Medal Waleczności (Austria): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
fotki, ulepszenia
Linia 1: Linia 1:
'''Medal za Odwagę''' ([[Język niemiecki|niem.]] '''''Tapferkeitsmedaille''''') - to [[Austro-Węgry|austro-węgierskie]] [[odznaczenie]] wojskowe.
'''Medal za Odwagę''' ([[Język niemiecki|niem.]] '''''Tapferkeitsmedaille''''') - [[Austro-Węgry|austro-węgierskie]] [[odznaczenie]] wojskowe.
{|align=right
|[[Image:Goldene Tapferkeitsmedaille 1866 1917.jpg|thumb|150px|Złoty Medal za Odwagę]]
|[[Image:Silberne Tapferkeitsmedaille gross 1866 1917.jpg|thumb|150px|Srebrny Medal za Odwagę 1.klasy]]
|-
|[[Image:Tapferkeitsmedaille 1.Klasse.JPG|thumb|150px|Srebrny Medal za Odwagę - wersja po kwietniu 1917]]
|[[Image:Bronzene Tapferkeitsmedaille mod.jpg|thumb|150px|Brązowy Medal za Odwagę]]
|}


Złoty lub srebrny medal dla żołnierzy i podoficerów wyróżniających się w walce został po raz pierwszy ustanowiony 19 lipca [[1789]] przez cesarza [[Józef II Habsburg|Józefa II]]. Od 1809 otrzymał on nazwę Medal za Odwagę (''Tapferkeitsmedaille''). W 1848 podzielono srebrny medal na dwie klasy, a 14 lutego 1915 cesarz [[Franciszek Józef I|Franciszek Józef]] wprowadził klasę brązową. Medal ten do 1917 mógł być nadawany jedynie żołnierzom i podoficerom. Od 15 września 1917 nadawano złoty i srebrny medal także oficerom - wersja oficerska wyróżniała się złotą lub srebrną literą "K" na wstążce. Ordery dla żołnierzy i podoficerów nadawali dowódcy, natomiast ordery oficerskie - cesarz.
Złoty lub srebrny medal dla żołnierzy i [[podoficer]]ów wyróżniających się w walce został po raz pierwszy ustanowiony 19 lipca [[1789]] przez cesarza [[Józef II Habsburg|Józefa II]]. Od [[1809]] otrzymał on nazwę Medal za Odwagę (''Tapferkeitsmedaille''). W [[1848]] podzielono srebrny medal na dwie klasy (I i II - potocznie duży i mały srebrny medal), a 14 lutego [[1915]] cesarz [[Franciszek Józef I|Franciszek Józef]] wprowadził klasę brązową. Medal ten do [[1917]] mógł być nadawany jedynie żołnierzom i podoficerom. Od 15 września 1917 nadawano złoty i srebrny medal także oficerom - wersja oficerska wyróżniała się złotą lub srebrną literą "K" na wstążce. Ordery dla żołnierzy i podoficerów nadawali dowódcy, natomiast ordery oficerskie - cesarz.


Medal jest w kształcie okręgu, z profilem głowy panującego cesarza na awersie, otoczonej napisem. W przypadku Franciszka Józefa, profil jego głowy zmieniał się trzykrotnie podczas długiego panowania, a napis od 1859 brzmiał: "FRANZ JOSEPH I. V. G. G. KAISER V. OESTERREICH". Na rewersie widniało sześć skrzyżowanych flag otoczonych wieńcem laurowym i napis: "Der Tapferkeit". Od 4 kwietnia 1917, po śmierci cesarza Franciszka Józefa, na awersie widniał portret cesarza [[Karol I (cesarz austriacki)|Karola]] otoczony napisem: "CAROLVS D. G. IMP. AVST. REX BOH. ETC. ET REX APOST. HVNG.", a na rewersie napis: "FORTITVDINI". Średnica medali złotego i srebrnego I klasy wynosi 40mm (masa odpowiednio 28 g i 17 g), a średnica medalu srebrnego II klasy i brązowego wynosi 31 mm. Od 1848 medal jest zawieszony na trójkątnej biało-czerwonej wstążce. Dekret z 29 listopada 1915 wprowadził metalowe poprzeczki szerokości 8 mm na wstążce, oznaczające kolejne nadania medalu.
Medal jest w kształcie okręgu, z profilem głowy panującego cesarza na awersie, otoczonej napisem. W przypadku Franciszka Józefa, profil jego głowy zmieniał się trzykrotnie podczas długiego panowania, a napis od 1859 brzmiał: "FRANZ JOSEPH I. V. G. G. KAISER V. OESTERREICH". Na rewersie widniało sześć skrzyżowanych flag otoczonych wieńcem laurowym i napis: "Der Tapferkeit". Od 4 kwietnia 1917, po śmierci cesarza Franciszka Józefa, na awersie widniał portret cesarza [[Karol I (cesarz austriacki)|Karola]] otoczony napisem: "CAROLVS D. G. IMP. AVST. REX BOH. ETC. ET REX APOST. HVNG.", a na rewersie napis: "FORTITVDINI". Średnica medali złotego i srebrnego I klasy wynosi 40mm (masa odpowiednio 28 g i 17 g), a średnica medalu srebrnego II klasy i brązowego wynosi 31 mm. Od 1848 medal jest zawieszony na trójkątnej biało-czerwonej wstążce. Dekret z 29 listopada 1915 wprowadził metalowe poprzeczki szerokości 8 mm na wstążce, oznaczające kolejne nadania medalu.


Kawalerzy złotego lub srebrnego Medalu za Odwagę mieli prawo do dożywotniej pensji miesięcznej, w wysokości (w październku 1914): 30 koron za złoty medal, 15 i 7,50 koron za srebrne I i II klasy.
Kawalerowie złotego lub srebrnego Medalu za Odwagę mieli prawo do dożywotniej pensji miesięcznej, w wysokości (w październku 1914): 30 koron za złoty medal, 15 i 7,50 koron za srebrne I i II klasy.


[[grafika:Julius Arigi.jpg|thumb|180px|Julius Arigi - od lewej widoczny czterokrotny złoty Medal za Odwagę (z trzema poprzeczkami), pod nim czterokrotny srebrny medal]]
Najczęściej dekorowanym podoficerem armii austro-węgierskiej był [[as myśliwski]] [[Julius Arigi]], który otrzymał czterokrotnie złoty Medal za Odwagę, czterokrotnie Srebrny Medal I klasy i dwukrotnie Srebrny medal II klasy i brązowy. Oprócz niego, czterokrotnie złoty medal otrzymał jedynie as [[Kurt Gruber]], a 6 osób otrzymało go trzykrotnie (z tego 3 pośmiertnie). Zgodnie z praktyką dowództwa austriackiego, kawalerów złotego medalu starano się odsyłać do służby tyłowej, wyjątek czyniono jedynie dla lotników. Po I wojnie światowej medal został zniesiony wraz z rozpadem cesarstwa austriackiego. Podczas I wojny światowej nadano ok. 3700 medali złotych, 143 000 srebrnych I klasy, 384 000 srebrnych II klasy i 950 000 brązowych.
Najczęściej dekorowanym podoficerem armii austro-węgierskiej był [[as myśliwski]] [[Julius Arigi]], który otrzymał czterokrotnie złoty Medal za Odwagę, czterokrotnie Srebrny Medal I klasy i dwukrotnie Srebrny medal II klasy i brązowy. Oprócz niego, czterokrotnie złoty medal otrzymał jedynie as [[Kurt Gruber]], a 6 osób otrzymało go trzykrotnie (z tego 3 pośmiertnie). Zgodnie z praktyką dowództwa austriackiego, kawalerów złotego medalu starano się odsyłać do służby tyłowej, wyjątek czyniono jedynie dla lotników. Po I wojnie światowej medal został zniesiony wraz z rozpadem cesarstwa austriackiego. Podczas I wojny światowej nadano ok. 3700 medali złotych, 143 000 srebrnych I klasy, 384 000 srebrnych II klasy i 950 000 brązowych.



Zobacz też:
[[grafika:Julius Arigi.jpg|thumb|180px|[[Julius Arigi]] - wśród odznaczeń od lewej widoczny czterokrotny złoty Medal za Odwagę (z trzema poprzeczkami), pod nim czterokrotny srebrny medal]]

'''Zobacz też:'''
*[[Order Marii Teresy]].
*[[Order Marii Teresy]].
*[[Medal za Odwagę (ZSRR)]]
*[[Medal za Odwagę (ZSRR)]]


===Linki zewnętrzne:===
==Linki zewnętrzne:==
*[http://www.austro-hungarian-army.co.uk/bravmed.htm The Austrian Golden, Silver and Bronze Bravery Medals 1914-1918] ([[język angielski|ang.]])
*[http://www.austro-hungarian-army.co.uk/bravmed.htm The Austrian Golden, Silver and Bronze Bravery Medals 1914-1918] ([[język angielski|ang.]])


[[Kategoria:Odznaczenia wojskowe|Odwagę, medal za]]
[[Kategoria:Odznaczenia wojskowe|Odwagę, medal za]]

[[de:Österreichische Tapferkeitsmedaille]]

Wersja z 01:18, 26 sie 2007

Medal za Odwagę (niem. Tapferkeitsmedaille) - austro-węgierskie odznaczenie wojskowe.

Złoty Medal za Odwagę
Srebrny Medal za Odwagę 1.klasy
Srebrny Medal za Odwagę - wersja po kwietniu 1917
Brązowy Medal za Odwagę

Złoty lub srebrny medal dla żołnierzy i podoficerów wyróżniających się w walce został po raz pierwszy ustanowiony 19 lipca 1789 przez cesarza Józefa II. Od 1809 otrzymał on nazwę Medal za Odwagę (Tapferkeitsmedaille). W 1848 podzielono srebrny medal na dwie klasy (I i II - potocznie duży i mały srebrny medal), a 14 lutego 1915 cesarz Franciszek Józef wprowadził klasę brązową. Medal ten do 1917 mógł być nadawany jedynie żołnierzom i podoficerom. Od 15 września 1917 nadawano złoty i srebrny medal także oficerom - wersja oficerska wyróżniała się złotą lub srebrną literą "K" na wstążce. Ordery dla żołnierzy i podoficerów nadawali dowódcy, natomiast ordery oficerskie - cesarz.

Medal jest w kształcie okręgu, z profilem głowy panującego cesarza na awersie, otoczonej napisem. W przypadku Franciszka Józefa, profil jego głowy zmieniał się trzykrotnie podczas długiego panowania, a napis od 1859 brzmiał: "FRANZ JOSEPH I. V. G. G. KAISER V. OESTERREICH". Na rewersie widniało sześć skrzyżowanych flag otoczonych wieńcem laurowym i napis: "Der Tapferkeit". Od 4 kwietnia 1917, po śmierci cesarza Franciszka Józefa, na awersie widniał portret cesarza Karola otoczony napisem: "CAROLVS D. G. IMP. AVST. REX BOH. ETC. ET REX APOST. HVNG.", a na rewersie napis: "FORTITVDINI". Średnica medali złotego i srebrnego I klasy wynosi 40mm (masa odpowiednio 28 g i 17 g), a średnica medalu srebrnego II klasy i brązowego wynosi 31 mm. Od 1848 medal jest zawieszony na trójkątnej biało-czerwonej wstążce. Dekret z 29 listopada 1915 wprowadził metalowe poprzeczki szerokości 8 mm na wstążce, oznaczające kolejne nadania medalu.

Kawalerowie złotego lub srebrnego Medalu za Odwagę mieli prawo do dożywotniej pensji miesięcznej, w wysokości (w październku 1914): 30 koron za złoty medal, 15 i 7,50 koron za srebrne I i II klasy.

Najczęściej dekorowanym podoficerem armii austro-węgierskiej był as myśliwski Julius Arigi, który otrzymał czterokrotnie złoty Medal za Odwagę, czterokrotnie Srebrny Medal I klasy i dwukrotnie Srebrny medal II klasy i brązowy. Oprócz niego, czterokrotnie złoty medal otrzymał jedynie as Kurt Gruber, a 6 osób otrzymało go trzykrotnie (z tego 3 pośmiertnie). Zgodnie z praktyką dowództwa austriackiego, kawalerów złotego medalu starano się odsyłać do służby tyłowej, wyjątek czyniono jedynie dla lotników. Po I wojnie światowej medal został zniesiony wraz z rozpadem cesarstwa austriackiego. Podczas I wojny światowej nadano ok. 3700 medali złotych, 143 000 srebrnych I klasy, 384 000 srebrnych II klasy i 950 000 brązowych.


Julius Arigi - wśród odznaczeń od lewej widoczny czterokrotny złoty Medal za Odwagę (z trzema poprzeczkami), pod nim czterokrotny srebrny medal

Zobacz też:

Linki zewnętrzne: