Kolorystyka (plastyka): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Link tożsamy z tekstem linka |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Kolorystyka, chromatyka, koloryt, gama barwna''' (wł. ''colorito'' – kolor, ''coloratura'' - zabarwienie; łac. ''coloratus'' - kolorowy) – w [[Sztuki plastyczne|sztukach plastycznych]] dominacja lub specyficzne zestawienie barw, charakterystyczne dla danej [[Kompozycja (sztuki wizualne)|kompozycji malarskiej]], nadające ogólny |
'''Kolorystyka, chromatyka, koloryt, gama barwna''' (wł. ''colorito'' – kolor, ''coloratura'' - zabarwienie; łac. ''coloratus'' - kolorowy) – w [[Sztuki plastyczne|sztukach plastycznych]] dominacja lub specyficzne zestawienie barw, charakterystyczne dla danej [[Kompozycja (sztuki wizualne)|kompozycji malarskiej]], nadające ogólny ton dziełu sztuki, będące pewną całością estetyczną, stanowiące najistotniejszy element rozwiązania kolorystycznego dzieła. |
||
Rozróżnia się dwa główne typy rozwiązań kolorystycznych: |
Rozróżnia się dwa główne typy rozwiązań kolorystycznych: |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
* wykorzystanie i podkreślenie '''kontrastów''' |
* wykorzystanie i podkreślenie '''kontrastów''' |
||
Maksymalne stonowanie i ujednolicenie gamy barwnej nazywamy [[ |
Maksymalne stonowanie i ujednolicenie gamy barwnej nazywamy [[Monochromatyzm (sztuka)|monochromatyzmem]]. |
||
Zestawienia kontrastowe mogą być łagodne lub agresywne. Rozróżniamy następujące rodzaje kontrastów: |
Zestawienia kontrastowe mogą być łagodne lub agresywne. Rozróżniamy następujące rodzaje kontrastów: |
||
* kontrast jasności |
* kontrast jasności |
||
Wersja z 21:33, 25 paź 2012
Kolorystyka, chromatyka, koloryt, gama barwna (wł. colorito – kolor, coloratura - zabarwienie; łac. coloratus - kolorowy) – w sztukach plastycznych dominacja lub specyficzne zestawienie barw, charakterystyczne dla danej kompozycji malarskiej, nadające ogólny ton dziełu sztuki, będące pewną całością estetyczną, stanowiące najistotniejszy element rozwiązania kolorystycznego dzieła.
Rozróżnia się dwa główne typy rozwiązań kolorystycznych:
- działanie stonowaną, zharmonizowaną gamą
- wykorzystanie i podkreślenie kontrastów
Maksymalne stonowanie i ujednolicenie gamy barwnej nazywamy monochromatyzmem. Zestawienia kontrastowe mogą być łagodne lub agresywne. Rozróżniamy następujące rodzaje kontrastów:
- kontrast jasności
- kontrast tonów
- kontrast nasycenia
- kontrast kolorów wstępujących i występujących
- kontrast równoczesny
- kontrast następczy[1]
W zależności od rodzaju i ilości użytych barw rozróżnia się dwa koloryty:
- ciepły (kolory zmierzające do żółcieni, głównie czerwono-oranżowo-żółte)
- zimny (kolory zmierzające do błękitu, głównie błękitno-zielono-fioletowe)
Ciepłe kolory przyspieszają krążenie krwi i powodują wzrost temperatury ciała patrzącego (zimne kolory odwrotnie).[2] Barwy ciepłe i nasycone działają na ludzi aktywnych podniecająco, osobom pasywnym poprawiają samopoczucie. Barwy chłodne pomagają w koncentracji i powściągają emocje, ale także demobilizują.[3]
Plamę barwną, od której zależą inne barwy w obrazie, nazywamy dominantą kolorystyczną.
Zobacz też
Bibliografia
- Alison Cole, Kolor, Wrocław: Wydaw. Dolnośląskie, 1994 (Świadectwa Sztuki), ISBN 83-7023-342-2
- Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red. S. Kozakiewicz, Warszawa: Wydaw. Nauk. PWN, 2011, ISBN 978-83-01-12365-9
- Słownik wiedzy o kulturze, Warszawa: Arkady, 2009, ISBN 978-83-213-4465-2
- Słownik wyrazów obcych PWN, red. Mirosław Bańko, Warszawa: Wydaw. Nauk. PWN, 2005, ISBN 83-01-14455-6