Silnik rakietowy HM-7

HM-7(B)
w nawiasach różnice dla wersji B

Państwo	{{{państwo}}}
Osiągi
Parametry
Wymiary
Długość	1,8
Średnica	1
Masa	(155)

{{Silnik rakietowy infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | impuls właściwy: morze = | projektant = | ciśnienie w komorze = | siła ciągu: morze = | stosunek ciągu do masy = | wykorzystanie = | alt grafiki = | państwo = | impuls właściwy: próżnia = | ostatni lot = | maksymalny czas działania = | commons = | siła ciągu: próżnia = | materiały napędowe = | komory spalania = | pierwszy lot = | opis grafiki = Nieznane pola: "kraj", "ostatni_start", "obrazek_podpis", "siła_ciągu_morze", "siła_ciągu_próżnia", "komory", "obrazek", "paliwo", "producent", "impuls_próżnia", "pierwszy_start", "ciąg_masa", "ciśnienie", "użycie", "czas_działania", "impuls_morze" oraz "wielkość".

HM-7(B) – francuski silnik rakietowy na mieszankę ciekłego tlenu i wodoru (w stosunku wagowym 5,14:1), stosowany w rakietach rodziny Ariane. W rakietach Ariane 5 używana jest jego rozwojowa wersja oznaczona dodatkową literę B.

Silnik rakietowy HM-7B

Wariant podstawowy

Był używany w 3. stopniu rakiet Ariane w wersjach od 1 do 4, w latach 1979-2003. Istotne pomysły konstrukcyjne komory spalania silników HM-7 zostały, na licencji, użyte przez NASA w głównych silnikach amerykańskich promów kosmicznych (SSME).

Wersja B

Po doświadczeniach z użyciem silnika HM-7 w rakietach Ariane 2 i Ariane 3, chciano podwyższyć jego parametry. Zwiększono ciśnienie w komorze spalania i powiększono dyszę, co zaowocowało zwiększeniem impulsu właściwego. Silnik został dopuszczony do użytku w 1983, a rok później użyto go po raz pierwszy. Użyto go w, wówczas nowej, rakiecie Ariane 5 z uwagi na bardzo dobre parametry i ugruntowaną niezawodność.