Kristiansand Kanonmuseum: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
|||
Linia 20: | Linia 20: | ||
Na przełomie lat 80. i 90. [[XX wiek]]u placówka przeszła renowację dzięki staraniom sił zbrojnych Norwegii oraz powołanej do kierowania muzeum fundacji. Działo fortowe jest drugą z największych istniejących armat na świecie<ref>{{Cytuj stronę| url=http://www.kanonmuseet.no/| tytuł= Kristiansand Kanonmuseum| data dostępu= 2012-02-20| język= no}}</ref>. |
Na przełomie lat 80. i 90. [[XX wiek]]u placówka przeszła renowację dzięki staraniom sił zbrojnych Norwegii oraz powołanej do kierowania muzeum fundacji. Działo fortowe jest drugą z największych istniejących armat na świecie<ref>{{Cytuj stronę| url=http://www.kanonmuseet.no/| tytuł= Kristiansand Kanonmuseum| data dostępu= 2012-02-20| język= no}}</ref>. |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 14:56, 21 sty 2018
Kristiansand Kanonmuseum to muzeum znajdujące się w Møvik, 8 kilometrów na zachód od Kristiansand w Norwegii. Placówka znajduje się w budynkach niemieckiej baterii obrony Skagerraku.
Nazwa
Bateria artylerii nadbrzeżnej Batterie Vara (MAB 6./502 Vara) została wybudowana przez niemiecki Wehrmacht podczas drugiej wojny światowej. Została nazwana na pamiątkę generała Feliksa Vary, który zginął u wybrzeży Alderney na kanale La Manche 3 listopada 1941. Po wojnie Norwegowie zmienili nazwę na fort Møvik.
Historia
Fort został wzniesiony w latach 1941-1944 przez niemiecką flotę. Wraz z czterema innymi bateriami nadbrzeżnymi tworzył Grupę Artylerii Kristiansand. Wspólnie z siostrzaną instalacją w Hanstholm w Danii Batterie Vara miała za zadanie chronić Skagerrak oraz szlaki morskie do wschodniej Norwegii, Kattegatu i na Morze Bałtyckie przed flotą aliantów. Fragment cieśniny, który nie był pokryty zasięgiem armat został zaminowany.
Decyzję o strategii budowy bariery chroniącej Bałtyk Adolf Hitler podjął w maju 1940. Rok później zamontowano dwie armaty w Hanstholm oraz rozpoczęto przygotowania do budowy schronów po stronie norweskiej[1].
Przez kilka lat po II wojnie światowej fort Møvik działał jako forteca norweska. w 1953 stał się częścią fortecy Kristiansand. 20 kwietnia 1959 fort zamknięto, a dwie z armat oraz ich fundamenty zniszczono.
Muzeum
W fortecy znajdowały się cztery stanowiska przeznaczone dla armat, z których jedna istnieje do dziś. Zachowały się również stanowiska do montażu armat oraz pusta kazamata. Armata kalibru 380 mm jest jedną z największych na świecie, której sama lufa waży 110 ton i mierzy niemal 20 m. Zasięg armaty wynosi 55 km. W muzeum utworzono szlak forteczny opowiadający o życiu codziennym fortecy oraz ważnych wydarzeniach militarnych w historii Norwegii. Zachowały się również niektóre z 16 stanowisk obrony fortu [2].
Na przełomie lat 80. i 90. XX wieku placówka przeszła renowację dzięki staraniom sił zbrojnych Norwegii oraz powołanej do kierowania muzeum fundacji. Działo fortowe jest drugą z największych istniejących armat na świecie[3].
Przypisy
- ↑ The Atlantic Wall Linear Museum. [dostęp 2012-02-20]. (norw.).
- ↑ Kristiansand Kanonmuseum. [dostęp 2012-02-20]. (ang.).
- ↑ Kristiansand Kanonmuseum. [dostęp 2012-02-20]. (norw.).