Lamus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lamus
m Wycofano edycje użytkownika 83.24.169.252 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to PG.
Linia 2: Linia 2:
[[Plik:Lamus.jpg|thumb|220px|Lamus z [[Płonka (województwo lubelskie)|Płonki]] z II poł. XIX wieku]]
[[Plik:Lamus.jpg|thumb|220px|Lamus z [[Płonka (województwo lubelskie)|Płonki]] z II poł. XIX wieku]]
{{wikisłownik|lamus}}
{{wikisłownik|lamus}}
'''Lamus''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Lehmhaus'') – dawny budynek gospodarczy, drewniany lub murowany, jedno- lub dwukondygnacyjny (z jedną izbą na każdej kondygnacji), czasami z podcieniem lub gankami, często o ozdobnych formach architektonicznych.
'''1 Lamus''' Lamus nienormalny człowiek.
'''2 Lamus''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Lehmhaus'') – dawny budynek gospodarczy, drewniany lub murowany, jedno- lub dwukondygnacyjny (z jedną izbą na każdej kondygnacji), czasami z podcieniem lub gankami, często o ozdobnych formach architektonicznych.


Lamus w Polsce wchodził początkowo w skład zabudowań [[dwór|dworskich]] i przeznaczony do przechowywania cennych przedmiotów (np. dokumentów, [[zbroja|zbroi]]). Z czasem stawiano go też w gospodarstwach chłopskich, niedaleko [[chata|chaty]], gdzie służył do przechowywania sprzętu gospodarczego, narzędzi, zboża, żywności.
Lamus w Polsce wchodził początkowo w skład zabudowań [[dwór|dworskich]] i przeznaczony do przechowywania cennych przedmiotów (np. dokumentów, [[zbroja|zbroi]]). Z czasem stawiano go też w gospodarstwach chłopskich, niedaleko [[chata|chaty]], gdzie służył do przechowywania sprzętu gospodarczego, narzędzi, zboża, żywności.

Wersja z 08:45, 2 maj 2015

Lamus w Kalinówce Kościelnej (1783)
Lamus z Płonki z II poł. XIX wieku

Lamus (niem. Lehmhaus) – dawny budynek gospodarczy, drewniany lub murowany, jedno- lub dwukondygnacyjny (z jedną izbą na każdej kondygnacji), czasami z podcieniem lub gankami, często o ozdobnych formach architektonicznych.

Lamus w Polsce wchodził początkowo w skład zabudowań dworskich i przeznaczony do przechowywania cennych przedmiotów (np. dokumentów, zbroi). Z czasem stawiano go też w gospodarstwach chłopskich, niedaleko chaty, gdzie służył do przechowywania sprzętu gospodarczego, narzędzi, zboża, żywności.

W dzisiejszych czasach termin używany jest także w stosunku do pomieszczenia lub budynku służącego do przechowywania starych rzeczy (rupieciarnia). W przenośni – w stosunku do przestarzałych ("nadających się do lamusa") przedmiotów, określeń, zwyczajów itp.

Bibliografia