Transformacja ustrojowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Zobacz też: koniec |
m Wycofano edycje użytkownika 79.162.50.119 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Polinik. |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Typowym przykładem są państwa [[Europa Środkowa|Europy Środkowej]] z początku [[Lata 90. XX wieku|lat 90. XX wieku]], m.in. [[transformacja ustrojowa w Polsce]]. |
Typowym przykładem są państwa [[Europa Środkowa|Europy Środkowej]] z początku [[Lata 90. XX wieku|lat 90. XX wieku]], m.in. [[transformacja ustrojowa w Polsce]]. |
||
Można stwierdzić, że transformacja ustrojowa w Polsce zakończyła się z dniem 11 Października 2011 w chwili podania oficjalnych wyników wyborów parlamentarnych. Czas niestabilności politycznej definiującej transformację zakończył się podtrzymaniem władzy i reelekcją przez Donalda Tuska. |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Wersja z 19:14, 11 paź 2011
Transformacja ustrojowa – to zmiany zachodzące wewnątrz systemu politycznego oraz partyjnego, danego kraju lub też ich grupy. Zmiany związane z jakościową zmianą sposobu rządzenia, sprawowania władzy. Wiąże się także wielokrotnie ze zmianą elit. Transformacja prowadzi także do zmiany ustroju państwa.
Transformacja ustrojowa zgodnie z koncepcją Jana Szczepańskiego to jeden z trzech elementów przekształceń rzeczywistości społecznej: reformy, rewolucji, transformacji.
Według Jana Szczepańskiego transformację ustrojową charakteryzuje endogenne źródło zmian. Transformacja nie jest synonimem zmiany społecznej. To ciąg zmian dokonujących się w różnych dziedzinach prowadzący do przemiany istotych dla całego systemu społecznego. Takie definiowanie problemu oddaje ducha transformacji przebytej przez społeczeństwo polskie w roku 1989[1].
Typowym przykładem są państwa Europy Środkowej z początku lat 90. XX wieku, m.in. transformacja ustrojowa w Polsce.
Zobacz też
- ↑ Jan Szczepański: Reformy, rewolucje, transformacje, Wyd. IFiS PAN Warszawa 1999.