O zarządzaniu państwem: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
uff, mam nadzieję, że nie nadinterpretowałem Jurewicza |
drobne techniczne |
||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
* Część II stanowi jeden rozdział dotyczący dyplomacji z tymi ludami, a także ich żądzy dóbr posiadanych przez cesarstwo (władzy, zawierania małżeństw z księżniczkami bizantyńskimi i dostępu do technologii - [[ogień grecki|ognia greckiego]]). |
* Część II stanowi jeden rozdział dotyczący dyplomacji z tymi ludami, a także ich żądzy dóbr posiadanych przez cesarstwo (władzy, zawierania małżeństw z księżniczkami bizantyńskimi i dostępu do technologii - [[ogień grecki|ognia greckiego]]). |
||
* W części III, liczącej 35 rozdziałów, opisywana jest historia, etnografia i geografia obcych ludów. Składa się ona z trzech partii. Dwie pierwsze z tych partii poświęcone są opisowi poszczególnych ludów i obszarów, a trzecia dyplomacji międzynarodowej Bizancjum. |
* W części III, liczącej 35 rozdziałów, opisywana jest historia, etnografia i geografia obcych ludów. Składa się ona z trzech partii. Dwie pierwsze z tych partii poświęcone są opisowi poszczególnych ludów i obszarów, a trzecia dyplomacji międzynarodowej Bizancjum. |
||
* Ostania, IV część, opisuje sprawy wewnętrzne w cesarstwie, wzmiankując kwestię osiedlenia się Słowian w temie Morei. Stanowi uzupełnienie innego dzieła Konstantyna ''O temach''{{odn|Jurewicz| |
* Ostania, IV część, opisuje sprawy wewnętrzne w cesarstwie, wzmiankując kwestię osiedlenia się Słowian w temie Morei. Stanowi uzupełnienie innego dzieła Konstantyna ''O temach''{{odn|Jurewicz|170-171}}. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
{{Cytuj książkę | odn = tak | autor = [[Oktawiusz Jurewicz]] | tytuł = Historia literatury bizantyńskiej | wydawca = [[Zakład Narodowy im. Ossolińskich]] | miejsce = Wrocław | data = 1984 | isbn = 83-04-01422-X}} |
* {{Cytuj książkę | odn = tak | autor = [[Oktawiusz Jurewicz]] | tytuł = Historia literatury bizantyńskiej | wydawca = [[Zakład Narodowy im. Ossolińskich]] | miejsce = Wrocław | data = 1984 | isbn = 83-04-01422-X}} |
||
[[Kategoria:Literatura bizantyńska 867–1081]] |
[[Kategoria:Literatura bizantyńska 867–1081]] |
||
Wersja z 16:55, 26 lut 2018
| Autor | |
|---|---|
| Tematyka |
historia, geografia, dyplomacja |
| Typ utworu |
podręcznik ad usum delphini |
| Data powstania |
951 / 952 |
| Wydanie oryginalne | |
| Język |
grecki |
O zarządzaniu państwem – składające się z czterech części dzieło Konstantyna VII o charakterze dydaktycznym i informacyjnym, dotyczące polityki zewnętrznej, dyplomacji i spraw wewnętrznych Cesarstwa Bizantyńskiego, stanowiące źródło do historii Bizancjum X wieku.
Dzieło dedykowane było synowi Konstantyna Romanowi na jego czternaste urodziny. Tworzone było w różnym czasie, na co wskazują wewnętrzne sprzeczności w datowaniu wydarzeń. Ukończone zostało w latach 951/952. Prawdopodobnie materiały przygotowywane były do stworzenia dwóch różnych dzieł, dotyczących obcych ludów i temów. Zachowane zostało w manuskrypcie z XI wieku, a jego tytuł nadany został przez Meursiusa, który wydał je w XVII wieku[1].
Struktura dzieła
Na czteroczęściowe dzieło składają się 53 rozdziały, przy czym największa jest część trzecia. Poszczególne rozdziały pochodziły z różnych źródeł. Konstantyn opracował dzieło na podstawie przekazów ustnych, sprawozdań poselskich, itinerariów geograficznych oraz dzieł Teofana Wyznawcy, Jerzego Monachosa, Stefanosa z Bizancjum i Maurycjusza[2].
- Część I składa się z 12 rozdziałów opisujących stosunki pomiędzy Bułgarami, Chazarami, Pieczyngami, Rusami, Uzami i Węgrami, a tak.że ich relacje wobec Cesarstwa Bizantyńskiego.
- Część II stanowi jeden rozdział dotyczący dyplomacji z tymi ludami, a także ich żądzy dóbr posiadanych przez cesarstwo (władzy, zawierania małżeństw z księżniczkami bizantyńskimi i dostępu do technologii - ognia greckiego).
- W części III, liczącej 35 rozdziałów, opisywana jest historia, etnografia i geografia obcych ludów. Składa się ona z trzech partii. Dwie pierwsze z tych partii poświęcone są opisowi poszczególnych ludów i obszarów, a trzecia dyplomacji międzynarodowej Bizancjum.
- Ostania, IV część, opisuje sprawy wewnętrzne w cesarstwie, wzmiankując kwestię osiedlenia się Słowian w temie Morei. Stanowi uzupełnienie innego dzieła Konstantyna O temach[3].
Przypisy
Bibliografia
- Oktawiusz Jurewicz: Historia literatury bizantyńskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1984. ISBN 83-04-01422-X.