Polaron: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: ca:Polaró |
poprawa linków |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Polaron''' - [[kwazicząstka]] powstająca jako wynik lokalnego odkształcenia sieci krystalicznej spowodowanego [[oddziaływanie elektrostatyczne|oddziaływaniem elektrostatycznym]] w wyniku przemieszczania się w [[kryształ|krysztale]] naładowanej cząstki ([[elektron]]u lub dziury). |
'''Polaron''' - [[kwazicząstka]] powstająca jako wynik lokalnego odkształcenia [[sieć krystaliczna|sieci krystalicznej]] spowodowanego [[oddziaływanie elektrostatyczne|oddziaływaniem elektrostatycznym]] w wyniku przemieszczania się w [[kryształ|krysztale]] naładowanej cząstki ([[elektron]]u lub dziury). |
||
Polaron jest najczęściej opisywany przez [[hamiltonian]] H<sub>pol</sub> = H<sub>el</sub> + H<sub>fon</sub> + H<sub>el-fon</sub>, gdzie |
Polaron jest najczęściej opisywany przez [[hamiltonian]] H<sub>pol</sub> = H<sub>el</sub> + H<sub>fon</sub> + H<sub>el-fon</sub>, gdzie |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
[[Polaron magnetyczny]] jest odpowiednikiem polaronu dla pola magnetycznego. W tym wypadku mamy do czynienia z polaryzacją przez cząstkę ośrodka magnetycznego. |
[[Polaron magnetyczny]] jest odpowiednikiem polaronu dla pola magnetycznego. W tym wypadku mamy do czynienia z polaryzacją przez cząstkę ośrodka magnetycznego. |
||
Zobacz też: |
==Zobacz też:== |
||
* [[kwazicząstka]] |
* [[kwazicząstka]] |
||
* [[fizyka ciała stałego]] |
* [[fizyka ciała stałego]] |
Wersja z 22:15, 1 lip 2010
Polaron - kwazicząstka powstająca jako wynik lokalnego odkształcenia sieci krystalicznej spowodowanego oddziaływaniem elektrostatycznym w wyniku przemieszczania się w krysztale naładowanej cząstki (elektronu lub dziury).
Polaron jest najczęściej opisywany przez hamiltonian Hpol = Hel + Hfon + Hel-fon, gdzie Hel oznacza część elektronową, Hfon jest hamiltonianem fononów optycznych podłużnych oraz Hel-fon opisuje liniowe oddziaływanie elektron-fonon. Oddziaływanie elektron-fonon jest charakteryzowane przez bezwymiarową stałą sprzężenia α określającą jonowość kryształu. Dla α<1 poprawne wyniki uzyskuje się stosując standardowy rachunek zaburzeń. Dla dowolnych α energię stanu podstawowego można obliczyć używając rachunku wariacyjnego i Feynmanowskich całek po drogach.
W wyniku oddziaływania z jonami sieci efektywna masa kwazicząstki polaronowej jest większa od masy cząstki swobodnej. Obrazowo zwiększenie masy można wyjaśnić koniecznością deformacji okolicznej sieci (konieczności wychylenia z położenia równowagi jonów sieci); tak, jakby cząstka ciągnęła za sobą deformację.
Polaron magnetyczny jest odpowiednikiem polaronu dla pola magnetycznego. W tym wypadku mamy do czynienia z polaryzacją przez cząstkę ośrodka magnetycznego.