Przejdź do zawartości

Sphenoptera substriata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sphenoptera substriata
(Krynicki, 1834)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

bogatkowate

Podrodzina

Buprestinae

Plemię

Sphenopterini

Rodzaj

Sphenoptera

Podrodzaj

Sphenoptera (Chilostetha)

Gatunek

Sphenoptera (Chilostetha) substriata

Synonimy
  • Buprestis substriata Krynicky, 1834
  • Sphenoptera arsilage Obenberger, 1952
  • Sphenoptera pumila Dejean, 1833
  • Sphenoptera trebinjensis Obenberger, 1916

Sphenoptera substriatagatunek chrząszcza z rodziny bogatkowatych i podrodziny Buprestinae.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisał po raz pierwszy w 1833 roku Pierre François Marie Auguste Dejean pod nazwą Sphenoptera pumila[1]. Za ważny uznaje się jednak epitet nadany w 1834 roku przez Johanna Krynickiego na łamach „Bulletin de la Société Impériale des Naturalistes de Moscou” w kombinacji Buprestis substriata[1][2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o wydłużonym, walcowatym ciele barwy ciemnozłotej lub ciemnomiedzianej[3][2]. Głowa jest krótka, zaopatrzona w wąskie skronie. Czułki mają trzeci człon dłuższy od drugiego. Ich nasady leżą daleko od siebie, przylegając do przednich krawędzi oczu[3]. Tarczka jest poprzeczna, ku tyłowi zwężona w szpic[3][2]. Na powierzchni pokryw występują niemal pomarszczone punkty rozmieszczone w podłużnych szeregach[2]. Śródpiersie i zapiersie oddzielone są szwem. Odnóża mają stopy o pazurkach pozbawionych ząbka. Odwłok ma siedem widocznych tergitów oraz pozbawiony bruzdy krawędziowej ostatni sternit[3].

Ekologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Owad ciepłolubny[4], monofagiczny. Larwyryzofagami żerującymi na korzeniach goździków[4][5]. Do ich roślin pokarmowych należy goździk kartuzek i Dianthus serotinus[5].

Gatunek palearktyczny o pontyjskim typie rozsiedlenia, znany z Polski[4], Czech, Węgier, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Serbii, Grecji oraz europejskich części Rosji i Turcji[1]. W Polsce stwierdzony dwukrotnie w XX wieku – w Puszczy Kampinoskiej i Górach Pieprzowych[4]. Na „Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce” umieszczony został jako gatunek zagrożony (EN)[6]. Z kolei na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek krytycznie zagrożony wymarciem (CR)[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Sphenoptera (Chilostetha) substriata Krynicki, 1834. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-25].
  2. a b c d Johann Krynicki. Addenda et Nonnula Synonyma Rossiae meridionalis Coleopterorum. „Bulletin de la Société Impériale des Naturalistes de Moscou”. 7, s. 166–173, 1834. 
  3. a b c d Karl Wilhelm Harde: Familie Buprestidae (Prachtkäfer). W: Die Käfer Mitteleuropeas Band 6: Diversicornia. Heinz Freude, Karl Wilhelm Harde, Gustav Adolf Loshe (red.). Krefeld: Goecke & Evers Verlag, 1979, s. 203–247.
  4. a b c d B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Część XXIII, zeszyt 10. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea.. Warszawa: 1985.
  5. a b Willem N. Ellis: Sphenoptera substriata (Krynicky, 1934). [w:] Plant Parasites of Europe. Leafminers, galls and fungi [on-line]. bladmineerders.nl, 2001–2023. [dostęp 2023-08-25].
  6. Jerzy Pawłowski, Daniel Kubisz, Mieczysław Mazur: Coleoptera. Chrząszcze. W: Czerwona lista zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce. Zbigniew Głowaciński, Małgorzata Makomaska-Juchiewicz, Grażyna Połczyńska-Konior (red.). Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk (PAN), 2002, s. 88-110. ISBN 83-901236-8-1.
  7. Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.