Stefan Marcinkiewicz

Stefan Marcinkiewicz

Data i miejsce urodzenia	29 lipca 1924 roku Suwałki
Data i miejsce śmierci	28 kwietnia 2003 roku Ełk
Zawód, zajęcie	kolejarz, piłkarz, trener
Odznaczenia
Medal 40-lecia Polski Ludowej Krzyż Zasługi PRL Odznaka „Za Zasługi dla Województwa Suwalskiego” (dwukrotnie) Złoty medal PZPN "Za wybitne osiągnięcia w rozwoju piłki nożnej" (2003) Brązowy medal PZPN "Za wybitne osiągnięcia w rozwoju piłki nożnej" Złota odznaka "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej", Srebrna odznaka "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej", Odznaka 100 lat Sportu Polskiego 1867-1967, Odznaka 40 lat Okręgowego Związku Piłki Nożnej w Białymstoku 1929-1969, Medal 75-lecia Polskiego Związku Piłki Nożnej (1994), Złota odznaka honorowa Podlaskiego Związku Piłki Nożnej (2003), Medal 10 lat Towarzystwa Miłośników Ełku, Medal 15 lat Towarzystwa Miłośników Ełku.

{{Biogram infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki =

Stefan Marcinkiewicz (urodził się 29 lipca 1924 r. w Suwałkach, zm. 28 kwietnia 2003 r. w Ełku) - piłkarz i wieloletni trener "Mazura" Ełk, jeden z założycieli Klubu Sportowego "Atom" Ełk (zarejestrowany jako KKS Ełk), najbardziej utytułowany trener w klasie okręgu/województwa białostockiego; z zawodu maszynista, kolejarz i zawiadowca lokomotywowni; suwalczanin i ełczanin.

Życiorys

Urodził się w Suwałkach, gdzie spędził dzieciństwo i młodość wraz z matką - Anną i siostrą - Jadwigą. Uboga rodzina wynajmowała jedną izbę w drewnianym domu w Suwałkach. Uczęszczał do Szkoły Powszechnej w Suwałkach. W 1942 roku bezskutecznie ukrywał się przed wywiezieniem "na roboty" do Niemiec. Z datą 19 czerwca 1942 r. zapisał w swoich notatkach:

„Dnia tego byłem zmuszony spać u kolegi bo po ósmej naszedłem na patrol policyjny chcieli mnie aresztować i gdybym nie uciekł z pewnością bym już nie był na wolności.”

Po pojmaniu pracował na kolei w Korszach (w ówczesnych Prusach Wschodnich). Latem 1945 r. w poszukiwaniu pracy na kolei trafił do Ełku. Od 1 lipca 1945 roku znalazł zatrudnienie w Parowozowni Kolei Dojazdowych w Ełku. W 1946 roku ożenił się z Krystyną (z domu Sosnowską). W tym samym roku roku wraz z grupą kolegów kolejarzy zaangażował się w działalność sportową, która trwała do 2003 roku. Formalnie na emeryturę kolejową przeszedł w 1983 r., ale oficjalnie i hucznie zakończył karierę trenerską 20 lat później (05.04.2003 r.). Zmarł niespodziewanie w niespełna 3 tygodnie później. Zostawił żonę, trzech synów i siedmioro wnucząt.

Działalność sportowa

W 1946 r. był jednym z założycieli KS Atom Ełk, który przyjął początkowo nazwę Kolejowy Klub Sportowy Ełk (poprzednik obecnego klubu MKS Mazur Ełk). We wczesnym okresie angażował się w różne działania sportowe. Zajmował się między innymi kolarstwem, lekkoatletyką, koszykówką, jednak największą jego pasją była piłka nożna, z którą związał całe swoje życie. Grał w piłkę ("szmaciankę") jeszcze przed wojną i w okresie okupacji (również w Korszach na robotach z francuskimi jeńcami). Przed wywózką do Korsz zapisał w notatniku (27 czerwca 1942 r.)

„Po obiedzie byłem na mieście spotkałem kolegę i zaprosił mnie na mecz graliśmy z.. w..”

Piłkarz

Pierwszy mecz w KKS Ełk rozegrał już 01.05.1946 r. z Wojskowym Klubem Sportowym „Mazur” Ełk. 14.07.1946 r. strzelił 3 bramki w meczu z KS „Warmia” Grajewo (3:0). W spotkaniu inaugurującym odnowienie przedwojennego boiska przy ul. Sportowej (nad rzeką), 01.09.46 r. zagrał wraz z KKS Ełk pierwszy mecz ligowy o wejście do A-klasy, która w tym czasie była najwyższą klasę rozgrywek w województwie białostockim. KKS Ełk zakwalifikował się do A-klasy. Stefan Marcinkiewicz grał w A-klasie do końca lat 40-tych. W 1950 r. klub zmienił nazwę i stał się zawodnikiem Zrzeszenia Sportowego „Kolejarz”.

Trener

1 czerwca 1952 r. zadebiutował jako grający trener Kolejarza Ełk, w tym samym roku został również kierownikiem sekcji piłkarskiej klubu. W 1953 r. ukończył kurs instruktorski w Wałczu prowadzony przez trenera reprezentacji Polski Ryszarda Koncewicza i uzyskał uprawnienia trenera. W 1953 r. „Kolejarz” Ełk zwycięża w A-klasie oraz dochodzi do wojewódzkiego finału Pucharu Polski, gdzie przegrywa z Gwardią Białystok 3:4. W roku 1954 Stefan Marcinkiewicz jako zawodnik i trener staje się współautorem zwycięstwa Kolejarza Ełk w A-klasie i historycznego awansu do III ligi. 20.03.1955 Stefan Marcinkiewicz jako zawodnik Kolejarza Ełk rozegrał pierwszy mecz w III lidze: Kolejarz Ełk - AZS AWF Warszawa (2:2). W latach 1956-1958 r. S. Marcinkiewicz ponownie jest trenerem ełckiego klubu, który w 1955 r. znów zmienia nazwę na: Kolejowy Klub Sportowy „Mazur” Ełk. W 1956 r. Stefan Marcinkiewicz kończy karierę zawodniczą. W latach 1961-1968 zostaje etatowym szkoleniowcem Mazura Ełk, który odnosi w tym czasie swoje największe sukcesy. Cztery razy z rzędu w latach 1961-1965 wygrywa ligę okręgową i walczy o drugą ligę. Ogólnie w okresie prowadzenia drużyny przez trenera S. Marcinkiewicza w latach 60. XX wieku Mazur Ełk 5 razy zwycięża w lidze i czterokrotnie zdobywa Puchar Polski na szczeblu wojewódzkim (1962, 1965, 1967, 1968). Po złotym okresie lat 60. XX wieku Stefan Marcinkiewicz parokrotnie wraca na ławkę trenerską drużyny seniorów. Ostatni mecz KS „Mazura” pod jego kierunkiem miał miejsce 23 czerwca 1985 r. z Huraganem Morąg. W sumie prowadził pierwszą drużynę w 334 meczach (189 zwycięstw, 44 remisów, 101 porażek). Z zestawień Jerzego Górko wynika, że Stefan Marcinkiewicz zdobył jako trener najwięcej tytułów mistrza okręgu/województwa (łącznie 7 tytułów w sezonach 1953-1966/67). Pozostaje dotychczas najbardziej utytułowanym trenerem w tej klasie rozgrywek w regionie.Jednak jego najdłuższy epizod trenerski wiąże się z pracą z młodzieżą. Jego sportowa działalność w powojennym Ełku trwała nieprzerwanie przez 56 lat.

Wychowankowie

Zasłużył na miano zawodnika, organizatora, trenera, przyjaciela i wychowawcy młodzieży, który całe swoje życie, serce i duszę oddał najpopularniejszemu sportowi w Ełku. Wychował kilka pokoleń ełckich piłkarzy, prowadził drużyny juniorów i trampkarzy, jego wychowankami byli m. in. Andrzej Zgutczyński – reprezentant Polski uczestnik Mundialu w Meksyku w 1986 r., Dariusz Zgutczyński, Paweł Sobolewski - piłkarz Korony Kielce.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Krzyż Zasługi PRL
• Odznaka „Za Zasługi dla Województwa Suwalskiego” (dwukrotnie)
• Złoty medal PZPN "Za wybitne osiągnięcia w rozwoju piłki nożnej" (2003)
• Brązowy medal PZPN "Za wybitne osiągnięcia w rozwoju piłki nożnej"

• Złota odznaka "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej"
• Srebrna odznaka "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej"
• Odznaka 100 lat Sportu Polskiego 1867-1967
• Odznaka 40 lat Okręgowego Związku Piłki Nożnej w Białymstoku 1929-1969
• Medal 75-lecia Polskiego Związku Piłki Nożnej (1994)
• I miejsce w plebiscycie na "Najpopularniejszych trenerów piłki nożnej" OZPN w Suwałkach w latach 1976-1996
• Złota odznaka honorowa Podlaskiego Związku Piłki Nożnej (2003)
• Medal 10 lat Towarzystwa Miłośników Ełku
• Medal 15 lat Towarzystwa Miłośników Ełku
• "Ełczanin roku 2003", Towarzystwo Miłośników Ełku

Upamiętnienie

• Przez kilka lat odbywał się w okolicach Ełku turniej piłki nożnej imienia Stefana Marcinkiewicza organizowane przez Stowarzyszenie Buczki – Szeligi.

• W 2019 roku Stadion Miejski w Ełku, wcześniej Stadion 1000-Lecia przyjął nazwę Stadion Miejski im. Stefana Marcinkiewicza.

Odnośniki

1. PATRZ Stefan Michał Marcinkiewicz