46°59′44″N 6°56′39″E/46,995556 6,944167Stade de la Maladière
| ||
 Stade de la Maladière | ||
| Przydomek: La Maladière | ||
| Państwo |  Szwajcaria
| |
| Kanton |  Neuchâtel
| |
| Miejscowość | Neuchâtel | |
| Adres | Quai Robert-Comtesse 3 2001 Neuchâtel | |
| Architekt | Laurent Geninasca & Bernard Delefortrie | |
| Data otwarcia | 6 września 1924 (stary stadion) 18 lutego 2007 (nowy stadion) | |
| Koszt budowy | 200 mln CHF | |
| Właściciel | Miasto Neuchâtel | |
| Klub | Neuchâtel Xamax | |
| Inauguracja | 18 lutego 2007 Neuchâtel Xamax – FC La Chaux-de-Fonds 3:2 | |
| Pojemność | 11 998 miejsc siedzących | |
| Rekordowa frekwencja | 25 500 widzów (19.03 1986 1/4 finału Pucharu UEFA 1985/86 Neuchâtel Xamax – Real Madryt 2:0) | |
| Wymiary boiska | 105 x 65 m | |
Położenie na mapie Neuchâtel   Stade de la Maladière | ||
Położenie na mapie Szwajcarii  Stade de la Maladière | ||
| 46°59′44″N 6°56′39″E/46,995556 6,944167
| ||
Stade de la Maladiere – stadion piłkarski w Szwajcarskim mieście Neuchâtel, leży bezpośrednio nad brzegiem jeziora Neuchâtel. Swoje mecze rozgrywa tu klub Neuchâtel Xamax oraz drużyna FC Biel-Bienne, ponieważ ich stadion nie otrzymał licencji na rozgrywanie meczów ligowych.
Spis treści
Historia Stadionu[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy stadion wybudowano tu w 1924 roku i oddano do użytku 6 września tego samego roku. Nazwa stadionu wzięła się od nazwy dzielnicy w której się znajduje – La Maladière. Stary stadion służył do 29 maja 2004, wtedy też rozegrano na nim ostatni mecz. 5 czerwca 2004 stadion został oficjalnie zamknięty, a 2 dni później rozpoczęła się rozbiórka[1].
Nowy stadion[edytuj | edytuj kod]
Symboliczne wmurowanie kamienia węgielnego pod nowy stadion odbyło się 27 maja 2005. 18 lutego 2007, po 2 latach i 8 miesiącach budowy, odbyło się otwarcie obiektu. Była to największa inwestycja, jaką kiedykolwiek podjęto w mieście Neuchâtel. Piękny, estetyczny stadion, doskonale pasuje do miejskiego planu dzielnicy La Maladière[2]. Inauguracyjny mecz odbył się 18 lutego 2007, gospodarz – Neuchatel Xamax wygrał 3:2 z lokalnym rywalem FC La Chaux-de-Fonds. Les Xamaxiens w reszcie sezonu, przegrało tylko raz u siebie (Neuchâtel Xamax – SC Y.F. Juventus – 0:1), co pozwoliło na awans do Super League[3].
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Cały kompleks na długość 185 m długości, 115 m szerokości, 25 m wysokości.
- Całość ma objętość 450 tys. m² i łączną powierzchnię 28 tys. m²,
- Pod budowę stadionu zostało wydobyte i usunięte 300 tys. m³ ziemi, zużyto 50 tys. m³ betonu, 4,6 tys. t stalowych ram i 1,15 tys. ton stali konstrukcyjnej.
- Pokrycie dachowe tworzy 11,6 tys. m² blachy
- Podstawa stadionu znajduje się 7 m poniżej poziomu jeziora Neuchâtel.
- Kompleks Maladière to nie tylko stadion. Znajduje się tu 54 sklepów (które zapewniają 410 miejsc pracy), 930 miejsc parkingowych, sześć siłowni i straż pożarna. Jest tu także 730 m² paneli słonecznych[4].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Płyta główna boiska
Stadion wewnątrz
Stadion w 2008 r.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ XAMAX.ch | Site web officiel de NEUCHÂTEL XAMAX FCS, www.xamax.ch [dostęp 2017-11-15] (fr. • niem.).
- ↑ XAMAX.ch | Site web officiel de NEUCHÂTEL XAMAX FCS, www.xamax.ch [dostęp 2017-11-15] (fr. • niem.).
- ↑ XAMAX.ch | Site web officiel de NEUCHÂTEL XAMAX FCS, www.xamax.ch [dostęp 2017-11-15] (fr. • niem.).
- ↑ XAMAX.ch | Site web officiel de NEUCHÂTEL XAMAX FCS, www.xamax.ch [dostęp 2017-11-15] (fr. • niem.).
