Peptydoglikan: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot dodaje: he:פפטידוגליקן |
m robot poprawia: ro:Peptidoglican |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
[[ja:ペプチドグリカン]] |
[[ja:ペプチドグリカン]] |
||
[[pt:Mureína]] |
[[pt:Mureína]] |
||
[[ro: |
[[ro:Peptidoglican]] |
||
[[fi:Mureiini]] |
[[fi:Mureiini]] |
||
[[vi:Murein]] |
[[vi:Murein]] |
Wersja z 08:47, 26 paź 2006
Peptydoglikan, (mureina + mostki peptydowe) - składnik ściany komórkowej bakterii, zbudowany z nietypowych aminokwasów i połączonych w łańcuchy pochodnych cukrów. Chemicznie jest to biopolimer kwasu mureinowego i N-acetyloglukozaminy.
Cząsteczka mureiny składa się z długich łańcuchów polisacharydowych, usieciowanych przez mostki peptydowe. Każdy łańcuch polisacharydowy zbudowany jest z disacharydów utworzonych z N-acetyloglukozaminy i kwasu N-acetylomureinowego połączonych wiązaniem β-1,4-glikozydowym. Własnie na to wiązanie działa lizozym, jeden z osoczowych czynników obronnych człowieka. Każda cząsteczka kwasu N-acetylomureinowego jest połączona z tetrapeptydem. Im więcej jest tych mostków peptydowych, tym gęstsze usieciowanie polimeru i sztywniejsza jego struktura. Mureina ma właściwości pirogenne i nasenne. Jest gorzej usieciowana u bakterii Gramm (-).
Obecność dobrze usieciowanego peptydoglikanu sprawia, że bakterie Gramm+ przybierają barwę fioletową pod wpływem płynu Lugola i gencjany. Fiolet gencjany, który łatwo wnika do wnętrza komórki i tworzy agregaty z płynem Lugola lub trichloroetylenoplatyną, nie może potem opuścić komórek na skutek istnienia błony mureinowej.