Złoty cielec: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
analogia "ha maśiah" to nie "z mesjasza" a "mesjasz" namaszczony |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:GoldCalf.jpg|thumb|350px|right|''Adoracja złotego cielca'' autorstwa [[Nicolas Poussin|Nicolasa Poussina]]]] |
[[Plik:GoldCalf.jpg|thumb|350px|right|''Adoracja złotego cielca'' autorstwa [[Nicolas Poussin|Nicolasa Poussina]]]] |
||
'''Złoty cielec''' ({{w języku|he|זהב העגל}}, [[trb.]] ''zahaw ha-egel''), dosł. |
'''Złoty cielec''' ({{w języku|he|זהב העגל}}, [[trb.]] ''zahaw ha-egel''), dosł. „złoty cielec” – przedmiot kultu ([[idol (wyobrażenie)|idol]]) stworzony przez [[Aaron (postać biblijna)|Aarona]] na życzenie [[Izraelici|Izraelitów]] podczas nadspodziewanie długiej nieobecności [[Mojżesz]]a. Po hebrajsku, w kulturze współczesnej, wydarzenie to nosi nazwę „Cheta ha'Egel” (חטא העגל) – grzech cielca. Opis tego zdarzenia znajduje się w 32. rozdziale [[Księga Wyjścia|Księgi Wyjścia]]. Temat złotego cielca podejmuje również sura [[Al-Bakarah]] [[Koran]]u. |
||
== Streszczenie wydarzenia == |
== Streszczenie wydarzenia == |
Wersja z 14:02, 9 lut 2019
Złoty cielec (hebr. זהב העגל, trb. zahaw ha-egel), dosł. „złoty cielec” – przedmiot kultu (idol) stworzony przez Aarona na życzenie Izraelitów podczas nadspodziewanie długiej nieobecności Mojżesza. Po hebrajsku, w kulturze współczesnej, wydarzenie to nosi nazwę „Cheta ha'Egel” (חטא העגל) – grzech cielca. Opis tego zdarzenia znajduje się w 32. rozdziale Księgi Wyjścia. Temat złotego cielca podejmuje również sura Al-Bakarah Koranu.
Streszczenie wydarzenia
Gdy Mojżesz przebywał na Górze Synaj, by otrzymać Dekalog, pozostawił Izraelitów samych na czterdzieści dni. Ci, bojąc się, że opuścił ich na dobre (niejako wraz z samym Bogiem), poprosili Aarona o stworzenie wizerunku Boga, który wyprowadziłby ich z Egiptu, któremu mogliby oddawać cześć i który by ich dalej prowadził przez pustynię. Aaron nakazał zebranie kolczyków Izraelitów, następnie przetopił je i stworzył posąg złotego cielca, a także ołtarz, przed którym następnego dnia złożono ofiary i bawiono się.
Bóg Jahwe stwierdził wtedy, że lud sprzeniewierzył się mu i zaplanował jego wyniszczenie. Zaniechał tego po gorących prośbach Mojżesza. Jednak sam Mojżesz po zejściu z Synaju nie był w stanie opanować swego gniewu, zniszczył trzymane w rękach tablice Dekalogu. Posąg spalił w ogniu, starł go na proszek, wrzucił do wody i nakazał Izraelitom jej wypicie. Zażądał także wyjaśnień od Aarona, który przyznał się do stworzenia cielca. Następnie Mojżesz zebrał synów Lewiego i nakazał im zabicie pozostałych mężczyzn (około trzech tysięcy).
Później Bóg wezwał Mojżesza ponownie na górę Synaj, gdzie wykonano raz jeszcze zniszczone przez niego tablice Dekalogu.