralności Weibulla – teoretyczny model umieralności w populacji stworzony w 1939 r. na potrzeby nauk aktuarialnych przez szwedzkiego inżyniera i matematyka Ernsta Hjalmara Waloddi Weibulla. Zaproponował on użycie funkcji wielomianowej do modelowania natężenia wymierania.
Zobacz też
Bibliografia
- Bowers N.L.J., Gerber H.U., Hickman J.C., Jones D.A., Nesbit C.J.: Actuarial Mathematics. Itasca: The Society of Actuaries, 1986. ISBN 0-938959-10-7.
- Gerber H.U: Life Insurance Mathematics, Springer-Verlag, Berlin, Heidelberg, New York 1995. ISBN 0-387-52944-6.
- Skałba M.: Ubezpieczenia na życie, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1999. ISBN 83-204-2460-7.