Lando: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
lit. |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Dwa jednakowe siedzenia pasażerów umieszczone są naprzeciw siebie. Charakterystyczny dla lando jest półkolisty kształt, w którym dolna krawędź drzwi jest najniższym punktem korpusu pojazdu. Lando wyposażone jest w rozkładaną na dwie części (przód i tył) budę na zawiasach, tworzącą po zamknięciu dach z oknami po bokach. Na zewnątrz pojazd obijany jest najczęściej czarną, lakierowaną skórą. |
Dwa jednakowe siedzenia pasażerów umieszczone są naprzeciw siebie. Charakterystyczny dla lando jest półkolisty kształt, w którym dolna krawędź drzwi jest najniższym punktem korpusu pojazdu. Lando wyposażone jest w rozkładaną na dwie części (przód i tył) budę na zawiasach, tworzącą po zamknięciu dach z oknami po bokach. Na zewnątrz pojazd obijany jest najczęściej czarną, lakierowaną skórą. |
||
Pojazd został |
Pojazd został skonstruowany w XVII w. w znanej z produkcji [[kareta|karet]], niemieckiej miejscowości [[Landau]] (stąd nazwa). Początkowo używany jako pojazd dworski głównie w Niemczech i w Anglii, a w [[XIX wiek|XIX]] i na początku [[XX wiek|XX w.]] jako reprezentacyjny i wyjazdowy pojazd miejski. Współcześnie można w niektórych miastach spotkać lando w charakterze [[dorożka|fiakra]]. |
||
'''Zobacz też''' |
'''Zobacz też''' |
||
Wersja z 13:15, 28 paź 2008
Lando, znany od XVIII w. otwarty powóz czterokołowy, dwu- lub czterokonny, z czterema miejscami dla pasażerów i z podwyższonym siedzeniem z przodu dla powożącego.
Dwa jednakowe siedzenia pasażerów umieszczone są naprzeciw siebie. Charakterystyczny dla lando jest półkolisty kształt, w którym dolna krawędź drzwi jest najniższym punktem korpusu pojazdu. Lando wyposażone jest w rozkładaną na dwie części (przód i tył) budę na zawiasach, tworzącą po zamknięciu dach z oknami po bokach. Na zewnątrz pojazd obijany jest najczęściej czarną, lakierowaną skórą.
Pojazd został skonstruowany w XVII w. w znanej z produkcji karet, niemieckiej miejscowości Landau (stąd nazwa). Początkowo używany jako pojazd dworski głównie w Niemczech i w Anglii, a w XIX i na początku XX w. jako reprezentacyjny i wyjazdowy pojazd miejski. Współcześnie można w niektórych miastach spotkać lando w charakterze fiakra.
Zobacz też