Archidiecezja ormiańskokatolicka we Lwowie

Archieparchia ormianskokatolicka we Lwowie, powstała w 1630 w wyniku złożenia wyznania wiary przez biskupa ormiańskiego Mikołaja Torosowicza. W 1635 podniesiona do rangi archidiecezji. Głównym kościołem była lwowska katedra. Podczas synodów diecezjalnych (1690,1699,1700,1782)stopniowo upodobniano liturgie do łacińskiej poprzez wprowadzenie kalendarza gregoriańskiego czy latynizacje liturgii. W latach 1665- 1794 we Lwowie działało kolegium ormiańskie prowadzone przez teatynów. W 1803 powołano kapitułę katedralną.

Eparchia posiadała szkoły parafialne w Łyścu, Lwowie i Śniatyniu , szpitale w Kamieńcu Podolskim i Lwowie, towarzystwa różańcowe i szkaplerzne.

Liczebność parafii i wiernych

1665- 15 parafii i 5000 wiernych

1763- 18 parafii i 6000 wiernych

1921- 1939 8 parafii i 5000 wiernych

Eparchia poniosła straty w wyniku rozbiorów Polski (odpadły parafie znajdujące się w zaborze rosyjskim, które otrzymały eparchię w Mohylowie Podolskim), reform cesarza Józefa II (zniesiono 6 parafii). Do 1921 pod eparchię podlegały dwie ormiańskie parafie na terenie Bukowiny.

Po śmierci arcybiskupa Teodorowicza (1938) i aresztowaniu i śmierci administratora apostolskiego Dionizego Kajetanowicza eparchia nie posiada ordynariusza, choć formalnie nadal istnieje.

Bibliografia

Encyklopedia Katolicka, t. XI, Lublin 2006