Przejdź do zawartości

Spizocorys

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spizocorys
Sundevall, 1872[1]
Ilustracja
Skowrończyk płowy (S. starki)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

skowronki

Rodzaj

Spizocorys

Typ nomenklatoryczny

Alauda conirostris Sundevall, 1850

Synonimy
Gatunki

7 gatunków – zobacz opis w tekście

Spizocorysrodzaj ptaków z rodziny skowronków (Alaudidae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce Subsaharyjskiej[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 12–15 cm; masa ciała 12–26 g[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1872 roku szwedzki zoolog Carl Jakob Sundevall w publikacji własnego autorstwa poświęconej klasyfikacji naturalnej ptaków[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) skowrończyk różowodzioby (S. conirostris).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Spizocorys: gr. σπιζα spiza ‘zięba’, od σπιζω spizō ‘ćwierkać’; nowołac. corys ‘skowronek’, od greckie κορυδος korudos ‘grzebieniasty skowronek’, od κορυς korus, κορυθος koruthos ‘hełm’[7].
  • Pseudalaemon: ψευδος pseudos ‘fałszywy’; rodzaj Alaemon Keyserling & Blasius, 1840 (skowroniec)[8]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Calendula fremantlii Lort Phillips, 1897.
  • Aethocorys: gr. αηθης aēthēs ‘niezwykły’, od negatywnego przedrostka α- a-; ηθος ēthos ‘zwyczaj, charakter’; nowołac. corys ‘skowronek’, od greckie κορυδος korudos ‘grzebieniasty skowronek’, od κορυς korus, κορυθος koruthos ‘hełm’[9]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Spizocorys personata Sharpe, 1895.
  • Botha: gen. Louis Botha (1862–1919), południowoafrykański żołnierz i polityk, premier Transwalu w 1907 roku i Związku Południowej Afryki w latach 1910–1919[10]. Gatunek typowy: Botha difficilis Shelley, 1902 (= Alauda fringillaris Sundevall, 1850).
  • Dewetia: gen. Christiaan Rudolf de Wet (1854–1922), burski oficer armii Wolnego Państwa Orania i polityk[11].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:

  1. Nowa nazwa dla Botha Shelley, 1902, ponieważ autor założył, że jest zajęta przez Bothus Rafinesque, 1810 (Actinopterygii).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b J. Sundevall: Methodi naturalis avium disponendarum tentamen: försök till fogelklassens naturenliga uppställnung. Stockholm: Samson & Wallin, 1872, s. 54. (łac.).
  2. E. Lort Phillips. Narrative of a Visit to Somaliland in 1897, with Field-notes on the Birds obtained during the Expedition. „Ibis”. Seventh Series. 4, s. 400, 1898. (ang.). 
  3. R.B. Sharpe. Aëthocorys, n. gen., type A. personata. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 12, s. 62, 1902. (ang.). 
  4. G.E. Shelley: The birds of Africa, comprising all the species which occur in the Ethiopian region. Cz. 3. London: Published for the author by R.H. Porter, 1902, s. 104. (ang.).
  5. S.A. Buturlin. A Preoccupied Generic Name. „The Auk”. 21 (1), s. 80, 1904. (ang.). 
  6. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Larks (Alaudidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Spizocorys, DOI10.2173/bow.alaudi1.01 [dostęp 2020-11-27] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. The Key to Scientific Names, Spizocorys [dostęp 2022-01-19].
  8. The Key to Scientific Names, Pseudalaemon [dostęp 2022-01-19].
  9. The Key to Scientific Names, Aethocorys [dostęp 2022-01-19].
  10. The Key to Scientific Names, Botha [dostęp 2024-12-19].
  11. The Key to Scientific Names, Dewetia [dostęp 2024-12-19].
  12. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Alaudidae Vigors, 1825 - skowronki - Larks (wersja: 2024-05-31). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-12-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).