Dawca czasu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m źródła
niewielka poprawka redakcyjna
Linia 3: Linia 3:
Terminu ''Zeitgeber'' po raz pierwszy użył [[Jürgen Aschoff]] w latach 60. XX wieku<ref>{{cytuj pismo|nazwisko=Aschoff|imię=Jürgen|tytuł=Exogenous and Endogenous Components in Circadian Rhythms |czasopismo=Cold Spring Harb Symp Quant Biol |wolumin=25 |strony=11–28 |rok=1960 |pmid=13684695 |doi=10.1101/SQB.1960.025.01.004}}</ref>.
Terminu ''Zeitgeber'' po raz pierwszy użył [[Jürgen Aschoff]] w latach 60. XX wieku<ref>{{cytuj pismo|nazwisko=Aschoff|imię=Jürgen|tytuł=Exogenous and Endogenous Components in Circadian Rhythms |czasopismo=Cold Spring Harb Symp Quant Biol |wolumin=25 |strony=11–28 |rok=1960 |pmid=13684695 |doi=10.1101/SQB.1960.025.01.004}}</ref>.


== Źródła ==
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}



Wersja z 18:35, 28 kwi 2021

Dawca czasu[1] (lub synchronizator, niem. Zeitgeber) – egzogenne źródło synchronizacji zegara biologicznego organizmu do rytmu 24-godzinnego. Dla większości organizmów głównym dawcą czasu jest światło (sekwencje światła i ciemności). Funkcję tę mogą także pełnić rytmy temperatury otoczenia, dostępność pokarmu czy bodźce społeczne.

Terminu Zeitgeber po raz pierwszy użył Jürgen Aschoff w latach 60. XX wieku[2].

Przypisy

  1. Kosmos. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1991, s. 112.
  2. Jürgen Aschoff. Exogenous and Endogenous Components in Circadian Rhythms. „Cold Spring Harb Symp Quant Biol”. 25, s. 11–28, 1960. DOI: 10.1101/SQB.1960.025.01.004. PMID: 13684695. 

Zobacz też