Marie-Joseph Chénier: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 12:34, 30 sie 2016

Marie Joseph Chénier (ur. 11 lutego 1764 w Stambule, zm. 10 stycznia 1811 w Paryżu) - francuski dramatopisarz i działacz polityczny.

Był bratem poety André Chéniera. Działał w klubie jakobinów i był członkiem Konwentu, 1803 został członkiem Akademii Francuskiej. W okresie rewolucji francuskiej 1789-1799 podjął próby stworzenia tragedii narodowej poruszającej aktualne problemy społeczne i polityczne (m.in. Charles IX (1789), Fénelon, czyli zakonnice kambrezyjskie (1793, wyd. pol. 1803), dzięki czemu stał się sławny, jednak jego dramaty, z powodu czystej koniunkturalności, mają niewielką wartość artystyczną. Napisał także popularne hymny i pieśni patriotyczne, m.in. słynny Chant du départ 1794 z muzyką É. Méhula. Napisał również (na polecenie Akademii Francuskiej) pracę przedstawiającą stan francuskiej literatury w okresie od 1789 do 1809 oraz Épitre dur la calomnie (1797), w której bronił się przed oskarżeniem o zdradę brata (skazanego na śmierć i zgilotynowanego w okresie terroru jakobinów).

Bibliografia

Wielka Encyklopedia PWN, Warszawa 2001.

Wersja z 12:34, 30 sie 2016 edytuj Freedon Nadd (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 23 523 edycje Nowy		Wersja z 12:34, 30 sie 2016 edytuj anuluj edycję Freedon Nadd (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 23 523 edycje m int. następna edycja →
Linia 1:		Linia 1:
	'''Marie Joseph Chénier''' (ur. [[11 lutego] [[1764]] w [[Stambuł\|Stambule]], zm. [[10 stycznia]] [[1811]] w [[Paryż]]u) - [[Francja\|francuski]] dramatopisarz i działacz polityczny.		'''Marie Joseph Chénier''' (ur. [[11 lutego]] [[1764]] w [[Stambuł\|Stambule]], zm. [[10 stycznia]] [[1811]] w [[Paryż]]u) - [[Francja\|francuski]] dramatopisarz i działacz polityczny.

	Był bratem poety [[André Chénier]]a. Działał w klubie [[jakobini\|jakobinów]] i był członkiem [[Konwent Narodowy\|Konwentu]], 1803 został członkiem [[Akademia Francuska\|Akademii Francuskiej]]. W okresie [[rewolucja francuska\|rewolucji francuskiej 1789-1799]] podjął próby stworzenia tragedii narodowej poruszającej aktualne problemy społeczne i polityczne (m.in. ''Charles IX'' (1789), ''Fénelon, czyli zakonnice kambrezyjskie'' (1793, wyd. pol. 1803), dzięki czemu stał się sławny, jednak jego dramaty, z powodu czystej koniunkturalności, mają niewielką wartość artystyczną. Napisał także popularne hymny i pieśni patriotyczne, m.in. słynny ''Chant du départ'' 1794 z muzyką [[Étienne Méhul\|É. Méhula]]. Napisał również (na polecenie Akademii Francuskiej) pracę przedstawiającą stan francuskiej literatury w okresie od 1789 do 1809 oraz ''Épitre dur la calomnie'' (1797), w której bronił się przed oskarżeniem o zdradę brata (skazanego na śmierć i zgilotynowanego w okresie terroru jakobinów).		Był bratem poety [[André Chénier]]a. Działał w klubie [[jakobini\|jakobinów]] i był członkiem [[Konwent Narodowy\|Konwentu]], 1803 został członkiem [[Akademia Francuska\|Akademii Francuskiej]]. W okresie [[rewolucja francuska\|rewolucji francuskiej 1789-1799]] podjął próby stworzenia tragedii narodowej poruszającej aktualne problemy społeczne i polityczne (m.in. ''Charles IX'' (1789), ''Fénelon, czyli zakonnice kambrezyjskie'' (1793, wyd. pol. 1803), dzięki czemu stał się sławny, jednak jego dramaty, z powodu czystej koniunkturalności, mają niewielką wartość artystyczną. Napisał także popularne hymny i pieśni patriotyczne, m.in. słynny ''Chant du départ'' 1794 z muzyką [[Étienne Méhul\|É. Méhula]]. Napisał również (na polecenie Akademii Francuskiej) pracę przedstawiającą stan francuskiej literatury w okresie od 1789 do 1809 oraz ''Épitre dur la calomnie'' (1797), w której bronił się przed oskarżeniem o zdradę brata (skazanego na śmierć i zgilotynowanego w okresie terroru jakobinów).