Krzewinki szpalerowe: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
bibliogr., WP:SK |
m drobne redakcyjne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Dryas |
[[Plik:Dryas octopetala var. asiatica 01.jpg|240px|thumb|[[Dębik ośmiopłatkowy]] – przedstawiciel krzewinek szpalerowych]] |
||
'''Krzewinki szpalerowe''' – [[rośliny wieloletnie]], |
'''Krzewinki szpalerowe''' – [[roślina wieloletnia|rośliny wieloletnie]], o zdrewniałych pędach ([[krzew]]y lub [[krzewinka|krzewinki]]), których łodygi płożą się po ziemi, silnie przylegając do niej. Są to rośliny karłowate, o wzroście zwykle nie przekraczającym kilku, co najwyżej kilkunastu centymetrów. |
||
Krzewinki szpalerowe, podobnie, jak [[rośliny poduszkowe]] i [[rośliny darniowe|darniowe]] są charakterystyczne dla terenów wysokogórskich, arktycznych i pustynnych, a więc dla terenów o surowych warunkach życia. Gęsto zbite przy ziemi łodyżki i liście krzewinek szpalerowych, zarówno te żywe, jak i obumarłe, wraz z gromadzącą się między nimi [[próchnica|próchnicą]] i pyłem ochraniają żywe pędy i gromadzą wodę, ułatwiając przetrwanie silnych mrozów, suszy i silnego nasłonecznienia. Zwarta powierzchnia zewnętrzna w znacznym stopniu chroni roślinę przed silnymi i wysuszającymi wiatrami. Przylegając do ziemi krzewinki szpalerowe wykorzystują ciepło ziemi, gęste pędy tworzą warstwę izolującą, ograniczając utratę ciepła. |
|||
Do krzewinek szpalerowych należą m.in.: [[dębik ośmiopłatkowy]], [[wierzba zielna]], [[wierzba żyłkowana]], [[wierzba alpejska]], [[wierzba wykrojona]]. |
|||
==== Bibliografia ==== |
==== Bibliografia ==== |
||
{{Bibliografia start }} |
{{Bibliografia start }} |
||
#{{Cytuj książkę |nazwisko=Szafer |imię=Władysław |autor link=Władysław Szafer |tytuł=Tatrzański Park Narodowy |data=1962 |wydawca= Zakład Ochrony Przyrody PAN |
#{{Cytuj książkę |nazwisko=Szafer |imię=Władysław |autor link=Władysław Szafer |tytuł=Tatrzański Park Narodowy |data=1962 |wydawca= Zakład Ochrony Przyrody PAN}} |
||
# {{cytuj książkę|imię=Alicja |nazwisko=Szweykowska |imię2=Jerzy |nazwisko2=Szweykowski |tytuł=Słownik botaniczny |wydanie=II, zmienione i uzupełnione |miejsce=Warszawa |rok=2003 |wydawca=Wiedza Powszechna |isbn = 83-214-1305-6}} |
|||
{{Bibliografia stop }} |
{{Bibliografia stop }} |
||
Wersja z 21:59, 11 cze 2009
Krzewinki szpalerowe – rośliny wieloletnie, o zdrewniałych pędach (krzewy lub krzewinki), których łodygi płożą się po ziemi, silnie przylegając do niej. Są to rośliny karłowate, o wzroście zwykle nie przekraczającym kilku, co najwyżej kilkunastu centymetrów.
Krzewinki szpalerowe, podobnie, jak rośliny poduszkowe i darniowe są charakterystyczne dla terenów wysokogórskich, arktycznych i pustynnych, a więc dla terenów o surowych warunkach życia. Gęsto zbite przy ziemi łodyżki i liście krzewinek szpalerowych, zarówno te żywe, jak i obumarłe, wraz z gromadzącą się między nimi próchnicą i pyłem ochraniają żywe pędy i gromadzą wodę, ułatwiając przetrwanie silnych mrozów, suszy i silnego nasłonecznienia. Zwarta powierzchnia zewnętrzna w znacznym stopniu chroni roślinę przed silnymi i wysuszającymi wiatrami. Przylegając do ziemi krzewinki szpalerowe wykorzystują ciepło ziemi, gęste pędy tworzą warstwę izolującą, ograniczając utratę ciepła.
Do krzewinek szpalerowych należą m.in.: dębik ośmiopłatkowy, wierzba zielna, wierzba żyłkowana, wierzba alpejska, wierzba wykrojona.
Bibliografia
- Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.