Stanisław Bednarz (parazytolog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Bednarz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1921
Winniki

Data i miejsce śmierci

2004
Wrocław

doktor habilitowany nauk biologicznych
Alma Mater

Uniwersytet i Politechnika Wrocławska

Doktorat

1962parazytologia
Uniwersytet Wrocławski

Habilitacja

1973parazytologia
Uniwersytet Wrocławski

Profesura

1989

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal „Za udział w walkach o Berlin”

Stanisław Bednarz (ur. 1921 w Winnikach, zm. 2004 we Wrocławiu) – polski parazytolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1941 ukończył szkołę średnią we Lwowie, w 1945 został przymusowo wysiedlony z rodzinnego miasta. Znalazł się wówczas w Kiekrzu, gdzie przez rok pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej. W 1946 był pracownikiem Inspektoratu Szkolnego w Trzebnicy, po roku przeniósł się do Wrocławia, gdzie rozpoczął studia na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej. Podczas studiów w 1950 rozpoczął prace na stanowisku laboranta w Muzeum Instytutu Zoologii Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1952 ukończył naukę i uzyskał stopień magistra filozofii w zakresie biologii[1]. W 1953 został asystentem, a w 1956 starszym asystentem w Muzeum Zoologii UWr. Od 1956 był sekretarzem Redakcji Przeglądu Zoologicznego, w 1977 objął funkcję redaktora. W 1962 przedstawił rozprawę doktorską i został adiunktem w Zakładzie Systematyki Zwierząt i Zoogeografii UWr. W 1973 habilitował się, a rok później został docentem i profesorem w Zakładzie Systematyki Zwierząt i Zoogeografii UWr, równocześnie od 1978 kierował tym zakładem. Od 1989 był profesorem nadzwyczajnym, a w 1991 przeszedł na emeryturę[2].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1946);
  • Medal za Odrę, Nysę i Bałtyk (1947);
  • Srebrny Medal Zasłużonym na Polu Chwały (1968);
  • Medal za udział w walkach o Berlin (1970);
  • Złoty Krzyż Zasługi (1973);
  • Nagroda Ministra III stopnia (1974);
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1983);
  • Nagrody Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego (1973, 1976, 1980, 1985).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]